Schrijver
Han Maas
Lid sinds: 9 juli 2015 (43 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
Geschreven stukjes
21 augustus 2019 | 120w | 4 reacties
Als het teletekstsignaal van Ziggo met de snelheid van Stoffel de Schildpad eindelijk doorkomt, lees ik het weerbericht op Teletekst: Vaak droog, het zuiden blijft gevoelig voor buien. Vaak droog betekent minimaal soms regen. Een discriminerende tekst bovendien: alsof alle katholieken gevoelig zijn. Op de volgende pagina staat tot twee keer aan toe sluier-wolken. Inderdaad, met een koppelteken. Het ligt […]
21 augustus 2019 | 120w | 4 reacties
De heer Vreeswijk schrikt wakker in zijn fauteuil: precies op tijd om boodschappen te gaan doen. Hij was al vroeg klaar met stoffen en zuigen, het bed opmaken en de vaat. De was moet morgen pas. En om dan al boodschappen te gaan doen… nee, dan krijg je loze uren tot etenstijd. Schichtig kijkt de heer Vreeswijk om zich heen […]
20 augustus 2019 | 120w | 6 reacties
Als Stoffel de Schildpad nog aan de start staat, is Zoef de Haas al gefinisht. De een moet ieder dubbeltje omdraaien, de ander koopt een groter huis. Een meergangenmenu in een restaurant met drie Michelinsterren of de voedselbank met producten die aan de uiterste verkoopdatum zijn… De topatleet zal sneller zijn dan de topatlete, die tegenwoordig ook topatleet heet. Ja, […]
19 augustus 2019 | 120w | 32 reacties
Veel algoritmes duwen je door hun computer waardoor een einddoel wordt bereikt. Marketing maakt hier dankbaar gebruik van bijvoorbeeld. Je ziet ze niet, als pantoffelhelden blijven ze ongezien op de achtergrond draaien. Neem nu deze site – ik ben hier nu toch. Het niet zo sterke en vooral ondoorgrondelijke algoritme, met zijn hartjes en brilletjes, lijkt de afgelopen weken – […]
19 augustus 2019 | 120w | 5 reacties
‘Een hobby moet je hebben, net zoals je werk.’ ‘Wat doet u voor de kost?’ ‘Ik ben schoenmaker.’ ‘Bevalt dat?’ ‘Ik kan niets anders, dus ik blijf bij mijn leest.’ ‘En uw hobby’s?’ ‘Eerst had ik een moestuin, maar bij het zaaien raakte ik al in paniek: zou ik wel goed hebben geschoffeld, gebruikte ik niet te veel zaad, of […]
16 augustus 2019 | 120w | Geen reacties
‘Je kunt maar beter een hamer dan een spijker zijn…’ Simon en Garfunkel slaan de spijker op de kop. Eigenlijk doe ik die geweldige zangers tekort, maar voortaan zal dat mens met die kromme, lange neus toch echt zo gaan heten: ‘de Condor’. Als een aasgier loert ze naar het grootste gebakje. Haar botte opmerkingen raken je als scherpe spijkers […]
15 augustus 2019 | 120w | 1 reactie
‘Is het enkelglas met ijzeren kozijnen?’ ‘Ja. Het is vintage-bouw. Solide, zoals na de oorlog deze buurt is gebouwd. Er mag ook niets aan veranderd worden, want de huizen staan op de monumentenlijst.’ Na een weerpraatje volgt het verkooppraatje van de makelaar, die zelf al een plaatsje op genoemde lijst lijkt te hebben gereserveerd. Hij heeft het niet over hemelwater […]
14 augustus 2019 | 120w | 6 reacties
Op weg naar de zoveelste kerk, krijgt Maarten Luther een spoedopdracht. Of hij naar Amsterdam wil komen. Amsterdam, zijn daar nog kerken? En andere godsdienstige gebouwen… Liever niet, zelfs niet in gezichtsbedekkende kledij. Met respect voor de wet parkeert hij zijn Spyker en leest het bericht: ‘Een gevalletje doofpot in de Stopera.’ Iets over het zoontje van de Burgemoeder, dat […]
13 augustus 2019 | 120w | 10 reacties
‘Hoe zou het met haar gaan?’ Ik antwoordde daar niet meer op, want dat werd toch weer beantwoord met een ‘ja, maar…’ De emotie, zijn maar niet mijn situatie, ik begreep het wel. Maar hij zoog me leeg. Een spijkerharde vrouw had hem jarenlang vastgenageld. Een vrouw met ziektevoordeel die ik niet dorst te bekritiseren; voor hetzelfde geld mankeerde ze […]
12 augustus 2019 | 120w | 10 reacties
‘Als je aan mijn pijpen trekt, gaat mijn onderbroek ook uit,’ zei zijn vriendinnetje. (Halleluja!) Alles moest strakker dan strak. Vaak gingen meisjes met hun spijkerbroek aan in bad. Soms zelfs de zee ermee in. Wat geaccentueerd moest worden, werd dat ook. ‘Nee, ik blijf liever even staan,’ was meer een noodkreet dan een wens. Uiteraard moest de broek, na […]