Lid sinds: 9 juli 2015 (43 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
Anna heeft alles: mooie kleren, bijpassende tasjes en bontjassen. Als enig kind in de watten gelegd waaruit ze nooit meer was teruggeveerd. ‘Zag ik jou laatst met een oude man…?’ vraagt ze aan een vriendin die niet alles heeft, maar genoeg. ‘Oude man, waar heb je het…?’ ‘Ik weet het zeker. Hij had net kolen geleverd, want hij was pikzwart.’ […]
Shawltje om haar hoofd, dak open. Gordel vast en Unchained Melody uit de speakers. I’ve hungered for your touch Op een bochtige weg is het moeilijk een goed beeld in je achteruitkijkspiegel te krijgen. Hoe hard ze ook rijdt: Time goes by so slowly and time can do so much… Over een uur een motelkamer van een laag allooi, een […]
‘Sophie’s Choise? Geweldige actrice, Meryl Streep. Je zou toch moeten kiezen. Tussen twee geliefdes is al moeilijk, maar tussen je kinderen…’ ‘Ik heb ze niet, Hans. Dus ook niet die keuze.’ ‘Wat dacht je van The Devil Wears Prada? Of een klassieker: True Love, met Grace Kelly, je evenbeeld.’ ‘Grace Kelly is dood, Hans. Uit de bocht gevlogen.’ ‘Welnee, van […]
‘Bond. James Bond.’ ‘Ja hoor, en ik ben Grace Kelly.’ ‘Je kunt zijn wie je wilt, als je er maar in gelooft.’ ‘Speel je altijd deze rol?’ ‘We spelen allemaal een rol, alleen zijn de meesten slechte acteurs die bovendien het verkeerde toneelstuk kiezen.’ ‘Je bent wel overtuigd van jezelf.’ ‘Overtuiging is mijn religie. Over “rol” gesproken: er zijn een […]
Ze geeft Hans een verkoelende kus op zijn wang. ‘Pas goed op jezelf. Kun je dat kussen even aangeven? Maak je het niet te laat?’ vraagt hij tegen beter weten in. Haar chauffeur rijdt haar naar de bedriegende kant van de stad. Dure drempelloze deuren schuiven voor haar Prada’s open. De fiches glippen door haar vingers. Alles wat geen limiet […]
’t Is weer voorbij die mooie winter Die in november al begon Je dacht dat er geen einde aan kon komen Maar voor je het weet is die winter alweer lang voorbij Tergend langzaam vorderden de zonovergoten weken Die warme zomer wou maar eerst niet om Maar eindelijk, bevroren sloten en beken We gleden matineus over het meer De laatste […]
Nee, ze is niet matineus. ’s Morgens ook zeker niet flatteus. Om tien uur staat ze op. Vroeger met koffie en een sigaret, maar dat kan ze tegenwoordig niet meer verdragen. Eerst een glas champagne. Langzaam ontwaakt ze op het dek en denkt aan wat ze wel had kunnen hebben. Misschien gaan ze volgende week eindelijk een stukje varen, als […]
Langzaam ontwaak ik weer uit die tijd en stop het Agfa-bandje met Lola. Het verhaal van Ray Davies over een travestiet in een nachtclub. Een tijd waarin taboes werden doorbroken. Ja, je kunt met eenieder dansen, maar waar kies je voor? Vaar lekker over de grachten, doe de overtreffende trap van extravagant. Niemand zal het bekritiseren, tegen de tolerante stroom […]
‘Ik weet dat je niet bepaald matineus bent, maar zul je niet ‘ns uit bed komen?’ ‘Je stem, wat is er met je stem?’ Met mijn stem is niets aan de hand. Met jouw adem wel. Haha, wat een kegel. Was het leuk gisteren?’ ‘Hebben ze je gereanimeerd dan? O, wat ben ik blij dat ik je zie.’ ‘Gereanimeerd…? Volgens […]
‘Staat u hier al vanaf vanmorgen?’ ‘Nee, ik ben niet zo matineus.’ ‘Bent u voor het eerst op de Straight Parade?’ ‘Ja, klopt.’ ‘Waarom?’ ‘Tijd voor emancipatie.’ ‘Emancipatie…?’ ‘Ja, ik solliciteer me te pletter, maar ik word telkens afgewezen.’ ‘Waar solliciteert u dan naar?’ ‘Danser, in de modewereld, presentator, zanger, acteur… noem maar op. Niemand wil me.’ ‘Waarom niet?’ ‘Sorry, […]
