Schrijver
Han Maas
Lid sinds: 9 juli 2015 (41 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
Geschreven stukjes
21 juli 2025 | 120w | 2 reacties
Ik begrijp zo’n CEO wel. Als je je uit de naad delegeert, de angstcultuur in leven houdt, je vrouw je niet kent omdat je nooit thuis bent, heb je zin een verzetje. Wat ik niet begrijp is waarom je dan vreemdgaat met een hr-manager. Je kunt als CEO wel wat beters krijgen dan een P&O-poes. Ga met je vrouw vreemd, […]
14 juli 2025 | 120w | 1 reactie
Hè, waarop heeft hij die barcodesticker van de sperzieboontjes nou geplakt? Vroeger was dat makkelijk: gewoon op het losse plastic zakje, maar dat mag niet meer. Nu liggen de boontjes los in zijn tas, naast de komkomm… Natuurlijk! Daarop heeft hij de sticker geplakt, naast de sticker van de komkommer zelf én die van de bloemkool. ‘Hè? Nu staan er […]
12 juli 2025 | 120w | Geen reacties
Een lief meisje, dat je dat na al die jaren nog weet. We ontmoetten elkaar in de smerige schoenmakerij van haar vader. Er stonden van die machines, ze draaide handig mee. ‘Hakken en zolen?’ Ik hoor het haar nog zeggen. Een tand stond iets uit het lood, maar dat misstond haar niet. Ze keek me lief aan. Toen ik een […]
11 juli 2025 | 120w | Geen reacties
‘Hè, hè. Daar zijn we dan. Ging nog best snel, vind je niet?’ ‘Ja, het ging nog best snel.’ ‘Het lijkt op thuiskomen, elk jaar weer.’ ‘Ja, het lijkt op thuiskomen.’ ‘We hadden natuurlijk een ander huisje kunnen nemen, maar ze zijn toch allemaal hetzelfde.’ ‘Die dooie boom staat er nog steeds. We hadden ook ergens anders heen kunnen gaan.’ […]
10 juli 2025 | 120w | Geen reacties
Het loopt niet meer zo op rolletjes, al doen toeristen met hun lawaaiige koffers anders vermoeden. Door de Oudemanhuispoort loopt hij in spijkerbroek zijn tijd in of uit. Het is maar hoe je het bekijkt. Hij kijkt naar boven. Achter dat raam werd hij tijden geleden geacht zich te bekwamen in de rechtsgeleerdheid. Maar meestal droomde hij weg in een […]
8 juli 2025 | 120w | Geen reacties
Blaadjes op de rails, bovenleidingen die knappen. Kan gebeuren. Maar er zit toch echt een draadje los in de bovenkamer van de NS. Waar die is? Ik denk in ‘Jutrecht’. Dat de brave NS ‘dames en heren’ heeft vervangen door ‘beste reizigers’, is een ontkenning van deze beste mensen die al jaren met ze reizen. Maar goed, er zijn een […]
7 juli 2025 | 120w | Geen reacties
Ergens staat in de wet dat je verplicht bent om mensen in nood te helpen. Nu is er een noodwet die dat in bepaalde gevallen juist verbiedt. Als die wet door de Eerste Kamer komt, krijg je te maken met spanning tussen de wetgevende en de uitvoerende macht om te handhaven – Montesquieu draait zich om in zijn graf. Niet […]
4 juli 2025 | 120w | Geen reacties
Zijn gerafelde lot hangt aan zijn arm. Een manchetknoopje van zijn overhemd ontbreekt, evenals een hoektand. Hij laat de rieten mand van zijn arm glijden en tuurt naar een lange boodschappenlijst. ‘Mag ik uw ogen even lenen, meneer. Wat staat hier?’ ‘Vermicelli.’ ‘Alweer soep,’ zegt hij alsof ik dat op mijn geweten heb. ‘En hier?’ ‘Tomaten.’ ‘Daar krijg ik pijn […]
30 juni 2025 | 120w | 6 reacties
Het Oranje Hotel – de bijnaam voor de Scheveningse gevangenis tijdens de oorlog – had gereserveerd moeten zijn voor die veroordeelde crimineel uit Amerika, maar Trump crashte vol liefde bij B&B Huis ten Bosch. Op de uitgelekte menukaart stond geschroeide tonijn met een mousse van Amsterdamse uien. Dat viel een beetje tegen aan het weggetrokken zure mondje van Máxima te […]
25 juni 2025 | 120w | Geen reacties
In 2025 zijn de bollekes weer inclusief preuts opgeborgen. Een weervrouw die spijt krijgt, kan zelfs weerman worden. Amsterdam viert zijn 750-jarig bestaan op de ringweg A10 bij een graad of 30, en 50 van het asfalt. Jan en alleman op het sompige asfalt. ‘Drink genoeg water als je een pilletje neemt,’ zegt de weerman – hij bedoelt geen paracetamolletje. […]