Lid sinds: 9 juli 2015 (43 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
‘Daar hebben we wat aan,’ zegt Brutaaltje, de kleinste van het team. Het eindsignaal heeft geklonken: weer verloren. ‘Van een nederlaag leer je meer dan van een overwinning,’ zei ik maar, omdat mijn vader dat vroeger altijd tegen mij zei. Elf doorweekte voetballertjes lopen met gebogen hoofdjes het kunstgrasveld af; geen kloddertje modder kleeft er aan hun broeken, die lang […]
‘Wat neem je allemaal mee? Het is maar voor één nachtje, hoor. Maar vergeet Kuifje niet.’ ‘O ja.’ ‘Weet je zeker dat je bij Patrick wilt logeren? Het hoeft niet.’ Stom, ik moet hem niet aan het twijfelen brengen. ‘Nou, veel plezier dan. Tot morgen.’ De luchtdruk lijkt lager in huis. Stilte brengt nog geen rust. Tien uur, er wordt […]
‘Doorgeslagen, nicht Alida! Zelfs Paul Haenen vindt het totaal niet relevant of Ernie en Bert homo zijn…’ ‘Ook in Kuifje kwam de maatschappij aan de orde, Vreeswijk.’ ‘Een meisje van tien jaar neemt niet zomaar contact op met Het Jeugdjournaal om te zeggen dat het haar opvalt dat er geen lesbische stellen in de Donald Duck staan. En laat ook […]
Voordat u mijn haar gaat wassen, wat overigens niet nodig is omdat ik het vanmorgen al heb gewassen, maar goed, ik gun u die euro extra, zal ik u uitleggen hoe ik het wil hebben, omdat als het nat is anders valt, en niet zichtbaar is waar de springerige gedeeltes zitten. En het regent niet altijd, natuurlijk. Als mijn pony […]
Ik heb slechts één narcis in mijn hand. Vraag mij niet waarom ik hier ben. Dat kan ook niet, want ik ben alleen. Misschien wel door mijn gedachte aan zijn laatste vernedering, dat ie anders door de gemeente zou worden begraven. Eindelijk gerechtigheid: een plek in de schaduw. ‘Niet mijn Kuifje papa!’ Dat had ik nu net niet moeten zeggen. […]
Haar badpak uit de mottenballen en de moffen erin: weg met die rotoorlog! Haar tienerjaren waren al genoeg verpest. Geen Canadees voor Trees, want zo heet ze niet. En na de hongerwinter: kou eruit, warmte erin. Geen behoefte aan kaalgeschoren vriendinnen; die hadden hun pleziertje gehad. Naar de kapper en door naar Scheveningen. Van hoger niveau dan Zandvoort. ‘Uw kuifje, […]
Natuurlijk vraag ik hem niet wat ie ooit in haar heeft gezien. Maar wat is dat mens lelijk. Dat haar met dat rare roze kuifje. Als zij de laatste was dan werd ik homofiel. Echt waar. Ze is niet eens aardig. En dan dat gebit… Gaat ze ook nog bij een manege werken. Bij het opzadelen moet het toch echt […]
‘Stripboeken spreken niet tot de verbeelding,’ zei moeder als familie op visite kwam. ‘Onze zoon leest al W.F. Hermans. Hè, jongen?’ – W.F. benadrukte ze. ‘Nee moeder,’ zei de jonge heer Vreeswijk dan; zij vatte dat op als een bevestiging. Hij verzon een list: van zijn nichtje Alida leende hij Kuifje in Tibet en smokkelde het boek met de mooie […]
Het is omdat het raar staat anders had ik mijn vingers in mijn oren gestopt. Een jongetje van een jaar of tien wordt zonder aanhalingstekens mishandeld. Zijn moeder zegt zoals in make-over programma’s tot vervelens toe: ‘Leuk!’ Hebben we daarvoor gestreden in de jaren 60? Nooit zou ik nog naar een kapper gaan waar een tondeuse binnen handbereik ligt. En […]
‘Wij van het Sociaal en Cultureel Planbureau vragen autochtonen en mensen met een migratieachtergrond of ze fellere tegenstellingen ervaren.’ ‘Daar gaat u al.’ ‘Hoezo?’ ‘U gaat uit van tegenstellingen en polariseert. U spreekt mij aan als ‘autochtoon’ en niet als iemand die zich migrerend heeft bewogen.’ ‘Heeft u dat dan?’ ‘Ieder jaar de Costa del Sol. In de bloedhitte in […]
