Lid sinds: 9 juli 2015 (41 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
‘Niet meteen kijken hoor.’ ‘Wat?’ ‘Daar links bij het raam. Die oude bok lust nog wel een groen blaadje.’ ‘Hè, wat een cliché.’ ‘Ze kon zijn dochter zijn.’ ‘Laat toch, geniet van het eten. Lekkere wijn trouwens.’ ‘Nee hè, die ouwe schuift een ring aan haar vinger…’ ‘Niet meteen kijken hoor, moppie. Die vent zit aldoor naar ons te kijken.’ […]
‘Het gaat mij om die paarden. Als ik maar op de bok kan zitten.’ ‘Maar het is toch een eer…?’ ‘Welnee, ik heb al zoveel van die figuren vervoerd. Het laat me koud. Discreet moet je zijn, meer niet. Eén keer heb ik me vergaloppeerd. Dat was met die boef.’ ‘Boef?’ ‘Ja, die Bernhard. Ik had het over de “poten” […]
‘Wij speelden vroeger na school altijd buiten.’ ‘Stil nou, opa, ik zit net in level 2.’ ‘We belden bij kinderen uit onze straat aan; afhalen, heette dat.’ ‘Hè opa, stil nou. Bijna level 3!’ ‘Wij schoten met de bal tegen een boom. Die was het doel. Moeilijk hoor. Als de straatlantaarns brandden, moest ik naar binnen.’ ‘Opa… Stil nou!’ ‘En […]
Guus kon niet goed meekomen met gymnastiek. Met volleybal hing hij dikwijls in het net, met basketbal viel de zware bal vaker op zijn tenen dan dat hij ooit scoorde. Kwak, werd Guus genoemd: hij liep als een waggelende eend. En bij het bokspringen hoorde je als hij zijn aanloop deed, zijn spreidvoeten hard op de vloer kletsen. Kwak sprong […]
De koperen turfkist is een erfstuk van mijn overgrootouders. ‘Niet op de kist zitten,’ zeiden mijn ouders. ‘Hij is antiek!’ Jarenlang hebben er brieven uit de oorlogstijd in gelegen: van mijn vader (als dwangarbeider in Duitsland) aan mijn moeder en vice versa. Naar de kist kijken deed ik graag, maar erin kijken nooit. Een ongeschreven regel. Na de dood van […]
‘Twijfelt u nu aan mijn expertise?’ ‘Nee, dat niet, maar het gaat wel om miljoenen.’ ‘Geen twijfel mogelijk. Zelfs van een afstand zie ik het heel duidelijk: het linker schilderij is echt, het rechter is een replica. De leek zal zijn twijfels hebben, maar ik absoluut niet. Knap nagemaakt, dat moet ik toegeven. Ik zou het gelijk vernietigen, als ik […]
‘Wat kom je doen, Fred? Wat hijg je…?’ ‘Kolere, wat een trappen heeft dat torentje, Mark. Als ik nou eens zeg dat ik dat bonnetje in een van mijn pakken heb gevonden, in de omslag van mijn broek bijvoorbeeld.’ ‘Fred… je kop gaat rollen. Hou de eer aan jezelf.’ ‘Dat is al gebeurd, Mark. Ik zit toch weer in de […]
Was het pesten? Ach, dat viel wel mee. ‘Hannetje,’ noemde de juffrouw uit de eerste klas mij van begin af aan. Alle kinderen uit de klas volgden haar hierin. ‘Ik heet Hanny,’ zei ik geërgerd. Hoe verweer je je dan? Dik noemde ik ‘Dikke Deur’, Piet ‘Malle Pietje…’ Je leert niet alleen lezen en schrijven op school, maar ook je […]
‘De omslag valt met een klein knikje mooi op uw schoenen. Zo hoort het mijnheer. Perfect! Nu het colbertje even aanpassen… Ja hoor, perfect, precies zoals het hoort: eerst een klein randje manchet van het overhemd, dan de zoom van het colbertje. Ten slotte de overjas. Armen strekken alstublieft… Ja, zo hoort het: randje overhemd, randje colbert, mouw overjas.’ Ik […]
De lp’s zijn oud, maar nagenoeg krasvrij. De foto’s op de hoezen verraden dat de tijd is omgevlogen: wat waren ze toen nog jong. (En ik ongetwijfeld ook.) In mijn favoriete hoekje laat ik mijn muziekkeuze afhangen van mijn stemming of andersom. Tussen het kastje en een van mijn houten geluidsboxen staat altijd een grijpvoorraadje lp’s. Veel bands zijn inmiddels […]
