Schrijver
Han Maas
Lid sinds: 9 juli 2015 (43 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
Geschreven stukjes
16 september 2018 | 120w | Geen reacties
Wanneer lekt uit dat de miljoenennota weer is uitgelekt? Dat vraag ik me af als ik ’s morgens de tv aanzet om te zien of er al sprake is van ‘politieke incontinentie’. Geen signaal, staat er in beeld. Controleer of de antennekabel is aangesloten. En dat is natuurlijk zo. Ik bereid mij voor op een etmaal zonder tv, internet, radio […]
14 september 2018 | 120w | 2 reacties
Ik ben incompleet en daarom blij dat ik vandaag mijn vaders horloge kan ophalen. Het hoort bij mij en ik bij mijn vader. De oude vakman poetst mijn aandenken tot het niet nog meer kan glimmen. ‘Weer helemaal nieuw. De veer is vervangen en ik heb er een nieuw glas op gezet. Mooi plat horloge. Het loopt weer keurig op […]
14 september 2018 | 120w | 4 reacties
‘Hallo, hoe is het? Tijd niet gezien.’ ‘Hoi. Nee, druk druk druk. Een etmaal zou uit meer dan vierentwintig uur moeten bestaan. Ik moet gaan, de kinderen van de naschoolse opvang halen.’ ‘Hoezo, je werkt toch niet meer?’ ‘Juist daarom. Mijn schedule zit helemaal vol.’ ‘Waarmee?’ ’s Ochtends de kinderen naar de voorschoolse opvang brengen. Daarna de sportschool, dan naar […]
13 september 2018 | 120w | 4 reacties
Het is schemerdonker als de heer Vreeswijk op de bank wakker wordt. De bril zit scheef op zijn neus. Is het avond, ochtend? Op tafel het doordrukstripje: drie tabletjes ontbreken. Hè, waarom maken ze die doosjes altijd zo klein waardoor je de bijsluiter er haast niet uit krijgt, laat staan er weer netjes gevouwen in. Een uur voor het slapen […]
12 september 2018 | 120w | Geen reacties
Neelie Kroes heeft als VVD-topvrouw-dolle mina haar bh uitgedaan en slingert ermee propjes in de klas. Michael van Praag, voorzitter Nederlandse Sportraad, gooit driftig mee. Zo bewegen kinderen en leren ze gelijk tafels. Vicepremier Alexander de Croo van België heeft als feminist een tuinbroek aangetrokken en doet ook dapper mee. Meester Anton niet, want ‘ze zijn zwanger’. Nou ja, zijn […]
12 september 2018 | 120w | Geen reacties
‘De gerookte wilde zalm is hier lekker, Fikkie. Als antirookfanaat kun je die gerust eten. De facto betekent gerookt dat de zalm niet meer rookt.’ ‘Ben ik daarvoor gekomen, Spring? En waarom wilde je me spreken bij een eetmaal?’ ‘Diner noemen we dat in het westen, confrère.’ ‘Heb je getuigen?’ ‘Ik ben in die bezemkast geweest vanmiddag. Groot genoeg om […]
11 september 2018 | 120w | Geen reacties
‘Ach, meneer Bechold, wat verschaft mij de eer?’ ‘Ik word ervan beschuldigd dat ik niets heb gedaan, meneer Spring.’ ‘Dan is er geen zaak, mijn beste.’ ‘Nee, het zit zo: jaren geleden, op de middelbare school, heb ik met een meisje geschuifeld. We gingen naar het fietsenhok… nou ja, u kent dat wel, maar…’ ‘Nou, ik ken dat wel, maar […]
11 september 2018 | 120w | 17 reacties
De lucht verplaatst zich een beetje als ik aan de oude globe draai, precies een etmaal verder. Stel je voor dat dat kon. Dan zou ik me nu wéér moeten scheren. De andere kant op is leuker, want dan hoef ik dat nooit meer te doen: Ik sta weer in mijn korte broek. Bij een rotdag geef ik een slinger […]
10 september 2018 | 120w | 2 reacties
‘Wat is er gebeurd?’ ‘Niets.’ ‘Niets…?’ ‘Ik schuifelde op Je t’aime met de mooiste jongen van de klas. Alle meiden jaloers. Hij nam me mee naar het fietsenhok, maar daar stonden al twee stelletjes. En de bezemkast vond meneer vies. Dus waren we meteen weer terug en werd ik uitgelachen. Traumatisch! Binnen een etmaal was ik al mijn vriendinnen kwijt.’ […]
8 september 2018 | 120w | 3 reacties
Is nu alles in kannen en kruiken? Nee, natuurlijk niet. Het kan niet zo zijn dat iedereen maar hier in Nederland kan blijven als je wegloopt. De onzekerheid over je bestaan kan niet worden geregeld door ellenlange procedures. Met andere woorden: kort. Weglopen zou geen zin moeten hebben bij een juist beleid. Zeker als het om kinderen gaat die nooit […]