Lid sinds: 9 juli 2015 (43 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
Hij kamt zijn haar voordat hij onder de douche gaat, komt drijfnat thuis omdat hij het zonde vindt als zijn nieuwe paraplu nat wordt. Op zijn visitekaartje staat hoe hij niet heet en welke functies hij niet bekleedt, want hij houdt van privacy. Afwassen doen ze voor het eten, zodat ze op tijd klaarzitten met hun koffie verkeerd voor ‘Slechte […]
‘Hi guys! Nice seeing you. Missen jullie het huggen ook zo? Ik heb zo’n test gedaan, ik ben besmet! Wat een rotgevoel zo’n lange wattenstaaf naar binnen. So not nice. Je kunt beter wat anders naar binnen krijgen, if you know what I mean. Anderhalve meter… zo groot is mijn vriend nu ook weer niet geschapen. Weet je dat yoghurt […]
Een hoop ondefinieerbaar spul op borden zo grauw als hun gezicht. Ik tel een stuk of zes potjes in een broodmandje waar geen brood meer in komt. Het vlees is al langer verbannen. Zwijgend draaien mijn benedenburen de deksels van de potjes. Met – uiteraard – plat water verdwijnen de pillen rammelend in de knorrige magen. Twee uur later worden […]
‘Wist je dat je kon schrijven?’ ‘Nee, Ik werd benaderd door een uitgever en…’ ‘Toen dacht je: de zalen zijn dicht dus ik heb alle tijd?’ ‘Precies.’ ‘Waar gaat je roman over?’ ‘Een stukje jeugd, een stukje over mijn ouders en een stukje over nu.’ ‘Je gebruikt veel ouderwetse woorden zoals ‘broes’ en ‘plusfour’.’ ‘Ja, mijn vader heeft nog in […]
Dezelfde huisjes, dezelfde mensen die je goedemorgen wensen… De heer Vreeswijk houdt niet vakantie en al helemaal niet van vakantievrienden. ‘Douch niet te lang, nicht Alida. Die gasfles is zo leeg.’ ‘Wat zeg je, Vreeswijk? Die straal is zo hard, ik hoor je niet. Weet je nog, vroeger in Bakkum toen je vader een douche had gemaakt van een gieter? […]
Met een muntje van de supermarkt moet ik een gieter van zijn ketting bevrijden. Zelfs op het kerkhof wordt gestolen. Het eendje is al verdwenen. De konijnen vreten het graf kaal, maar die hebben honger. Ik zoek in mijn zakken, maar kan geen muntje vinden. ‘Die plastic gieters hebben een zeikstraal. Mijn gieter heeft een betere broes. Als u ‘m […]
‘De zon schijnt er is geen regen… fietsen met het kind,’ zong Boudewijn de Groot. Bayern heeft de cup gewonnen in een leeg stadion met gemanipuleerde voetbalgeluiden. Alsof je naar een comedyserie zit te kijken met een lachband. ‘Als hij maar geen voetballer wordt, ze schoppen hem misschien halfdood.’ Alex en Max poseren op minder dan anderhalve meter afstand met […]
‘Ik kan niet eens naar de Bijenkorf, nicht Alida.’ ‘Daar kom je nooit, Vreeswijk. Te duur. Toch?’ ‘Dat doet er niet toe, Alida. Ik ben in mijn vrijheid beknot door zo’n linkse burgemeesteres.’ ‘Burgemeester, Vreeswijk. “Burgemeesteres” zeg je niet.’ ‘Precies. Daar heeft men weer zoiets: een vrouw hoort niet in de Stopera. Mannen zoals Cohen…’ ‘Alida. Ik ben aan de […]
De dorpsomroeper verkondigde dat er een vreselijke ziekte was uitgebroken. Eenieder was bang geworden en vreesde voor zijn eigen hachje. Niet besmet raken, maar hoe? Angst is een slechte raadgever. De dorpsomroeper, die slechts het nieuws verkondigde en voorlas welke voorzorgsmaatregelen de burger moest nemen, kon als Ahitofel de pest krijgen. Hoewel ik nog lang niet jarig ben, is het […]
‘Pap, begin er nou niet weer over. Laat het los.’ ‘Als ik haar niet…’ ‘Hoelang ga je jezelf dit nog aandoen?’ ‘Het is toch zo? Ze kwam nooit ergens, ze was wereldvreemd.’ ‘Je zegt het zelf, pap.’ ‘Dat had ik zo moeten laten. Mij niet moeten gedragen als een Ahitofel.’ ‘Wijsheid achteraf, pap.’ ‘Dus je vindt ook dat ik haar […]
