Lid sinds: 9 juli 2015 (43 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
‘Pas op, doe de deur dicht als u het deksel van mijn mand opendoet. Straks waaien ze weg door de tocht.’ ‘Dat is brutaal! Wie komt er nou aan de deur, jij of ik, Marskramer?’ ‘Neem me niet kwalijk, maar ik heb mijn ziel en zaligheid erin gelegd.’ ‘Waarin?’ ‘Letters.’ ‘Letters?’ ‘Ja, letters. En nu zijn het woorden geworden. Hele […]
‘Dat is wel heel bijzonder.’ ‘Hoezo?’ ‘Nou, als zwarte man een witte man redden in deze wijk…’ ‘Zwart? Bruin! Kijk eens goed. En mijn handpalmen zijn zelfs blank.’ ‘Wit, bedoelt u. En u heeft een witte man uit het water gered.’ ‘Nee, blank. Zelfs iets tegen het lichtbruine aan; misschien door een zonnebank.’ ‘Wat is er gebeurd?’ ‘Ik werk aan […]
‘Dag mevrouw, daar ben ik weer.’ Hij droeg een rieten mand voor zijn buik, waarvan een riem telkens van zijn schouder gleed: hij had maar een arm. In de manchet was een knoop gelegd – hoe deed hij dat? De mand was zwaarder dan de inhoud. Mijn moeder kocht zoals altijd een paar stukken Melkmeisje Karnemelkzeep, die bij de drogist […]
Het is maandagochtend. Ik schuif de gordijnen open, alles is grauw en grijs. De regen klettert tegen de ramen. Eerst een paar koppen koffie anders kan ik mijn energiedrankjes niet verdragen. Als een gek begin ik met stofzuigen en schoonmaken. De strijkbout gaat als vanzelf. Van niet verwezenlijkte goede voornemens heb ik geen last, omdat ik me niets heb voorgenomen. […]
Snel moffelt de man een verpakt stuk vlees onder zijn jas weg. Als je geen oogcontact wilt, gebeurt dat toch: hij kijkt mij vernietigend aan. Ik loop naar een straatje waar ik niets nodig heb. Quasi nonchalant lees ik mijn boodschappenbriefje; hij staat achter mij. In een ander straatje pak ik gauw wat ik wel nodig heb. Ik kies voor […]
‘Goedemiddag,’ zeg ik tegen de machinebankwerker. Hij knikt plichtmatig en schuift een nieuw plaatje onder zijn boormachine om dezelfde gaatjes te boren. ‘Goedemiddag,’ zegt een vrolijke jongen die druk bezig is met vijlen van de onderkant van een lichtmast. ‘Ik heet Johnny. Mooie stropdas, meneer.’ ‘Dank je, Johnny.’ ‘Dit is onze trots,’ zegt de directeur. ‘Uw lichtmasten worden in deze […]
Geen knallende kurken, maar sissende flessen kinderchampagne. Collega’s die altijd en overal aanwezig zijn, notoire dwarsliggers, betweters, naar hun pensioen hunkerende of gewoon aardige. Voorin de hielenlikkers, achterin de groep die dit jaar geen vrij kon nemen op die vreselijke 2 januari. Schuddende handen van mensen die elkaar het licht in de ogen niet gunnen. Hooguit tot elkaar veroordeeld, nooit […]
Soms voel je een steek in je lichaam. Dwars door je ziel. Ik geef haar gewoon een compliment: ‘Goh, lieverd, wat heb je dat toch weer goed schoongemaakt.’ Ze zegt: ‘Jij mag het anders ook wel eens doen hoor!’ ‘Nee, schatje… moet je kijken, jij met dat mooie frêle lichaampje, die slanke polsen… In ieder hoekje en gaatje kom jij. […]
Als ik met de trap wil, wil hij tegenwoordig met de lift. Ik moet naar hem luisteren of ik wil of niet. Vroeger had ik maling aan hem en ging ik maar door. Maar goed, we zijn nog samen. Soms vraag ik me af hoe het zal zijn als we gaan scheiden. En wie zal dan wie in de steek […]
Goede reis, staat er op het display van het toegangspoortje naar het perron. Als ik ergens een hekel aan heb, is het de personificatie van een apparaat. Beste reizigers… klinkt het uit een luidspreker. Genderneutraal, valt mij op – ja, het was weer een belangrijk jaar. Wie kan het wat schelen welke verlaten geest in welk lichaam met kerst op […]
