Lid sinds: 9 juli 2015 (43 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
Heerlijk! Het lekkerste, dagelijkse halfuurtje. Kussen achter mijn hoofd, dekens opgetrokken, boek op het nachtkastje. Hè, mijn leesbril vergeten. Dekens teruggeslagen, benen uit bed, best koud. Zo, kussen weer in mijn nek, dekens opgetrokken, bril op. Geen boekenlegger in het boek. Dat onthoud ik wel, dacht ik gisteravond. Gisteren is te ver weg. Heb ik wel afgesloten? De deur is […]
Er werd zelfs door leerkrachten gezegd dat het toch ook mijn eigen schuld was. Dat ik altijd verkeerd reageerde als ik werd gepest. Dat ik mondiger moest worden. Ik had rood haar en felrode sproeten in mijn gezicht. ‘Stond je elektrische deken weer te hoog?’ Wijzende vingers: ‘Ben je “daar” ook rood?’ Er veranderde pas iets in de hippietijd toen […]
Non-iron staat er in de boord van zijn nieuwe aankoop. ‘Ik heb het hemd ook in mooi roze,’ zegt de winkelier. ‘En de boxershorts zijn in de aanbieding.’ ‘Nou nee, dank u wel.’ Roze gaat hem te ver. Niet dat hij wat heeft tegen een bepaald soort mannen dat wel roze draagt. En onderbroeken – wit met gulp – koopt […]
Voor de zoveelste keer bedekt de deken der christenheid het voorval in zijn kerk met de mantel der liefde. Negatieve publiciteit zou het ledental nog meer terugdringen. Het voorval drukt wel zwaar op zijn geweten, dus bespreekt hij het met zijn vriend de deken, die als hoofd van de Orde van Advocaten gespecialiseerd is in witwaspraktijken. ’s Avonds, onder de […]
‘Ach, ik hoef niets. Moederdag is voor de commercie. Ik heb stoofaal gehaald voor zondag. Tradities moet je onderhouden zolang het nog kan.’ Een dag voor haar is een dag voor ons. Natuurlijk kopen we een cadeautje en een bloemetje voor onze moeder. ‘Er is weer mooie blanke stoofaal,’ zegt de Volendammer die jarenlang aan mijn moeder heeft geleverd. ‘Doe […]
Vlechtjes in d’r haar, een blos op haar wangetjes. ‘Heb ik op school gemaakt.’ ‘Wat een verrassing. Mooi! O, daarom moest je een foto van me meenemen.’ ‘En samen met papa heb ik dit voor je gekocht. Vind je het mooi?’ Ze pakt het cadeautje uit; het mooiste is ooit uitgepakt en staat met een ontbrekend melktandje voor haar. ‘In […]
‘Ik ga mee, maar alleen omdat het jouw moeder is.’ Dat moet ze er vooral bij zeggen. Met de pest in mijn lijf stappen we in de auto. Ik doe nog netjes het portier voor haar open. ‘Is er wat?’ vraagt ze. (Het gaat betrekken.) ‘Nee, hoezo?’ (Zon is verdwenen.) ‘Je bent zo stil.’ (Spetters op de voorruit.) Ik probeer […]
Houdt dan niemand rekening met ons? Oudere wezen worden door die reclames er iedere keer weer pijnlijk aan herinnerd. Moeder had niets met Moederdag: dure cadeaus om de winkeliers te spekken. Cadeaus die de vaders betalen. ‘Maak maar een mooie tekening. Van een fleurig bosje fresia’s.’ De heer Vreeswijk kleurde met zijn Caran d’Ache kleurpotloden de fresia’s keurig binnen de […]
‘Gaat u maar rustig slapen.’ Decennia geleden zijn deze woorden gesproken. In de loop der tijd als een soort metafoor herhaald als er ergens een gebagatelliseerd gevaar dreigde. De laatste tijd hoor ik het niet meer. Een gestoord brein stuurde tanks ons land in. Tanks zullen niet zo gauw meer onze toch open grenzen passeren. Maar hoe zit het met […]
Met de brief in zijn hand staat de heer Vreeswijk in het halletje. Hij staart naar het plafond. De boel is behoorlijk verzakt sinds de onderburen dat muurtje hebben gesloopt. Iedereen sloopt maar, een ander zit in de herrie en ondervindt nu dit probleem. Hij heeft niet geklaagd, want ze zeggen hem altijd vriendelijk gedag. Hij woont dus scheef, staat […]
