Lid sinds: 9 juli 2015 (42 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
Uiterst rechts loop ik als linksbenige over het zebrapad. Een fatbiker rijdt met een noodgang mij bijna van de sokken. Het scheelt niet veel of ik ben in plaats van een zwevende een vliegende kiezer. Als ik op de ijsbaan een bocht schaats, zet ik op links de meeste druk. Maar ja, rechts heb je toch nodig om vooruit te […]
Geert groeit en Frans vooral in omvang. Dilan zegt dat ze beter naar de kiezers had moeten luisteren en Pieter wijst op de Grondwet alsof hij die zelf heeft geschreven. Sweet Caroline interesseert het geen biet, pakt een gratis biertje en koestert haar Eerste Kamerzetels: ‘Good times never seemed so good.’ Of je door de kat of door De Hond […]
‘De hoornaars die hadden gestoken bleken Aziatisch te zijn, nicht Alida.’ ‘Of het een Chinees, Koreaan, Japanner of wie dan ook is, doet er niet toe, Vreeswijk. Dan krijg je gelijk weer dat alle Aziatische Hoornaars steken, terwijl er ook Nederlandse Hoornaars zijn die kunnen steken.’ ‘Dat doen ze toch ook, Alida. Maar waarom zou je het beestje niet bij […]
‘Poeh…’ ‘Wat?’ ‘Ik ben blij dat ik weer thuis ben. M’n rug. Dat lage zitten. Is er nog wat te eten?’ ‘Dat hebben we toch net gedaan?’ ‘Ik kreeg geen hap door mijn keel. Je had die uitnodiging ook niet aan moeten nemen.’ ‘Wie zegt altijd “goh buurman, wat ruikt het hier lekker”? ‘Ja, uit beleefdheid. En dat is het […]
‘Ziezo,’ zegt de heer Vreeswijk tegen zichzelf – tegen wie anders? Het eetgerei ligt weer keurig afgewassen en gedroogd in het buffet. Met de hand, uiteraard. Een vaatwasser, voor een man alleen? Onzin. En het oude boerenbont servies van moeder vertrouwt hij niet toe aan zo’n modern apparaat. Piept de oude fauteuil nu zo of is het zijn lijf weer? […]
Het is zondag, dus zitten pa en moeke in zondagse kledij in ‘de mooie kamer’. Het ruikt er naar meubelwas met een vleugje suddervlees. De vrijgezelle dochter – geen boer zoekt haar – dekt de tafel met zondags eetgerei. Meer dan uitzicht op het weidse weiland heeft ze niet. Pa en moeke worden oud. Het zal niet lang meer duren, […]
Wegens terugverwacht succes viert De Vereniging Van Nostalgische Menschen drie jaar geleden het jubileumfeest van vijf jaar geleden te zijn opgeheven. Kaarten zijn twee jaar geleden in de achterafverkoop gegaan. Volwassenen wordt verzocht in korte broek te verschijnen, hoogbejaarden bij voorkeur in een luier. Het diner wordt geserveerd op een buffet dat nog niet kan lopen en bestaat uit onder […]
‘O, weet de jeugd het weer beter?’ ‘Nee oma, we zeggen helemaal niet dat…’ ‘In watergruwel horen geen pruimen.’ ‘Nee, maar het kan toch wel?’ ‘Ja, alles kan, behalve een scheet laten, op een plankje spijkeren en groen verven.’ ‘Nou oma, dan nemen we de pruimen maar weer mee.’ ‘Zijn het reine-claude? Dan wil ik ze wel, je gaat er […]
‘Een lekker bordje watergruwel. Ken je dat?’ ‘Eh… nee, mevrouw.’ ‘Zeg maar Rosina, hoor. Ik ben nu je schoonmoeder.’ Was het gruwelbordje maar alvast zo opgedroogd als de krent van Rosina. Haar dochter doet de naam van het hoofdgerecht tenminste eer aan: hete bliksem. Dreggend vis ik krenten en rozijnen op. Met mijn neus dichtgeknepen bagger ik de sloot verder […]
De tijdsvolgorde wordt omgedraaid. Overal zie je kerstspullen, de oliebollenkraam staat zelfs al op het plein. Slechts hier en daar zakken pepernoten en wat ander sinterklaasspul in de supermarkten. Schaf maar af die Sinterklaas, de lol is eraf, want mensen weten alles beter, behalve dat het een kinderfeest is. Hoef je verder niet bij na te denken. Oliebollen met krenten […]
