Lid sinds: 9 juli 2015 (41 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
Ze loopt driftig over het perron, kijkt voor de zoveelste keer op haar horloge. Ze was gestopt, maar loopt nu toch naar een rookpaal. Ze haalt een verfomfaaid pakje sigaretten uit haar staatstas en begint gulzig te roken. ‘Nee,’ zegt ze tegen een zwerver die een sigaret vraagt. ‘Ga werken…’ ‘Ik ben niets meer,’ zegt ze tegen zichzelf. ‘Geen privéchauffeur […]
Het had iets mysterieus, het eikenhouten kabinet. Meestal waren de deurtjes dicht, maar als ik vroeg ‘oma, mag het kastje open?’ dan mocht dat. Oude spulletjes zoals een koperen hagedis en een antiek vaasje trokken mijn aandacht. Maar het meest nog het porseleinen herderinnetje. Ze was mooi en ze lachte. ‘Kom maar, kom maar met me mee,’ zei ze. ‘Dat […]
Het waren de priemende ogen van de wiskundeleraar – die niet begreep dat ik de priemgetallen oninteressant vond – die mij bang maakten. De ogen van mijn vader geven mij moed. Laatst vond ik ‘m weer in de lade van zijn bureau dat nu mijn bureau is geworden: mijn vaders priem met houten handvat en een kurk erop. Beveiligd, zodat […]
Ik loop over de begraafplaats waar ook mijn ouders liggen. De grafstenen vermelden de geboorte- en de sterfdata: ik reken diverse leeftijden uit… Mensen sterven als het hun tijd is. Waarom? – een retorische vraag met een onbevredigend antwoord, maar in ieder geval ís er een antwoord: mensen zijn sterfelijk. Even verderop: graven met beertjes, autootjes en ander kinderspeelgoed erop. […]
‘Even naar “Oom Dokter”,’ zegt mijn moeder. ‘Hallo jongeman,’ zegt de dokter met een zware, doorrookte stem. Een rijzige gestalte in een witte jas met een stethoscoop om zijn nek vraagt aan mijn moeder wat ik mankeer. Ik kijk letterlijk en figuurlijk tegen hem op. ‘Doe het hemdje even omhoog,’ zegt ie tegen mijn moeder (en niet tegen mij). ‘Stil,’ […]
In de metro lees ik op mijn tablet het thema voor deze week: ‘metro’. Dat is makkelijk, onderwerpen genoeg als ik om mij heen kijk: mooie mensen, lelijkerds en alles ertussenin. Modieus gekleed, ouderwets, eigen stijl, vet haar, geen haar, bril, geen bril… misschien wel contactlenzen of gelaserd. Maar dat kan ik natuurlijk niet zien. Alhoewel… dat meisje zit constant […]
‘Het is toch wat hè?’ zei het mannetje. Hij goot het laatste beetje water over het graf. ‘Waar doe je het allemaal voor?’ – ondanks de bretels hing zijn kruis op zijn knieën. ‘Ja mijnheer, het valt niet mee. Uw vrouw…?’ vroeg ik. ‘Ja, het is toch wat hè?’ herhaalde hij. ‘Ik ga nog even water halen.’ ‘Zal ik dat […]
‘Dag mevrouw. Mag ik even binnenkomen?’ ‘Wat wilt u, meneer?’ ‘Ik ben van de gemeente. Ik kom in verband met uw aanvraag voor een scootmobiel. Hier, mijn legitimatie. Ziet u? Zo, u loopt nog vlot, mevrouw.’ ‘Alleen ’s morgens, meneer. Later op de dag gaat die reuma weer opspelen.’ ‘Ik betwijfel dat niet, mevrouw. Maar als dat zo is, dan […]
‘Ja, goedemiddag, eindelijk neemt u op. U spreekt met… Ik heb een probleem met mijn traplift. Wat? Sinds vanmorgen. Nou, als ik op het knopje met het pijltje omhoog druk, dan ga ik naar beneden en als ik op het knopje met het pijltje omlaag druk, dan ik ga ik naar boven. Kijk, nu doet ie het weer! Nee, u […]
We zitten in het midden van het bankje onder de pergola, amper ruimte tussen elkaar. Ik pluk een roos en doe hem in je haar. Jij lacht naar mij en we vrijen. Jij zit rechts en ik links. Tussen ons in zit een jongetje. Jij zit rechts en ik links. Tussen ons in een jongetje en een meisje. We lachen […]
