Schrijver
Han Maas
Lid sinds: 9 juli 2015 (43 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
Geschreven stukjes
12 juni 2019 | 120w | Geen reacties
Als hij zegt dat Ajax vandaag in het rood-wit speelt, kan ik een gevoel van wat kan jou dat nou schelen niet onderdrukken. Maar als hij een verhaal vertelt zie ik er beelden bij. Alsof hij mijn netvlies leent om beeld aan geluid toe te voegen. Zijn tot de verbeelding sprekende scènes lijken afkomstig uit een door hem eerder geleefd […]
12 juni 2019 | 120w | 6 reacties
Ze krijgen schortjes voor, want het zal wel kliederen worden. ‘Maken jullie er maar een tekening van,’ had de juffrouw gezegd toen ze het boek dichtdeed. Handen als harken, vingers als wortels verschijnen op het papier. En voorwerpen die abstracter dan abstract zijn. ‘Een kind van vier kan het ook,’ gaat echt niet op. Maar kinderen weten wat ze tekenen. […]
11 juni 2019 | 120w | 25 reacties
Kooklucht verdwijnt in de afzuigkap, taaie dagelijkse sleur blijft hangen We hebben gesproken over wat jij niet wilt en waar ik nooit aan heb gedacht Maar waar ik kleur in zie blijft voor jou blanco Koude handen en ogen die elkaar niet meer omhelzen Als alles vanzelf lijkt te gaan weigert de afstandsbediening en vergeet ik jouw portier te openen […]
10 juni 2019 | 120w | Geen reacties
Het harde strand is soms mul. Dat maakt het hardlopen extra zwaar. Het is stil. Er moet mij niets gebeuren, want wie vindt mij dan hier? En geen gek tegenkomen die zomaar hardlopers neersteekt. Zomaar, 6 juni 1944. Zwaar bepakt zet een soldaat moeizaam een paar stappen in het zand en valt direct. Zonder geluid. Hij staat nooit meer op. […]
10 juni 2019 | 120w | 7 reacties
‘Als ik Victory Boogie Woogie zie, moet ik aan Pia Beck denken, nicht Alida.’ ‘Prachtig toch! Zie je nu wat abstracte kunst met je doet? Dans mee met de kleuren en… O, ik word duizelig, Vreeswijk.’ ‘Kijk uit, Alida, straks gooi je die oude fiets of zoiets nog om!’ De heer Vreeswijk wil weg van al dat schroot, dat iets […]
10 juni 2019 | 120w | 6 reacties
Ik wil de deur voor haar openhouden, maar het is een draaideur. Door mijn gebrek aan abstract denken had ik daar geen rekening mee gehouden. ‘Nee,’ zegt ze, ‘een man hoort eerst de trap op te gaan, anders kan hij onder de rokken van de vrouw kijken.’ ‘Je draagt een kokerrok!’ ‘Gedachten zijn krachten.’ Moeizaam wentelt ze de trap op. […]
6 juni 2019 | 120w | 4 reacties
Het regent niet, maar het zal wel kunnen. Geen pijn, een beetje last. Ik denk aan niets en dat is zoveel. Een zacht gekreun ter hoogte van nummer 65. Sigarenrook komt onder de kier van de deur door. ‘Hallo, is daar iemand?’ vraag ik herhaaldelijk. Ik loop naar binnen. In een hoekje zit een man met opvallend grote oren. Natte […]
5 juni 2019 | 120w | 8 reacties
‘Onderhandel nooit onder (tijds)druk.’ Dat is een van de eerste regels die je als inkoper-onderhandelaar leert. De regering heeft een principeakkoord met de sociale partners gesloten. Het akkoord wordt aan de FNV-leden voorgelegd. Wordt het afgewezen, dan worden de pensioenen vanaf juli al gekort. Dat je nooit moet toegeven aan chantage weet toch ieder weldenkend mens. FNV, toon je dan […]
5 juni 2019 | 120w | Geen reacties
Het is een typisch Noord-Hollandse kermis: meer drank dan attractie. Gedurende de zomerperiode verplaatst de kermis zich van dorp naar dorp. ‘Kennen wij elkaar niet ergens van?’ vraag ik. Niet als een clichématige openingszin, ik meen het echt en neem plaats naast een mooie blonde vrouw. ‘Jij komt mij ook bekend voor. Ik heet Clara’ – bij de laatste a […]
5 juni 2019 | 120w | 1 reactie
Als er al bloed vloeide, zag je dat niet op de zwart-wit-tv met de nutteloze kanalenkiezer. Toch mocht de jonge heer Vreeswijk niet naar de westernserie Bonanza kijken. Wel naar Ivanhoe. Moeder vond die Roger Moore een knappe vent: ‘Die kuif. Prachtig!’ Vader keek dan boos en streek door zijn steeds dunner wordende haar. ‘Die Roger Moore is vast een […]