Lid sinds: 9 juli 2015 (42 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
3 november 2017 | 120w | 10 reacties
Onder de blauwe hemel in de maartse zon loopt een lange stoet richting een grote ton En we zingen en we lachen allemaal eindelijk is het tijd voor het stemlokaal Onder de blauwe hemel in de ondergaande zon is het Buma die naast Rutte won En we zingen en we lachen allemaal want daar achter de Scheveningse bergen lonkt de […]
1 november 2017 | 120w | 9 reacties
In een stoet mensen maakt ieder individu hetzelfde geluid op het kiezelpad, zoals bij een hoorspel. Maar iedereen hoort een andere stem. Het geluid draagt ver over de tot nu toe door lampions verlichte stilte. Bij kaarslicht lees ik het gedicht dat is uitgereikt. Een overdaad aan gevoel verdooft me en maakt mij gevoelloos koud. De graven van mijn ouders […]
31 oktober 2017 | 120w | 5 reacties
‘Ik was eerder.’ Een vervelende vrouw met een ‘halloweenhoofd’ dringt voor bij de kassa. Alles is grijs behalve die zwarte haar boven op haar neus. Een scherpe, lange neus. Het is weer de dag voor de jaarlijkse griepprik. Ik zie een stoet rollators richting de dokter schuifelen en passeer die snel. ‘Ho! Wat krijgen we nou? Ik ben eerder.’ ‘Mevrouw, […]
30 oktober 2017 | 120w | 13 reacties
Al wekenlang is seksuele intimidatie het gesprek van de dag. Zoveel zenders zoveel meningen. Een stoet van ‘ook ik’ schreeuwt om aandacht. Alsof je een krant van vijftig jaar geleden leest, hoor je dat het ook in de modellenwereld voorkomt. Maar is het ook niet intimiderend en beledigend als je iedere dag hoort dat vrouwen last hebben van ‘geurtjes’ waardoor […]
26 oktober 2017 | 120w | 7 reacties
De enige weerstand is die van je wielen met het asfalt. De weg is recht met weinig afslagen. Je herinneringen aan irritaties worden per hectometerpaaltje vager. De achteruitkijkspiegel gebruik je niet. Want wie moet je op je lange, eenzame weg nog inhalen? Maar ooit kom je een rotonde tegen met wel erg veel afslagen. Te veel keuzes beperken elkaar en […]
24 oktober 2017 | 120w | 1 reactie
‘Wat is er met jou aan de hand?’ Ze kent de baan als haar geruite broekzak. Maar nu slaat ze de graszoden uit de grond terwijl de bal slechts een paar meter door de lucht dwarrelt. ‘Ik ben een beetje van slag af,’ zegt ze tegen haar #whynotme-bondgenoten. ‘Mijn handicap gaat omhoog en mijn limiet omlaag.’ Er gebeurt niets: als […]
23 oktober 2017 | 120w | 10 reacties
Door de mazen van het gesloten cyber-incontinente internet ontsnapt. Een afslag genomen naar een boek met mooie foto’s. Surfen gebeurt hooguit nog op de golven. Ik zoek niets, maar vind alles in die encyclopedie. En diep in mijn zak een dubbeltje. Ik draai aan een schijf in een beslagen glazen huisje. ‘Hallo… Ik kom weer naar huis.’ Meer nu dan […]
20 oktober 2017 | 120w | 6 reacties
‘Een goede actrice kijkt niet in de camera. En zeker niet op die manier. Een regisseur, een man voelt dat aan. Ook zij moest voor de volgende film gewoon auditie doen. “Ik? Met mijn carrière?” had ze verbaasd gereageerd. “Ik wil die rol,” zei ze. “Tegen elke prijs.” Haar auto stond in de garage. Ik bood haar een lift naar […]
19 oktober 2017 | 120w | 3 reacties
‘Iedere scène moest wel tien keer over. Ik bedoel dan de close-ups van mij. Het was gewoon griezelig, dat voel je als vrouw aan. Voor de volgende rol moest ik auditie doen, net als ieder ander. Ik wilde per se carrière maken. Zo kwam het dat… Nou ja… Mijn auto stond in de garage en hij bood mij een lift […]
19 oktober 2017 | 120w | 5 reacties
Wensen, ideeën, geloof, hoop en liefde… Mijn tekortkomingen, angsten, onverwerkte gebeurtenissen en nog meer emoties verwerk ik in dromen die ik de de volgende ochtend niet meer weet of die halverwege de dag me te binnen schieten. Een mooie droom stopt daar waar hij verder moet gaan. Soms wordt de werkelijkheid geraakt. ‘Droom niet je leven, maar leef je droom’ […]