Schrijf mee!

Schrijver

Han Maas

Lid sinds: 9 juli 2015 (43 dagen geleden voor het laatst geschreven)

Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)

Geschreven stukjes

Zomers terras

8 juni 2018 | 120w | 2 reacties

‘Heb ik wat van je aan?’ vraagt een vrouw die voor de tweede keer aan het wisselen is. ‘Zit ie naar je te loeren?’ vraagt de man. Een minuscuul wratje aan zijn neus wiebelt heen en weer als de klepel van een opgevoerde klok. Ondanks het terrassenweer is het niet mijn dag. Op weg naar dit terras was ik al […]

Zomer in Amsterdam

8 juni 2018 | 120w | 6 reacties

De tram snerpt door gewenning geruisloos geworden de bocht door. Voor het Anne Frankhuis staat de gebruikelijke rij. Aan de voet van die oude Wester staat een man in gedachten. Hij gaat toch op het terras zitten; misschien wordt hij bediend. Yuppen wordt gevraagd niet zo luidruchtig te doen. Studentes ‘doen nog een bierrrrtje, zeg maarrr…’ De klepels van het […]

Grote schoonmaak van de tijd

5 juni 2018 | 120w | 2 reacties

Zomer- of wintertijd, het maakte niet uit, maandag werd toch dinsdag. Jarenlang heeft hij de tijd stil laten staan op de stand van de wijzers die wat hem betreft nooit meer hoefde te veranderen. Gewoon de gewichten niet meer optrekken en het was klaar. Over en uit. Maar je tijd doden met afgezakte schouders is zelfmoord en zo nutteloos als […]

De hond en de klepel

4 juni 2018 | 120w | 5 reacties

Vaak is het stil. Dan zitten ze naast elkaar op de bank met iets in hun handen waarnaar ze kijken, maar ze zeggen niets. Ik lig dan maar te slapen en word wakker als ze soms tegen die dingen praten, of tegen elkaar schreeuwen. Praten doen ze niet tegen mij, hooguit over mij: ‘Moet die hond er niet uit?’ Degene […]

De struik andijvie

1 juni 2018 | 120w | 7 reacties

‘Een verse struik andijvie is lekkerder dan gesneden in een zakje.’ Niet echt een romantisch begin. Maar is Tinder of een andere datingsite dat wel? Zijn kant-en-klaarmaaltijd verraadt dat hij alleenstaand is. ‘Ja, dat is zo,’ zegt ze tegen zijn vriendelijke ogen die haar bekijken zoals ze bekeken wil worden. En dat is niet genderneutraal! Ze weet wat ze wil […]

De heer Vreeswijk en de jodokusnijd

31 mei 2018 | 120w | 4 reacties

Juist als de heer Vreeswijk besluit de kleine jodokus dan maar weer op te bergen komt er toch een plasje. En hij had nog wel hoge nood! Waarom zijn die schotjes tussen de urinoirs toch zo laag? Als lange man heeft hij daar behoorlijk last van wanneer een man naast hem toch even wil weten of het waar is dat […]

Beste reiziger

30 mei 2018 | 120w | 4 reacties

‘Beste reiziger, wilt u uw been van de stoel halen?’ ‘”Beste reiziger…?” Ik ben een man. Noem me dan ook zo. Ik heb pijn in mijn been; er ligt een krantje onder mijn schoen.’ ‘Het beleid van de NS is genderneutraal. En benen mogen niet op stoelen.’ ‘Zoveel jaar geleden zat ik in een trein en was ik niemand. Ik […]

Normaal

29 mei 2018 | 120w | 2 reacties

‘Nou nou, een beetje minder mag wel.’ ‘Pardon?’ zeg ik. ‘Waar bemoei je je mee?’ ‘Je staat tegen een leverworst te praten.’ ‘Ja en, heb je er last van?’ Ik sta bij de zelfscanbalie van een supermarkt. Omdat er weinig kassa’s zijn bezet word ik hiertoe wel gedwongen. Weinig ruimte om je boodschappen neer te leggen. Het leverworstje rolt bijna […]

De jongens tegen de meisjes

29 mei 2018 | 120w | 8 reacties

Met mooi weer geef ik gymles op het voetbalveld: de jongens tegen de meisjes. Aan deze tijd aangepast: meisjes voetballen ook. Fysiek contact is verboden: geen metootjes in mijn gymles. ‘Ik kan niet meedoen,’ zegt Guusje. ‘Waarom niet, Guusje?’ ‘Ik ben genderneutraal.’ Ik denk een slimme oplossing te hebben: ‘Dan kun je kiezen, Guusje.’ Maar dan zegt ze (of hij): […]

Mijn privé-privacywet

28 mei 2018 | 120w | 10 reacties

Ieder mens hecht wel aan privacy. Het vergt enige moed om iets daarvan op te geven. Toch ratelen mijn hersens en print mijn geest veelvuldig. Maar wat ik weggeef is aan mij. Volgens mijn eigen privacywet die niemand kent anders had hij niet zo geheten. Mijn geest verlicht niet, maar licht wel op als ik de lezer boei door humor […]