Schrijver
Han Maas
Lid sinds: 9 juli 2015 (41 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
Geschreven stukjes
30 maart 2016 | 120w | 18 reacties
Ik wil even niet denken. De eerste lentedag, hardlopen in mijn korte broek. Verlost van mijn thermokleding loop ik vanzelf harder. Heerlijk in mijn eentje. De eenden liggen rustig aan de slootkant te slapen of zwemmen een stukje met hun kroost door het kroos. Ze trekken zich niets van mij aan als ik langs ren. Wat is het toch een […]
29 maart 2016 | 120w | 7 reacties
‘Ik heb per ongeluk een fout gemaakt, meneer.’ ‘Het moet er nog bij komen dat u het expres heeft gedaan. U kent de procedure: met een rode pen en liniaal een kruis door het antwoord, en er achter “Fout” schrijven. Zonder uitroepteken, want daar heb ik een hekel aan.’ ‘Maar, eh… ik heb geen rode pen, meneer.’ ‘Hier, maar ik […]
29 maart 2016 | 120w | 10 reacties
“Ga zitten. Zit!” ‘Het is toch geen gezicht, dat kanten jasje. Maar ja, dat moest van haar, anders vat hij kou. Sorry. Ze!‘ – het mannetje kijkt in de lucht. ‘Ik zal blij zijn als dat beest de moord steekt. Rothond. Maar ik heb m’n vrouw beloofd goed voor haar te zorgen… Weet u wat het is, ik ben aan […]
28 maart 2016 | 120w | 18 reacties
‘Je moet beter je best doen,’ zei de rector, tevens wiskundeleraar. ‘Je hebt een zesje.’ Als serieuze twaalfjarige sneed die opmerking me door de ziel. ‘Mag ik daarop reageren met een wedervraag?’ vroeg ik zonder te weten waar ik die woorden vandaan haalde. ‘Ga uw gang,’ zei de rector die ons met u aansprak wat zeker niet beleefd overkwam. ‘Heeft […]
27 maart 2016 | 120w | 8 reacties
‘Die gozer bij die poort, met die lancet, staat dus verkeerd, die eh…?’ ‘Petrus.’ ‘Ja, die Peter, laten we hem zo maar noemen.’ ‘Waarom staat ie verkeerd?’ ‘Hij doet die poort of te vroeg of te laat open… nooit op tijd. Die Poetin, Assad… Ze kennen nooit van je winnen, maar je ken wel van ze verliezen. Die poort had […]
25 maart 2016 | 120w | 8 reacties
‘Zo, zuster… Klaar! We kunnen het protocol afwerken.’ ‘Alleen het protocol, dokter…?’ ‘Even professioneel blijven, wil je? Goed: twee, vier, zes… Zes? We hadden toch zeven lancetten?’ ‘Ja, eh… nee, nou ja… Dat zou kunnen.’ ‘Dat zou kunnen?!’ ‘Soms ben ik wel eens afgeleid, dokter. Sorry.’ ‘Waarom ben je zo triest, Willem? De operatie is toch geslaagd?’ ‘Nou, af en […]
24 maart 2016 | 120w | 30 reacties
Een schriel jongetje rent het veld in, hij is invaller en debuteert. Zijn polsen houdt hij ietwat slap, gebogen langs zijn lichaam terwijl zijn hoofd een beetje heen en weer gaat. Mijn vader kijkt in het programmaboekje Rood-Wit Thuis wie dat jongetje is. Brutaal wijst hij waar de bal heen moet. Kwikzilverig weet hij de tackles te ontwijken. Iedereen op […]
23 maart 2016 | 120w | 8 reacties
Gewoon weer woensdag. Oprechte deelneming van over de hele wereld voor België. Eensgezindheid wint het van extremisme tot de volgende aanslag. Morgen The Passion: voor gelovigen en ongelovigen, dat kan (nog) hier. ‘We zijn met meer,’ zegt de minister-president. ‘We blijven een open samenleving houden in Nederland.’ Een naïeve gedachte. Als er een golf van inbraken is doe je een […]
22 maart 2016 | 120w | 11 reacties
Zomaar een dinsdag in de lente die dat nog niet is. De bloemenman zet zijn emmers buiten, de buurman staat op de tramhalte, de caissière opent haar kassa. De schilder schildert fluitend een kozijn. Een doordeweekse dag. De chirurg pakt zijn lancet en hoopt dat alles goed gaat. De patiënt hoopt hetzelfde. De reiziger reist om zijn doel te bereiken […]
21 maart 2016 | 120w | 15 reacties
‘Goedemorgen.’ ‘Goedemorgen Pieter. Hoe is het?’ ‘Ze ligt nog op de intensive care, maar ze redt het wel. Dat wil zeggen: voor dit moment.’ ‘Voor dit moment… En je zegt dat het goed komt?’ ‘Ja, dat wisten jullie niet, maar ze heeft niet lang meer. Ze heeft een hersentumor, ze wilde niet meer, vandaar dat ze… nou ja, jullie weten […]