Schrijver
Han Maas
Lid sinds: 9 juli 2015 (42 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
Geschreven stukjes
7 november 2022 | 120w | 8 reacties
Ergens in november stapt een heer in de lente van zijn tachtiger jaren uit de tram. Nee, geen lullig halsbandje, hij heeft zijn stropdas met een dubbele windsor-knoop gestrikt. ‘Nieuwe Oosterbegraafplaats’, leest hij zonder bril. Wat in de verte ligt, is helderder dan vertroebeld dichtbij, waar hij niets meer vindt om naar te zoeken. In de Quote 500 staat hij […]
2 november 2022 | 120w | 7 reacties
Een grijze ochtend. Boven de ijsbaan hangt een laagje mysterieuze mist. Het maakt de kleine wereld van schaatsers op een doordeweekse dag nog kleiner. Net als ze haar linkerbeen in de bocht moet doorstrekken, trekt ze hem weer terug. Nog een beetje bang. ‘Je moet de bocht durven aanvallen, anders ga je onderuit. De bocht kent voor jou ook geen […]
1 november 2022 | 120w | 8 reacties
Met wind tegen loop ik over het kiezelpad, dat niet alleen door de kiezelstenen pijn doet. Met mijn ziel onder mijn arm, ga ik naar hun geruimde graven. Niet te veel denken, anders wordt het na Halloween een Dance macabre. ‘Eert uw vader en uw moeder.’ Maar mijn ouders hielden niet van eerbetoon. Ik sta voor de voormalige laatste rustplaats […]
31 oktober 2022 | 120w | 8 reacties
Als eerbetoon aan onze vorig jaar overleden vriend, en ter preventie, hebben we besloten haar dit jaar niet uit te nodigen. We dachten eerst door zijn strenge dieet, maar Hein is zich doodgeschrokken. Alles goed en wel, je kunt ook te ver gaan. Het moet wel leuk blijven. Je kunt niet alles maken. En dan de timing. Juist op deze […]
31 oktober 2022 | 120w | 12 reacties
Een balletje gehakt met een stukje zuur en een kluit mosterd op een kartonnetje. ‘Het was een mooie dienst,’ zegt Kees. ‘Eigenlijk heb ik zo vroeg geen trek in gehakt. Doe mij maar een jonge jenever, Bert.’ Zijn krijtstreeppak doet ook dienst op verjaardagen, als hij er niet onderuit kan komen. Duurzaam gescheiden kan hem niet vroeg genoeg beginnen en […]
29 oktober 2022 | 120w | 5 reacties
‘Wat is er met jou gebeurd?’ ‘Ik liep vanmorgen in mijn oude buurtje, de Ferdinand Bol. Op de Albert Cuyp staat een zangeres te zingen. Ik was goedgemutst en zeg tegen haar: “Dat moet je zo niet doen.” “O nee?” “Dat moet je een ander laten doen. Je zingt wel lekker, maar het komt een beetje rottig je strot uit” […]
27 oktober 2022 | 120w | 2 reacties
Ik probeer een pak rijst met zo’n ‘handig’ geperforeerd hoekje open te maken. Dat lukt alleen met lange nagels, dus pak ik toch weer een schaar. ‘Ga je terug!’ – hij heeft het al gehoord: ‘witte dingetjes’. Maar hij mag niet in de keuken. Nee, een hond is niet vies, zoals ‘cultureel bevonden’. Te gevaarlijk als ik straks de rijst […]
26 oktober 2022 | 120w | 4 reacties
‘Een röntgenfoto is zo gemaakt, je voelt niets, maar waarom geven ze niet gelijk de uitslag? Zit je een week in de zenuwen,’ zegt mijn moeder. ‘We moeten even wachten of de foto is gelukt.’ Ze schiet in de lach en wijst met haar hoofd naar de vrouw naast ons: een dikke laag roos op haar kraag. ‘Rotzak, stond ik […]
25 oktober 2022 | 120w | 21 reacties
De vrouw van kleur mevrouw mr. Kip schenkt de advocaat in terwijl de in afwachting van de uitslag van haar röntgenfoto’s angstige mevrouw De Haas de kaarten hevig schudt. Na haar recente operatie ziet mevrouw Staring duidelijk dat mevrouw Hok van slag is, nat gaat of wordt afgetroefd. Mevrouw Staring vormt een koppeltje met Nel Jas, die altijd een troef […]
20 oktober 2022 | 120w | 2 reacties
‘Ha, kijk nou eens. Hoe is het met u, kent u me nog?’ ‘Sterker nog, ik heb u nooit gekend.’ ‘Jawel. Van de groepssessies. Het heeft me een tijd gekost om ervan af te komen. Maar sinds twee jaar ben ik clean. Bent u ervan af?’ ‘Waarvan?’ ‘Zelfanalyse.’ ‘Daar doe ik niet aan en ik ken u…’ ‘Mooi, hoelang al […]