Lid sinds: 9 juli 2015 (43 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
‘Nou, mevrouw Jaspers, ik heb er eigenlijk geen zin meer in.’ ‘Een afrondend gesprek is waar de kijkers op wachten. Goed voor de kijkcijfers. Wat loop je moeilijk!’ ‘Ik weet het niet, want…’ ‘Staat in je contract, Bertus. We gaan beginnen. Ach, Bertus, wat sneu. Je hebt geen vrouw kunnen vinden?’ ‘Geen deerne wil mij.’ ‘Je was misschien wat te […]
De heer Vreeswijk verstopt de gieter weer in de heg. Zelfs op een kerkhof wordt gestolen. ‘Moeder, ik moet u wat vertellen. Nee, vrees maar niet, alles is goed afgelopen. De wasmachine heb ik moeten vervangen. Erg hè? En toen de nieuwe stond te draaien, was ik Poes kwijt. Gelukkig stond de centrifuge op een laag toerental. Poes liep net […]
Aan alles komt een einde. Moeders wasmachine wordt vervangen door een nieuw exemplaar. De heer Vreeswijk legt nog even zijn hand op het bovenblad en zegt: ‘Bedankt voor al die jaren.’ Behalve hijzelf is ‘Poes’ nu nog de enige levende in huis die moeder heeft meegemaakt. Poes is een kater die was aan komen lopen. Maar moeder vond dat er […]
Als jij niet weet of je op tijd bent, dan weet ik niet of ik te laat kom. Het is jaren geleden dat ik wat van je gehoord heb. De op een typemachine geschreven brief met door superlatieven en Tipp-Ex aangedikte zinnen verraadde je wispelturige en vage woorden. Die brief heb ik bewaard bij alles wat ik kwijt wil. Van […]
Na veertig jaar neemt hij afscheid van de kolencentrale. Als stoker heeft hij vervuilende machines met tonnen steenkool gevoerd om de Amsterdammers van elektriciteit te voorzien. Ook de door ‘groene stroom’ misleide fanatieke milieuactivist die dezelfde stroom door zijn spaarlampen jaagt. Een tweede afscheid is die van zijn oude, trouwe tweetaktbrommer. Ja, met een ontheffing voor bepaalde gebieden, op bepaalde […]
Hij had Hem nota bene nog naar Schiphol gebracht op Hemelvaartsdag. Er was geen vertraging, de machine met vijgenblad-logo vertrok op tijd. Achter de stuurknuppel zat de Grote Baas zelf; dat moest haast wel, want Petrus zag niemand in de cockpit zitten toen Hij aan boord ging. Er zou toch niets gebeurd zijn? Dat valt niet na te gaan, want […]
De oorlog is qua datum voorbij. Aan de dood ontsnapt stapt mijn vader de metaalwarenfabriek weer in, vertelt alleen wat ie kan vertellen en zwijgt achter een draaibank. Heren in pakken verlaten de vier muren en gaan hun vrijheid tegemoet. Mijn vader wordt ook vertegenwoordiger. Eerst reist hij met een treinabonnement, vervolgens met een tweedehands Morris en ten slotte met […]
Op een mooie pinksterdag, heerlijk in de zon Loopt de deken met zijn hondje te kuieren over het gazon Eenden en hun pulletjes zwemmen in het rond Gevoerd door kinderen zoals het met hem ook begon Aan vaders hand, luisterend naar vergeten woorden Die hij later in de kerk weer hoorde Op een mooie pinksterdag, heerlijk in de zon Overdenkt […]
‘Met mijn verzakking gaat het beter.’ ‘Fijn, Alida.’ ‘Pijn? Waar dan, neef?’ ‘Nee, ik zei… Ah, nummer 10. Die is binnen.’ ‘Gaat het beginnen?’ ‘Even stil, Alida.’ ‘Wat?’ ‘Anders hoor ik die meneer niet.’ ‘Moet je kijken, wat een joekel van een kalknagel.’ ‘Zeker. Maar ik luister even naar…’ ‘Hij wordt wit en geel…’ ‘Zei die man nu 30?’ ‘Wat?’ […]
Mijn eerste vriendinnetje en ik hielden van zoenen. Achter in de sociëteit, waar het donker was. Dat gaf ons het gevoel van privacy. Op straat liepen we alleen hand in hand. Op haar kamertje knuffelden we onder een ouderwetse wollen Aabe deken. Dubbel kriebelen dus. De scorebordjournalistiek doet weer van zich spreken: een onderzoek naar tolerantie als we lesbiennes, homo- […]
