Schrijf mee!

Schrijver

Han Maas

Lid sinds: 9 juli 2015 (42 dagen geleden voor het laatst geschreven)

Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)

Geschreven stukjes

De Dag van de Aarde

22 april 2016 | 120w | 10 reacties

Nee, hij heeft beslist geen groene vingers. ‘Als je deze nog kapot krijgt, dan weet ik het niet meer,’ had de bloemenman gezegd toen hij hem een sanseveria verkocht. ‘Veel water heeft ie niet nodig.’ Sporadisch gaf ie de plant water; hij vergat het gewoon. Niet dat hij niet van de natuur hield. Integendeel, het verbaasde hem iedere lente weer […]

Het Pluche van Femke

18 april 2016 | 120w | 8 reacties

Na twaalf jaar had ze besloten de politiek vaarwel te zeggen. Maar ach, solliciteren hoefde ze niet want ze werd wel weer voor iets gevraagd. Ontkiemd als lijsttrekker heeft ze moeilijke jaren meegemaakt, volgens haar. ‘Trouw ben je aan je opvattingen, aan je vrienden en je familie, maar niet aan een politieke organisatie,’ aldus Halsema. Ze voelde zich duidelijk meer […]

Ontspanning

15 april 2016 | 120w | 21 reacties

‘Sla dan onderhands op. Weer in het net!’ – ze kijkt hem vernietigend aan. Hij kijkt naar de nu toch wel dubbele vetrol onder haar poloshirtje. ‘Make-up? Waarom zou ik nog make-up gebruiken?’ zei ze onlangs. Hij begint er maar niet meer over. Het liefst zat ie nu thuis. Die hele klotecamping achter hem latend. Voordat je het weet is […]

Onzuivere kip

13 april 2016 | 120w | 11 reacties

Ze loopt vermoeid naast haar slippertjes, over een weg die je geen weg kan noemen, op weg naar huis dat geen huis is. Een zakje met wat munten verbergt ze onder haar schamele kleding. Ze vraagt niet wat ze eten want dat is altijd hetzelfde. Dat de kip niet zuiver is proeft ze niet omdat ze niet anders weet. Dat […]

De kliko

12 april 2016 | 120w | 12 reacties

‘Ach man, zeur niet zo, het is maar een stukje stof.’ ‘Wel met emotionele waarde; ik droeg het op ons eerste afspraakje. Weet je nog?’ ‘Natuurlijk niet. Je weet toch ook niet meer wat ik toen droeg?’ ‘Jawel, dat roze rokje met dat kanten bloesje.’ ‘Dat je dat nog weet…’ ‘Kijk nou eens, het is een kindershirtje geworden.’ ‘Dat poloshirtje […]

Een legioen beren op de rails

7 april 2016 | 120w | 18 reacties

Ze tikt met de punt van haar schoen tegen zijn scheenbeen. ‘O, neem me niet kwalijk.’ ‘Geeft niet, hoor.’ ‘Hè, zit die laptop weer vast.’ Ze kijkt hem vragend aan. ‘Kijk, als je hierop drukt…’ ‘Ah, je bent een engel. Dank je.’ Ze glimlacht tijdens het gesprek. Geen trouwring, maar dat zegt niets natuurlijk. Nog drie stations – zal ik […]

Voeten

6 april 2016 | 120w | 15 reacties

Hij rust uit waar hij niemand in de weg staat, of liever, zit. Een legioen voeten passeert hem. Mooie schoenen, rare schoenen, versleten schoenen… Maar ze bewegen allemaal, dat wel. Gracieus, dat zijn dan damesvoeten op hoge hakken. Voor hem geen vrouw, die wens heeft hij al jaren geleden laten varen. ‘Moet ik dat hele stuk weer teruglopen,’ hoort hij […]

De laatste eer en glorie

4 april 2016 | 120w | 32 reacties

Het is een zonnige zondag in april, voorafgaand aan week 14. De Middenweg is ouderwets druk alsof Ajax weer in de Meer speelt. Supporters staan in T-shirts met de foto van Johan Cruijff erop of alleen tekst: Johan Bedankt. Een blikje bier in hun hand. Achter hen de begraafplaats die Betondorp omzoomt. Velen van hen bewezen hier ruim elf jaar […]

Beslist geen grap

1 april 2016 | 120w | 8 reacties

Voor de tweede keer binnen een kwartier belt ze aan. ‘Buurman, staat die klok wel goed? Ze hebben er weer met hun tengels aangezeten. Datum, tijd, jaar… het klopt van geen kant.’ ‘Die klok staat goed, buurvrouw, het is vandaag maandag 1 april. Geen grap.’ ‘Oh? Ik leef op de klok; vaak heb ik geen trek, maar ja, ik moet […]

Van alles te veel

1 april 2016 | 120w | 12 reacties

Wat had ze aan innerlijke schoonheid? Ze stond altijd aan de kant. Annette had alles wat ze niet kon gebruiken: jeugdpuistjes, overgewicht, scheve tanden en ook nog een bril. Ze kon zich wel van kant maken… Voeten op de dansvloer, van jongens en meisjes, vaak dicht bij elkaar. Annette keek naar haar voeten, haar schoenen… dansschoenen; innerlijke schoonheid zette die […]