Lid sinds: 9 juli 2015 (43 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
Roger van Boxtel denkt na. Met een vuilniszak vol blaadjes steekt hij de spoorwegovergang over. Het valt hem tegen. Nee, zakkenvullen was hij wel gewend. Eerst op bescheiden schaal in de politiek en daarna als directievoorzitter van een zorgverzekeraar. Met veel sentiment op het gemoed van je verzekerden werken door middel van dure reclamespotjes, waarin de verzekerden ‘mooie mensen’ worden […]
‘Wat dacht je van februari 2022?’ ‘Is dat niet wat snel? Je moet eerst nog zwanger worden.’ ‘Heel gauw! Anders wordt de kans op afwijkingen veertig procent groter.’ ‘Voor of na ons eerste huiselijk geweld?’ ‘Ervoor is beter. Lichamelijk herstel vergt tijd.’ ‘Gaan we wel scheiden?’ ‘Natuurlijk! Een op de drie gaat scheiden. Willem en Marloes, Louis en Marleen… Die […]
Ze doet het geluid van de tv zachter en hoopt dat hij haar buiten horen eindelijk verstaat. ‘Stop daar nu eens mee. Wat zoek je toch in die lade wat je nog niet hebt gevonden? Beide kanten glimmen tegen je aan. Oud succes, wat moet je ermee?’ ‘Precies. Op de streep had ik succes. Een fractie van een seconde. Zodra […]
‘Een mooie dag nog.’ De heer Vreeswijk ergert zich groen en geel. Was hij amper gewend aan ‘fijne’ in plaats van ‘prettige’ dag, krijg je dit weer bij slecht weer als de dag lelijk is. Hij vindt dat een dingetje – hè, nu maakt hij zich ook al schuldig aan modernisme. En dan zou griep besmettelijk zijn. Dan kun je […]
Haar steunzolen waren net zo pijnlijk als haar huwelijk. Een baan op de tocht was uiteindelijk weggewaaid. D’r permanent zakte steeds in en de bruine haarverf bleek roze te worden. Een zoon aan de drugs en een dochter die gewoon niet deugde. Kilo’s aan overgewicht hoewel ze van de zenuwen amper kon eten. Een goeroe zei ‘succes is een keuze’. […]
Om iedere jaargang zit een elastiekje. ‘Die jongen halen.’ ‘Kaartjes Ajax regelen.’ Een perfect handschrift met mooie krullen en uithalen. Het leer is wat gecraqueleerd, de hoekjes zijn versleten. De Succesagenda reisde met hem mee. Over de Afsluitdijk naar zijn klanten. Op de eerste pagina, ‘Persoonlijke gegevens’, staat bij ‘Waarschuwen bij ongeval’ de naam van mijn moeder en het telefoonnummer […]
‘Je ziet er net zo uit als opa, Vreeswijk.’ ‘Hoezo, nicht Alida?’ ‘Je stropdas.’ ‘Wat is daarmee?’ ‘Het smalle gedeelte zit in je broek.’ ‘Dat heb ik van vader geleerd.’ ‘Ja, die zag er ook uit als opa.’ Ja, vroeger wilde de heer Vreeswijk wel op dansles. Maar ja, de lessen begonnen in het najaar, en dan had hij altijd […]
Twee beentjes met sandalen – zonder sokken – dansen ook al hangen ze stil. Ik heb het over een foto met een verhaaltje erbij van een vrouw. Ze is zakelijk schrijfster. De foto gaat leven. (Hoezo zakelijk?) Haar zoontje wilde in korte broek met sandalen aan naar school op een warme dag in februari. Ik kan me zo goed herinneren […]
‘Mag ik deze dans van u?’ ‘Doe niet zo raar. Je hebt een borreltje op.’ ‘Twee. Ze zoeken maar een goed plaatsje, want het wordt druk vanavond.’ ‘Met je hartritmestoornis? Dat is niet goed.’ ‘Ik ontmoet de dood liever op de dansvloer dan door hem in een stoel in de ogen te kijken.’ ‘Doe niet zo theatraal.’ ‘Dat is juist […]
We dansen los van elkaar. Als de muziek langzamer wordt, vraagt ze: ‘Zullen we schuifelen?’ Dat wil ik wel. Een mooie meid; welke jongen wil dat nu niet? Toch zie ik haar niet vaak op de dansvloer. ‘Ik ken je ergens van,’ zeg ik. ‘En dat is geen versiertruc.’ ‘Wat zeg je? Ik versta je niet, de muziek is zo […]
