Lid sinds: 9 juli 2015 (43 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
Kom, geef me je hand, dan vluchten we weg van Baudets darwinisme en het Klaver-groen. Even niet het felle van het debat. Heerlijk om niets te horen, te zeggen of te winnen. De oude boom heeft nieuwe blaadjes aan dezelfde takken, zoals ieder jaar. Kijk met je ogen naar de verschillende kleuren groen en ervaar ze met je overige zintuigen. […]
‘Nee, er is hier geen sprake van discriminatie.’ ‘Waarom niet?’ ‘Omdat u van het witte ras bent. Hebben ze u voor “witte” uitgescholden?’ ‘Nee, “rooie”, zei ik toch. Ik ben van het rode ras. Mijn huid is wit, maar daar hebben ze het niet over. “Sproetenkoning”, “stoplicht”, ”mooi rood is niet lelijk”… Moet ik doorgaan?’ ‘Ik begrijp u wel, maar […]
‘Neen, nicht Alida, ik doe daar niet aan mee. Stuk voor stuk aardige mensen: Achmed van nummer tien, Achmed van nummer dertig, Achmed van nummer acht – dat klinkt wel leuk: “Achmed van acht”, maar dit terzijde. Daar gaat het allemaal niet om. Ik vier geen Suikerfeest.’ ‘Ze heten toch niet allemaal Achmed, Vreeswijk?’ ‘Ze zien er allemaal hetzelfde uit, […]
‘Dat het alweer zo lang geleden is,’ zegt ze. ‘Je hebt me eigenlijk nooit verteld wat je eerste indruk van mij was.’ ‘Haha. Ik vond je gestuntel wel wat hebben.’ ‘Vrouwen hebben het maar makkelijk; van ons mannen wordt altijd de eerste stap verwacht.’ ‘Hoe kom je daar nou bij? Veel vrouwen geven juist het eerste signaal. Maar ja, mannen […]
Ik heb het verpest. Gewoon verknald. Wat een sufferd ben ik. Na al die jaren van voorzichtig kijken, een ‘hallo’ en hooguit een vriendelijke glimlach, praat ik eindelijk met haar. De eerste fout die ik maak, is te veel naar mijzelf kijken en luisteren. Ik weet niet eens wat ze zegt; niet uit desinteresse, nee, ik wil niet iets verkeerds […]
Ze loopt moeilijk op de dag die de mooiste van haar leven is. Juist nu moest haar zwerende teennagel worden verwijderd. Maar ze is een harde. Hij heeft een hoge hoed. Ongetwijfeld zet ie ‘m niet op: stel je voor dat zijn haar door de war gaat! Trouwen in een koets. Bediening loopt rond. Niet veel, want het is 1947, […]
‘Kan die kleur wel? Ik bedoel…’ ‘Of die kleur kan, of die kleur kan? Mevrouw, signaalrood wordt het helemaal deze zomer!’ ‘Ik weet het niet hoor, wat vind jij?’ ‘Eh, opvallend. Ja, dat wel.’ ‘Meneer, uw vrouw mag er best zijn; dus waarom niet opvallen?’ ‘Vindt u?’ ‘Ja, wat een figuur!’ ‘Hij zit wel wat strak, mevrouw.’ ‘Dat loopt nog […]
‘Kan die kleur wel? Ik bedoel…’ ‘Of die kleur kan, of die kleur kan? Meneer, signaalrood wordt het helemaal deze zomer!’ ‘Ik weet het niet hoor, wat vind jij?’ ‘Eh, opvallend. Ja, dat wel.’ ‘Mevrouw, uw man mag er best zijn; dus waarom niet opvallen?’ ‘Vindt u?’ ‘Ja, wat een figuur!’ ‘Hij zit wel wat strak, mevrouw.’ ‘Dat loopt nog […]
‘U rijdt op het fietspad, zonder helm, slaat rechtsaf, geeft noch met uw knipperlicht noch met uw hand een signaal.’ ‘Dat klopt. Maar ik rijd niet te hard. Mijn snorfiets rijdt in tegenstelling tot de meeste exemplaren zoals het een snorfiets betaamt en waarvoor de snorfiets, in tegenstelling tot de brommer die nu scooter is geworden, is bedoeld: zonder helm […]
‘O, ben je hier.’ ‘Ja, waar anders. Sorry.’ ‘Geeft niet. We moeten ergens beginnen.’ ‘Ja. Ik kan het niet.’ ‘Twee jaar geleden. Kun jij het geloven?’ ‘Nee, het komt steeds dichterbij. Dat we nooit wat gemerkt hebben…’ ‘Een naar binnen gekeerd signaal is van de buitenkant niet waar te nemen.’ ‘Wat hebben we niet gezien?’ ‘Dezelfde vraag, hetzelfde antwoord.’ ‘Weet […]
