Lid sinds: 9 juli 2015 (43 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
Ik wil best moeite voor haar doen, maar het wordt me zo opgelegd. En dat komt door haar bijgeloof. Alles brengt geluk, dat ik nog niet heb kunnen ontdekken. Om haar nek draagt ze een klaverblad, zo’n klavertje vier. De uitslag die dat tot in haar gezicht veroorzaakt ten spijt, doet ze dat ding nooit af. ‘Hé ma! Rookworst vanavond?’ […]
‘Klaverblad is een mooie bedrijfsnaam met dat klavertje vier als logo.’ ‘Dank u. Alles is scheef. En dan verwachten gevoelloze mensen van mij dat ik het weer even rechtzet.’ ‘En wat doet u dan?’ ‘Liefdevol met ze praten. De meeste coaches maken de fout door direct te zeggen wat ze moeten doen; dat werkt niet. Ze worden zelfs ‘dor hout’ […]
‘Neen, nicht Alida. Het was een 66. Jouw vader had een Trabantje… Vader was Commies A en jouw vader Commies B. Verschil moet er zijn.’ ‘Maar die was wel nieuw.’ ‘Als je niet kon rijden, kocht je een DAF, Vreeswijk. Hoefde je niet te schakelen.’ ‘Vader kon heel goed autorijden, Alida.’ ‘O ja, waarom was hij dan zes keer gezakt?’ […]
Alles heeft hij voor ze over: een kerstboom gekocht in de regen, met een mondkapje voor hyperventilerend in de rij gestaan bij de slager, een spannend lingeriesetje gekocht voor zijn vrouw – nou ja, dat is natuurlijk eigenbelang. Hij kijkt op zijn horloge… ‘Papa, hoe laat komt die film die we altijd met kerst kijken?’ ‘Die komt niet.’ ‘Jawel,’ zegt […]
We draaien in het voorjaar onze horloges een uur vooruit. Snel weg van corona. ‘Samen’, exact op dezelfde tijd, applaudisseren voor hulpverleners, met een glas in de hand. Het glas kan niet feestelijk worden bijgevuld in de gesloten horeca. Dus gaan we massaal naar Zandvoort, al aan de zee. Broodjes en koffie nemen we mee. Dor hout wordt vertrapt. Een […]
‘Mijn naam is de heer Vreeswijk.’ ‘Ja… gaat u verder…’ ‘Verder?’ ‘Wij zeggen hier onze naam en dat we verslaafd zijn.’ ‘Zoals u belieft. Mijn naam is de heer Vreeswijk en ik ben eh… verslaafd.’ ‘Welkom meneer Vreeswijk! Wanneer heeft u voor het laatst gebruikt?’ ‘Gebruikt? U bedoelt drank of zo?’ ‘Bijvoorbeeld.’ ‘Neen, dat is het niet…’ ‘Wat dan wel?’ […]
‘Ik zet mijn horloge altijd voor. Dan weet ik dat ik in extra tijd leef. ‘Wie van de Drie’, daaraan denk ik als ik dat spotje over kanker op tv zie. Mijn twee broers en ik zijn gezond, maar een van ons zal als eerste gaan. Ik ben gestopt met roken, maar stel dat ik door een heel andere ziekte […]
‘Iets voor een ander overhebben. Kent u die uitdrukking?’ Ik hoor het Paul Haenen, alias dominee Gremdaat en Bert uit Sesamstraat, zo zeggen – Femke Halsema heeft het over de opoffering van jongeren: kerst met hun ouders. Een lief meisje maakt cadeautjes voor zieke vriendjes; misschien is zij wél goed opgevoed, keek ze ooit naar Ernie en Bert: om een […]
Briesend loopt Willy in het woud. ‘Je moet het niet pikken, jongen,’ hoort hij vanuit de eeuwige jachtvelden zeggen. ‘Toon je een kerel, net zoals ik.’ Opie Bernhard heeft gelijk. ‘Laat al die Amsterdammers de vinkentering krijgen: die ene uit Oost schrijft me weg in zijn columns, en die andere uit West legt met mijn wijf te knarren,’ zegt ie […]
‘Is je column al af?’ ‘Wat? Ik versta je niet, die afzuigkap…’ ‘Maak je ‘m niet te pittig? Je kunt er last mee krijgen.’ ‘Wat zeg je nou?’ ‘Dat je het niet te scherp maakt.’ ‘Nee, ik zal me inhouden. Ga nu maar. Heb je je mondkapje? Kijk je uit? Het zal wel druk worden.’ ‘Doe niet zo bang!’ Een […]
