Schrijver
Han Maas
Lid sinds: 9 juli 2015 (41 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
Geschreven stukjes
8 december 2015 | 120w | 6 reacties
‘Hoi Gerard, hoe is het met jou? Dat is een tijd geleden! Hier, een dikke kus.’ ‘Eh…’ ‘Ik ben op weg naar de opticien, loop je mee? Speel je nog steeds in die band?’ ‘Nee, ik heb nooit…’ ‘Je ziet er goed uit. Nog steeds hetzelfde haar en je bent niet dik geworden. En, ben ik veranderd?’ ‘Dat weet ik […]
7 december 2015 | 120w | 6 reacties
Een mooie dag in de stad. Ik loop in het zonnetje, op zoek naar een terras. Ik schrik, op het drukke terras zit mijn vriendin; ze staat op en zoent lachend een knappe man. ‘Wel godver…’ sis ik. ‘Ga eropaf,’ zegt “Ongeduld”. ‘Wacht maar even af,’ zegt “Geduld”. ‘Bespreek het vanavond maar,’ zegt “Uitstel”. – wie zal er winnen? Een […]
7 december 2015 | 120w | 9 reacties
De spots zijn op hem gericht. Zijn lakschoenen knellen; zelfs zijn voeten zijn doorgezakt. Geforceerd gaan handen op elkaar: applaus kan je het niet echt noemen. Waar is de lach? Her en der iets wat erop lijkt… Uit medelijden of geproduceerd door mensen die willen lachen om hun idool van toen. Hij loopt heen en weer over het toneel, zoekend […]
6 december 2015 | 120w | 4 reacties
De tafel gaat aan de kant. De kolenkachel wordt wat opgestookt. Mijn oma, in haar eigen stoel, schuift wat aan. Cadeautjes in een bij elkaar genaaid plaid in het midden van de kamer. Spanning en gezelligheid. De hond vermaakt zich met het scheuren van sinterklaaspapier. ‘Vind je je cadeautjes niet mooi?’ vraagt mijn moeder de volgende dag. ‘Ja, mooi.’ ‘Waarom […]
3 december 2015 | 120w | 14 reacties
Je ziet het beeld dat je oproept en ruikt wat je wilt ruiken. Links de paardjes in de weide. Grazend of energiek rennend in de zon. Rechts de oude eiken in de schaduw van hun eigen bladeren. Boerderijen met ieder een eigen karakter. In de verte de dijk met de knotwilgen langs het smalle pad. Een trekker passeert mij; de […]
2 december 2015 | 120w | 12 reacties
Ik ruim een kast op en zie mijn oude fototoestel liggen. Het batterijtje is leeggelopen. Er zit ook nog een rolletje in. Wat zal erop staan? Hoe moet ik dat zien: ‘nieuwe oude’, ‘oude nieuwe’ beelden? Ik loop naar de fotoshop waar ik altijd de rolletjes kocht toen de zaak nog gewoon fotowinkel heette. ‘Ik kan proberen het te ontwikkelen. […]
1 december 2015 | 120w | 11 reacties
‘Hij heeft waanbeelden en hij is angstig. Misschien kunt u hem kalmeren.’ ‘Wat is er pap, waar wijs je naar?’ ‘Daar…’ ‘Ja, dat zijn de ramen, die weerspiegelen doordat het buiten donker is. Je ziet de verpleging erin.’ ‘Nee! En je ziet ze niet alleen, je hoort ze ook.’ ‘Wat hoor je dan?’ ‘Hun laarzen.’ ‘Van wie?’ ‘De bezetter natuurlijk. […]
27 november 2015 | 120w | 7 reacties
‘Ik ken jou niet.’ ‘Jawel, maar je wilt mij niet meer kennen. Fijn dat je toch gekomen bent. Blijf je voor de maaltijd?’ ‘Je zegt me echt niets.’ ‘Mijn alter ego ken je zeker.’ ‘Je alter ego?’ ‘Ja: “Haat”.’ ‘Wie ben jij dan?’ ‘ “Liefde”.’ ‘Liefde is egoïsme: je bent verliefd op en nooit voor iemand. Dat maakt je een […]
26 november 2015 | 120w | 3 reacties
‘Schenk nog eens in.’ ‘Nou, is dat wel verstandig?’ ‘Bij een lekkere maaltijd hoort een wijntje.’ ‘Ja, één, hooguit twee.’ ‘Jou vind ik de liefste, de mooiste.’ ‘Hou op met je borrelpraat.’ ‘Echt waar!’ ‘Trouwens, de liefste…? We zijn veertig jaar getrouwd. Wie waren er nog meer je “liefste”?’ ‘Ach, stelt niets voor: sloeries die voor mij werkten, aaseters die […]
24 november 2015 | 120w | 14 reacties
‘Schrijf je nog steeds voor 120w?’ ‘Ja, nog wel.’ ‘Klinkt niet enthousiast.’ ‘Ach, aaseters zijn het: ik geef veel hartjes, maar terugkrijgen… ho maar. En dan die commentaren. ‘Die lijmdinges, en dat Vincentius-figuur. Ik word al bang als ze online zijn. De ergste is die Mili… Over die puntjes zal ze wel weer wat te zaniken hebben – of dit […]