Schrijf mee!

Schrijver

Han Maas

Lid sinds: 9 juli 2015 (42 dagen geleden voor het laatst geschreven)

Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)

Geschreven stukjes

Dinsdagmiddag

18 juli 2017 | 120w | 23 reacties

Zomaar een dinsdagmiddag. Die paar stapelwolken? Ach, daar brandt de zon wel doorheen. Ik trek mijn hardloopschoenen aan en doe de gebruikelijke warming-up. Meer uit gewoonte, want het is warm genoeg. Gedachten schieten zoals altijd door mijn hoofd. Nooit oortjes in, een bekende song komt vanzelf. De keuzemogelijkheden zijn oneindig; het is mijn gemoedstoestand die een keuze maakt door een […]

Terreurdreiging

17 juli 2017 | 120w | 26 reacties

Boodschappen doen is nooit leuk. Maar de tijd dat ik dat ongedwongen kon doen is voorgoed voorbij. Het mansbakje van de orgeldraaier onder mijn neus, meer kon me niet gebeuren. Nu loert overal gevaar. Als ik de deur uitga, kijk ik goed om me heen en vooral richting de drukbezochte supermarkt, want de kans op terreur is daar het grootst. […]

Recht is vaak krom

12 juli 2017 | 120w | 37 reacties

Ze staan niet op de klassenfoto met een of andere bandeau om. Sterker nog, ze staan er helemaal niet op! Dat komt omdat haar dochters op de dag dat de foto werd genomen vrij van school hadden gekregen vanwege iets religieus. Ja, je kunt niet op twee plaatsen tegelijk zijn, het is het een of het ander. Wees blij dat […]

Drie stapeltjes (1)

11 juli 2017 | 120w | 20 reacties

‘Alles is in orde, mevrouw.’ ‘Kan het terugkomen?’ ‘U heeft evenveel kans als iedere andere vrouw.’ ‘En die correctie?’ ‘Dat kan later. Geniet van de zomer, ruim uw geest op in plaats van alles op te stapelen.’ Het linker stapeltje – weggooien – is het makkelijkst. Het rechter – wassen en strijken – is ook geen probleem, behalve dat strijken […]

Honds behandeld (3)

8 juli 2017 | 120w | 13 reacties

‘Heb je z’n quilt, schat? Wat is er?’ ‘Ik weet het niet, hoor. Moeten we dit wel doen? Hij is al zo oud…’ ‘We binden hem toch niet aan een boom vast. Het hele jaar zijn we er voor hem. Dit moet hij voor ons overhebben. Het zijn maar drie weken.’ Ik weet niet hoelang drie weken duren; een hond […]

Honds behandeld (2)

4 juli 2017 | 120w | 7 reacties

‘Ligt hij wel zacht?’ ‘Ja, op een oude quilt in zijn mand.’ ‘Een speciaal matras voor honden met artrose is beter. Prijzig, dat wel. Volgende week beginnen we met injecties. Bent u verzekerd?’ ‘Nee.’ ‘Kost u vijftig euro per keer. Exclusief consult.’ ‘En die tranende ogen?’ ‘Dat is met dit zalfje zo over.’ ‘Godsamme, ik heb bijna een nieuwe auto […]

Honds behandeld (1)

3 juli 2017 | 120w | 18 reacties

‘Laat jij die hond uit?’ ‘Ik? Het is jouw beurt.’ ‘Nee, jouw beurt! En jij gaat met hem naar de dierenarts: hij heeft tranende ogen. En hij stinkt.’ Ze vechten als kat en hond om mij. Toen ik nog een puppy was, werd ik geknuffeld. Nu hoor ik aldoor: ‘Nee, het is nog geen tijd. In je mand!’ Kijk maar […]

Antibegrafenis

28 juni 2017 | 120w | 14 reacties

Het is een antibegrafenis. ‘Het graf wordt geruimd’, staat er in de brief. De door onszelf ontworpen steen moet worden weggehaald, anders zal de grijper het voor ons doen. Wat een rotwoord, geruimd. Alsof je het nieuws ziet over varkens met een bepaalde ziekte: vreselijke beelden. Heb je geld genoeg, dan koop je een graf. Pure business waarin nooit de […]

Igarashi-san

27 juni 2017 | 120w | 17 reacties

Eén, twee… hupsakee, riep hij in gebrekkig Nederlands. De een na de andere sake tikte mister Igarashi naar binnen. Hij dacht dat ie toe- in plaats van uitgelachen werd als hij in de karaokebar liedjes van André Hazes meezong, nadat we eerst ‘Dutch food’ in de gaarkeuken in de Spuistraat hadden gegeten. Hij boog de hele dag als een knipmes […]

IJssalon

23 juni 2017 | 120w | 16 reacties

‘Zegt u het maar.’ ‘Een hoorntje met banaan, aardbei en citroen, graag. Mag ik u wat vragen?’ ‘Ja, ga uw gang.’ ‘Op uw uithangbord staat Xylolatrie; wat heeft dat met een ijssalon te maken?’ ‘Ik had hier vroeger een houtwerkplaats. Ik adoreerde hout. Mijn zoon, ik heb hem zelf gemaakt.’ ‘Ja, dat mag ik aannemen, ik die van mij ook.’ […]