Schrijver
Han Maas
Lid sinds: 9 juli 2015 (43 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
Geschreven stukjes
5 januari 2019 | 120w | 4 reacties
‘Het is toch niet te geloven.’ ‘Wat?’ ‘Ik zit vlak naast je, stuur je een foto en binnen enkele seconden heb jij ‘m in je telefoon.’ ‘Hm…’ ‘De data vliegen uit mijn telefoon, zoeken de dichtstbijzijnde zendmast en voordat je het weet landen ze in jouw smartphone. Nou, als dat niet “slim” is.’ ‘Stil even, ik kijk naar De Slimste […]
3 januari 2019 | 120w | 3 reacties
‘We zijn ISO-gecertificeerd. Dat betekent dat ik data op de juiste plek in het systeem moet zetten.’ ‘En wie kijkt ernaar?’ ‘Die man die controleert of alles wel op de juiste plaats staat, natuurlijk.’ ‘Ja, ja.’ ‘Daarom is het in januari altijd druk. En met die nieuwe onboarding consultant komt er alleen maar werk bij. Dus ik zit tot de […]
3 januari 2019 | 120w | 3 reacties
Data worden verzameld en verschijnen vaak in statistieken en grafieken. Ik ben grafiek-‘blind’ en kan ze daardoor niet lezen. Zeker niet als het om ziektes gaat die haaks staan op de financiële conclusie dat ‘we met z’n allen ouder worden’. (Wat dat allemaal niet kost…) Ik moet denken aan Co Adriaanse, voetbaltrainer. Voor zover ik weet, heeft hij de term […]
2 januari 2019 | 120w | 5 reacties
‘Weet u wat het is, een systeem moet je bijhouden. Schei uit, wat moet ik met een database van damesschoenen met een hoge, lage, sleehak… in diverse kleuren en maten met het bestelmoment en de optimale bestelhoeveelheid volgens de formule van Camp; wie dat ook mag zijn. Het zou tijd en geld besparen; ammehoela en m’n verzoolde schoenen!’ ‘Hoe doet […]
31 december 2018 | 120w | 2 reacties
Als ik zeg dat de Top 2000 slechts een database met muziek is, vervlak ik alle tonen. Op nummer 363 staat een nummer uit een ruwe tijd waarin alles in beweging was en de muziek in ontwikkeling; niet te verwarren met verruwend, zoals nu. Men weet het niet meer en luistert naar computers en slechte rappers. Armoede! ‘We zijn bofkonten,’ […]
29 december 2018 | 120w | Geen reacties
De eerste uitvaart is een nieuwe ervaring, ik weet nog van niets. De dennentakken, ik ken ze van de kerstboom, het bos, bedekken mijn oma. Hij heeft zich aan me voorgesteld: de dood. Ik kijk naar mijn vader en moeder. Zij zijn nog in leven, en ik ben blij dat ik dat ook ben. Netjes condoleren, het wordt me geleerd […]
27 december 2018 | 120w | Geen reacties
Het is uit met varen. Netten boeten is er niet meer bij na moeilijke jaren waarin hij werd beboet omdat er net wat meer vissen in zijn netten zwommen dan het quotum. De dijk heeft het water dat niet zo smaakt zoet gemaakt. Het drooggelegde gedeelte wordt voor de welvaart bebouwd. Vergezichten verdwijnen door kortzichtige ideeën dat er van alles […]
24 december 2018 | 120w | 3 reacties
23 december 2018. Het vlammetje van het waxinelichtje verlicht mijn moeders foto. Ik vraag: ‘Waar ben je nou toch?’ Als er veel dingen zijn waarin ik niet geloof, moet het aanbod van alles waarin ik kán geloven talrijker zijn. Maar als geloven weten zou zijn, had het wel zo geheten. 23 december 2005. Uit het krakende bureau pak ik de […]
22 december 2018 | 120w | Geen reacties
‘Hè, verdikkeme.’ ‘Wat is er, Ed?’ ‘Ik druk op een verkeerd knopje.’ ‘Wat wil je dan?’ ‘Die windmolen in de tuin uitzetten. Maakt zo’n herrie.’ ‘Volgens mij is het de waterpomp, Ed.’ ‘Wat eten we met kerst?’ ‘Wat je maar wilt. Moet je even op het display kijken.’ ‘Toch heeft het een bijsmaak, dat 3D-geprinte eten. Ach, een konijntje, gesudderd […]
17 december 2018 | 120w | 24 reacties
Anno hodie is het Groot Dictee volgens het rapaille van de scepter zwaaiende publieke omroep achterhaald. Hoe komen wij nu nog te weten of je een woord met een hoofdletter schrijft, aan elkaar of los? Ik wed zonder dt dat wij allen, tegen de stressvolle kersttijd, de door Philip Freriks voorgelezen tekst meeschreven, zodat we met Kerstmis aan de kerstdis […]