Lid sinds: 9 juli 2015 (41 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
Aan de dans van de nieuwjaarsreceptie ontsnapt, werd hij op 3 januari geacht weer aanwezig te zijn wegens een personeelstekort. Over drie maanden nog eentje minder: hij gaat met pensioen. Als hij in de middagpauze zijn vaste rondje loopt, probeert de gesneakerde meute in de kantine de nieuwste veganistische hap uit. Geen kroket meer te krijgen, de frituurpan heeft definitief […]
Het haar dat hij nog heeft, steekt uit zijn neus en oren. De kleuren van zijn broek en colbert passen niet bij elkaar en de te brede stropdas accentueert de door de boordmaat geschoten kippennek van ‘de man alleen’. 1 januari, 1 april… er is niets bijzonders of grappigs meer te ontdekken – ja, toen ze nog jong waren en […]
De laatsten der parochianen hebben deze kille week hun opgekrabbelde liturgie ingeleverd. Het wachten is tevergeefs. Een preek over het kaf en het koren, de anekdotes, oud-herhaald-nieuws en tot woordkunst verheven staccato zal er niet komen. Het kerkbestuur schittert al maanden zo niet langer door afwezigheid en het bijbehorend algoritme is een beïnvloed, een beneveld soort alcoritme geworden. Vriendjes en […]
‘Brood ligt in de trommel.’ ‘Heb jij al gegeten?’ ‘Wat ben ik vergeten?’ ‘Niets, maar er is zeker weer wat met je trommelvlies…’ ‘Die trommel is niet vies. Ik heb gestoft, gezogen, de badkamer schoongemaakt en nadat ik boodschappen heb gedaan, heb ik voordat ik het brood erin deed, de trommel schoongemaakt. Zoals ik dagelijks doe. Ja, ik word een […]
‘Wat heet kloof! Noem het liever een ravijn.’ ‘Ben je daar nu pas achter gekomen, hoelang wonen jullie al niet samen?’ ‘Ja, we hadden er eerder over moeten beginnen. Noem het inkomenspreutsheid. Je ziet elkaar in je naakte niksie, maar verder dan dat ga je niet. En alles gaat goed, dus…’ ‘Wat is er veranderd dan?’ ‘We waren toe aan […]
Halsema verafschuwt antisemitisme. Netanyahu tikt Nederland op de vingers, die van hem steekt hij nooit in eigen boezem. Het satirische programma Even tot hier neutraliseert door te zeggen dat er Jodenhaat is, maar ook Palestijnenhaat. Jongens op scooters worden niet benoemd, dat is stigmatiseren. Maar hoe noemen we dan een angstige vrouw in Nederland, die in de metro jongens zonder […]
Moeder knipte de waardepunten van het pak DE-koffie fijne maling grof af. Aan de jonge heer Vreeswijk de verantwoordelijke taak om als de bloemetjestrommel vol was, de punten van overbodige randjes te ontdoen. Een precies werk. De elastiekjes van vaders kantoor (dat mocht toch wel?), deed hij om stapeltjes van honderd punten. De jonge heer Vreeswijk reed met moeder – […]
‘Nu ze failliet gaan, staat er wel een lange rij,’ zegt een vrouw met een vergeeld vershoudbakje vol DE-waardepunten in haar met levervlekken bedekte handen. ‘Wees zuinig op uw waardevolle doosje hoor mevrouw, zelfs op uw leeftijd,’ zegt een man die dezelfde overschreden versheidsdatum uit zijn houtje-touwtjejas ademt. ‘Lacht u om mij, meneer?’ ‘Nee, om die Tupperwareparty’s van mijn vrouw, […]
‘Hoe bent u een deskundige geworden?’ ‘Mijn ouders namen mij al jong mee naar dat prachtige land.’ ‘Van de onbegrensde mogelijkheden. The sky is de limit, bedoelt u?’ ‘Nou, niet overdrijven, het heeft net zo’n klimaat als Nederland. Maar ja, als kind vermaak je je toch wel, toen nog zonder klimaatverandering.’ ‘Ik neem aan dat u destijds van de politiek […]
‘Zal ik vanavond pizza meenemen en brownies voor bij de koffie, Vreeswijk?’ ‘Ter ere waarvan, nicht Alida?’ ‘Het wordt een spannende avond.’ ‘Nu overdrijf je Alida. Ik heb niet zoveel met PSV, als Ajacied. Dus ontbreekt de spanning. Vroeger ging moeder halverwege de wedstrijd de keuken in, omdat ze het niet meer hield – luister je wel?’ ‘Het wordt een […]
