Schrijver
Han Maas
Lid sinds: 9 juli 2015 (43 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
Geschreven stukjes
10 januari 2020 | 120w | Geen reacties
‘Goedenavond, meneer. Bent u een beetje bekend hier?’ ‘Jazeker, jongedame, ik ben net al vier keer gedag gezegd.’ ‘Weet u waar de Edisonstraat is?’ ‘De Edisonstraat, de Edisonstraat… even denken… Dit is wel de uitvindersbuurt. Ikzelf woon op het Aalmoezeniersplein.’ ‘Dat is toch geen uitvinder?’ ‘O nee? Wie anders heeft de aalmoes uitgevonden?’ ‘Op Google Maps kan ik de Edisonstraat […]
10 januari 2020 | 120w | Geen reacties
Dat hij ‘padflikker’ werd genoemd deerde hem niet. Mensen zeggen zoveel. Een ‘heitje voor een karweitje’, hij deed het graag. Het klinkt tegenstrijdig, maar een uniform – al was het in korte broek – onderscheidde hem van voetballende vriendjes. Onder dienst maakte hij kennis met het fenomeen ‘een karweitje voor een heitje’. Als aalmoezenier verdiende hij zo lekker bij: de […]
8 januari 2020 | 120w | Geen reacties
Voor een beroep als vertrouwenspersoon, bijvoorbeeld aalmoezenier, ben ik absoluut niet in de wieg gelegd. Men kan mij ook beslist niet in vertrouwen nemen. Een geheim kan ik nooit bewaren. Ik ben te eerlijk en daardoor kom ik altijd in de problemen. Voorbeeld: toen ik laatst een verhouding kreeg met een getrouwde vrouw heb ik haar dat eerlijk gezegd ondanks […]
8 januari 2020 | 120w | Geen reacties
Geen vertrouwenspersoon of aalmoezenier. Ieder voor zich en God hopelijk voor ons allen. Dat moet ze gedacht hebben. In DWDD is zij de enige gast: Selma van de Perre. Een 97-jarige Joodse verzetsvrouw die werd gearresteerd en in kamp Ravensbrück terechtkwam. Haar beide ouders en zusje overleefden de oorlog niet. Deze keer geen boek van of over een BN’er in […]
8 januari 2020 | 120w | 2 reacties
‘Het is niet netjes wat je hebt gezegd, Pietertje. Maar het is goed dat je het mij hebt verteld. Ons geheim.’ ‘Maar, maar…’ ‘Rustig ademhalen. We zijn allemaal mensen, en mensen maken fouten die God ons vergeeft.’ ‘Maar meneer Pastoor die…’ ‘Die vergeeft je heus wel als hij je de biecht afneemt.’ ‘Ja, maar…’ ‘Echt waar. Je kunt me toch […]
7 januari 2020 | 120w | Geen reacties
‘Dit heeft nauwelijks iets met het leger te maken,’ zegt de aalmoezenier. ‘Maar ik ben in nood. Maakt het dan wat uit?’ ‘Je moet geholpen worden, maar niet door mij. Jouw probleem ligt in de privésfeer, bij je vrouw.’ ‘Mijn vrouw? Het is toch mijn probleem? Je kent haar niet eens.’ ‘Je voelt feilloos aan wat zij voelt, laat je […]
7 januari 2020 | 120w | Geen reacties
Hij heette Jan. Zijn achternaam ben ik vergeten. Een beetje zonderling figuur, bepaald niet heldhaftig. We marcheerden van Den Helder naar Den Briel en hij speelde de hele tijd op zijn trompet. Hij stopte pas toen de jongens dreigden die trompet ergens te stoppen… afijn, u begrijpt wat ik bedoel. Hij was hard uit de poppenkast gevallen, bleek later. En […]
6 januari 2020 | 120w | 2 reacties
Lieve schat. Ik doe graag mee om alle mooie momenten van 2020 op te schrijven. Welnu, briefje nummer een: de eerste week van januari is alweer voorbij en jij hebt nog geen ruzie met mij gemaakt. Zelfs geen strijd geleverd dat ik naar Studio Sport kijk. Nu was er wel geen voetbal, maar ik weet zeker dat als het er […]
6 januari 2020 | 120w | 2 reacties
‘Eén croissant?’ vraagt de chagrijnige bakker. ‘Die verkoop ik uitsluitend à contant.’ Ik stop mijn pasje in mijn portemonnee en kijk verdwaald op mijn telefoon: zwart. Op de hoek staat een ouderwetse telefooncel. Maar ik heb geen muntgeld. De straat loopt omhoog naar een tweesprong: links een opzichtige vrouw en rechts…? ‘Ga met me mee, ik ben aalmoezenier en zorg […]
2 januari 2020 | 120w | Geen reacties
Hij haalt voor de zoveelste keer in. Het enige wat in zijn puts zit is een buts. Een langer touw, dat moet hij hebben om wat uit de diepte te halen. De man naast hem kijkt hem hoofdschuddend aan. Een vaderfiguur, valt hem op. ‘Waar ben je naar op zoek, jongen?’ Hij haalt zijn schouders op en gooit zijn puts […]