Lid sinds: 9 juli 2015 (42 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
In het park kijken mensen in de lucht. Op de oude fabriekspijp zit zoals ieder jaar een ooievaar. In het krantje stond dat een jong uit het nest was gevallen. Een abrupt einde van een pril leven. Ik loop door naar de begraafplaats. Het gazon met de oorlogsgraven is keurig onderhouden: iedere hagelwitte steen staat kaarsrecht. Het gras is groener […]
‘Ben ik geboren?’ ‘Ja, natuurlijk. Dat hebben we je toch verteld. Ergens in een ver land, China.’ ‘Hoe ben ik dan hier gekomen, mama?’ ‘Met het vliegtuig. Zo’n grote als in je kamertje. Waarom vraag je dingen die je al weet?’ ‘Sander zegt dat de ooievaar zijn broertje heeft gebracht.’ ‘De ooievaar brengt geen kinderen. Kinderen komen uit hun moeders […]
‘Waarom staat er een vogel in jullie tuin?’ ‘Dat is een ooievaar. Ik heb een broertje gekregen.’ ‘Dat begrijp ik niet.’ ‘Ooievaars brengen baby’tjes bij hun moeder. Maar jij hebt geen echte moeder.’ ‘Die heb ik wel. Ik heb zelfs twee moeders! Baby’tjes komen uit de buik van hun moeder. Ze worden geboren.’ ‘Nietes! De ooievaar brengt ze. Dat zegt […]
Het was een mooie dag. We liepen met honderdvijftig man door de Kalverstraat waar vroeger de kalfjes naar de weide liepen. We waren gisteren allemaal vijftig geworden en mochten naar de poppenkast van Willy en Max op de Dam. Dat was leuk: ze begroetten ons persoonlijk waarna de voorstelling begon met een toespraak van Willy. Daarna kregen we een traktatie. […]
Ergens in Den Haag woont een gezin in een eengezinswoning met een bescheiden tuintje. Vader, moeder en drie dochters. Vader wordt werkloos. Moeder vindt werk. Ze worden gekort volgens de kostendelersnorm. Hun ov-chipkaart kunnen ze amper opladen. Ergens in Wassenaar woont een gezin in een riante villa met een tuin die meer op een weide lijkt. Vader, moeder en drie […]
Hij loopt door de weide. Zoals hij dat altijd doet. Voor dag en dauw op om voor zijn dieren te zorgen. Zijn vader molk nog met de hand terwijl zijn moeder op hem wachtte met versgemalen koffie. Hij zou het bedrijf overnemen en heeft dat ook gedaan. De bedoeling was samen met een vrouw. Vaak vraagt hij zich af waarom […]
Ze dragen hetzelfde soort windjack. Hij blauw met een vleugje roze en zij roze met een vleugje blauw. Apart wassen is zonde van het wasmiddel. Haar beige pantalon is dezelfde als die van hem; alleen wat korter waardoor haar spataderen zichtbaar zijn boven haar ooit witte, enge enkelsokjes. Ze hebben dezelfde sneakers met twee strepen. Merk onbekend. Een kopie van […]
De jongen en het meisje op de vleeswarenafdeling van de supermarkt maken zich verstaanbaar door het gebruik van woorden als ‘chill’ en nog meer eenzelvige woorden die net zo klinken als hun eenheidsworst smaakt. Ze zijn gekleed in voor mannen en vrouwen hetzelfde hesje. Alleen het sjaaltje bij het meisje doorbreekt de uniseks. Even later hoor ik ‘kankervet’. ‘Wat nou?’ […]
Wu Wen en Xing Ya afhalen is weer eens iets anders dan babi pangang bij de afhaalchinees bestellen. We vertrekken al vroeg, want richting Schiphol staan altijd files. Stel je voor we komen te laat. Onderweg heerlijk eten bij Van der Valk. De spanning neemt toe en daar zijn ze: de reuzenpanda’s uit China. Wel jammer dat ze in een […]
De lente is het einde van alles. Geen plekje gevonden, niets verwerkt. Op zolder de kijkdoos, nooit weggegooid, laatste herinnering. Voor mama op die eerste lentedag. Een ijsje kopen als beloning. Ooit, lang geleden, te kort geleefd. Leven heeft geen zin meer. Klaartje steekt over. Auto nadert. Auto remt af. Klaartje blijft staan. Broertje zegt ‘kom maar, daar zijn de […]
