Lid sinds: 9 juli 2015 (42 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
‘Sinds ik niet meer dood ben, kan ik het niet meer vinden. Kijk maar niet zo verbaasd, het kan iedereen overkomen. U bent wel veel jonger dan ik, maar het kan zo gebeuren.’ Een griezelige man, niet alleen door wat hij zegt. Als hij zijn mond had gehouden, dacht ik er hetzelfde over. Hij heeft een ondefinieerbaar natuurtalent. ‘Je weet […]
Mijn entree bij de mondhygiëniste heeft iets grensoverschrijdends: van geen pijn nu naar pijn straks. ‘Heb je vaak geragd?’ vraagt ze. ‘Pardon? Wat vraag je nou…?’ ‘Ja, met die ragers tussen je tanden en kiezen.’ ‘O, ja. Je bedoelt natuurlijk geraagd’ – de een weet veel van tanden, de ander iets van taal. Ik kan niet anders zeggen dan dat […]
‘Piet was geen prater.’ ‘Is geen prater, hij is nog niet dood! Heeft zo’n pijpdrop een geheimhoudingsplicht?’ ‘Weet ik veel.’ ‘Denk jij er vaak aan? Ik ben nooit meer in die steeg geweest.’ ‘Nooit.’ ‘Hij was net zo bleek en mager als wij.’ ‘Verkeerde plek, verkeerde tijd.’ ‘Het was nog maar een jongen. Met zijn eigen pistool…’ ‘Het was oorlog. […]
Het onderbetaalde damesvoetbal is technisch beter geworden, maar het haalt het nog steeds niet bij herenvoetbal. En daarbij imiteren vrouwen net het verkeerde: op voeten trappen; de vrouwen worden gemener en agressiever. Een verkeerde emancipatie. Alsof het niets kost worden bij de heren spelers gehaald van wie je nog nooit hebt gehoord. Nederlandse jongens schijnen niet meer op hoog niveau […]
‘Is jullie herenakkoord belangrijker dan ik?’ ‘Nee, maar…’ ‘Je had het me moeten zeggen Peter, als beste vriend. Wanneer is het begonnen?’ ‘Ongeveer een jaar geleden, met de kerstbingo.’ ‘Wacht even… die blonde?’ ‘Ja.’ ‘En wist jij het ook, Nicolle?’ ‘Ja. Jij had het toch ook kunnen weten? “Die blonde.”’ ‘Nee, want ik vertrouw mijn man.’ ‘Dat zie je…’ ‘Wat […]
‘U heeft het over “Nieuw Sociaal Contract”.’ ‘Correct. Het is een begin, zo moet u het zien. Het beestje moet een naam hebben.’ ‘Waarom nou “beestje?”’ ‘Als u erop staat, slik ik het in, mevrouw Ouwehand.’ ‘Allereerst is er geen oud contract en ten tweede, een contract is een overeenkomst op papier. Waar hebben de kiezers getekend?’ ‘Dat klopt. Er […]
‘We hadden er niets te zoeken dus ik ook niet, maar ik heb wel mijn eigen Adinda daar gevonden.’ Max Havelaar, bovenaan mijn boekenlijst als verplicht te lezen boek. Het bekendste verhaal daaruit is ‘Saïdjah en Adinda’, een liefdesgeschiedenis van een onderdrukte Javaanse jongen, met een noodlottig einde. Maar Harry is geen Javaan, niet onderdrukt en heeft dat zelf ook […]
‘De militaire arts, zelf uit den vreemde, onderzocht me, keek naar de littekens door uitgesneden karbonkels. Diepe putten waren pas dicht. “U voelt zich niet senang, hè? Volgende week krijgt u bericht.” De brief voor de Arbeitseinsatz was door een Nederlander geschreven, maar in opdracht van de mof. Nu ging het om een ‘binnenlandse’ aangelegenheid, een politionele actie. Ik verdomde […]
‘Wil je eten?’ vraagt de Indischman. Hij draait een Javaanse Jongen. Een mager mannetje met opvallend kromme benen: in Indonesië is hij jockey geweest. ‘Fijn dat je Hans komt halen.’ Uit de keuken komt een kruidengeur. ‘Wil je eten?’ vraagt ook zijn vrouw. Ze komt nauwelijks boven de wadjang op het fornuis uit. ‘Nee dank u, ik heb net gegeten.’ […]
‘In zo’n dekenkist zat alles wat mijn vader, moeder, broertje en ik hadden.’ Ze stond moeizaam op. ‘Moet ik u helpen?’ Ze had geen hulp nodig, want dat had ze nooit gekend: mevrouw Susan, van Toko Senang. Voorzichtig liep ze langs de Balinese ebbenhouten beelden; sommige met bepaalde stille krachten. Niet te vertrouwen, net zoals Japans porselein en Delfts blauw. […]
