Lid sinds: 9 juli 2015 (42 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
Ik vraag ChatGPT een kort verhaaltje te schrijven over mevrouw Van de Pas met als titel: ‘Vreemdgaan’. Ze komt erachter dat haar man, die de richting kwijt schijnt te zijn, voor de zoveelste keer naast de pot heeft gepiest. Tot overmaat van ramp merkt mevrouw Van de Pas dezelfde dag dat het toilet lekt. Ze belt een onbekende loodgieter met […]
En weer komt er een rotstekening bij in het hemelgewelf. Er moet beweging in zitten en er zit beweging in. Dat is haar handtekening. Een wervelwind die nooit gaat liggen. Zingen, daar is ze voor geboren: ‘Simply the best’. ‘Alles komt goed vanavond,’ zingt een man met een aparte stem en met een apart uiterlijk haar toe. Hij doet een […]
Het zijn van die smalle, diepe winkeltjes in Amsterdam waarvan de vloer afloopt en de huur stijgt. Je vraagt je af waarvan ze bestaan. Antiek is alleen de lucht van oude wierook. De houtwormen in een kastje zijn al lang overleden en de eigenaar, een oude Chinees, lijkt ervoor genomineerd te zijn. Ik heb vroeger oosterse artikelen, die de Europese […]
‘Dan pieker ik me suf hè, en loop naar de keuken om die rottige gedachten uit mijn kop te krijgen.’ Aan de muur hangt een foto van een vrouw die ook niet al te vrolijk kijkt. ‘Die kan weg, ik kijk er toch nooit naar. Maar dan houd je een gele vlek over.’ Zijn pokdalige gezicht lijkt op een rotstekening […]
‘Haha, je lacht toch de ballen uit je broek.’ ‘Nu dus niet meer.’ ‘Ik moet er niet aan denken.’ ‘Zo gek is dat toch niet?’ ‘Vind jij het normaal dan, Greet?’ ‘Apart. Maar waarom zou het niet mogen?’ ‘Ik zeg niet dat het niet mag, maar laten we wel wezen, het is toch geen gezicht. Je ziet ook alles, als […]
De man is zo heerlijk verward dat hij er niet van in de war raakt. Zijn ene sok is net zo blauw als die andere ook niet is. Elke dag is hetzelfde en dat wil hij zo houden. Hij geniet, net zoals gisteren. ‘Wat kijk jij vrolijk,’ zegt een bekende aan wie hij zich voorstelt. Vrienden heeft hij niet, want […]
Achter dat raam van haar veilige school leerde ze dat een kind niet alles kan begrijpen. De juffrouw zal het er moeilijk mee hebben gehad: hoe leg je dat uit? Hoe noem je… hoe noem je…? Voor het eerst een tekening voor haar transmoeder. ‘Je hebt nu twee mama’s, leuk toch?’ Maar ze vond het niet leuk. Wie was haar […]
‘Je kunt toch wel een klein beetje opzijgaan?’ ‘Je hoort hier niet.’ ‘Pardon?’ ‘Dit is het voetpad, voor voetgangers, weet je wel.’ ‘Wat ben ik dan?’ ‘Geen voetganger.’ ‘Omdat ik toevallig wieltjes onder mijn schoenen heb?’ ‘Die zitten daar toch niet toevallig? Een grote kerel op rolschaatsen, wat lijkt het wel.’ ‘Ik zeg toch ook niets over je tweeling in […]
‘Niemand weet waar hij aan toe is in dit woud van staal met afschuwelijke verkeersborden, kriskras door elkaar, nicht Alida.’ ‘Of zij.’ ‘Wie?’ ‘Vrouwen steken toch ook over, Vreeswijk?’ ‘Ja. En? De voetganger, nicht Alida, die moet weten waar hij aan toe is. “Voetganger” is nu eenmaal mannelijk. Het is absurd dat die non-binair wordt afgebeeld. Vroeger, toen stond er […]
‘Het is het schrikmoment hè,’ zegt een man halverwege de voetgangersoversteekplaats. Hij leunt met zijn hand, die onder de levervlekken zit, tegen het paaltje met de knop en drukt er met de wijsvinger van de andere hand, die hetzelfde landschap vertoont, voor de zekerheid drie keer op. ‘Dat noemen ze een vluchtheuvel. Zo smal, dat was vroeger wel anders met […]
