Lid sinds: 5 augustus 2018 (39 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 308 (gemiddeld 118 woorden per stukje)
Biografie:
Dit appartementencomplex wordt al vier maanden lang opgeknapt. Lastig als je in crisistijd vaak noodgedwongen thuis moet werken. De trillingen en de akoestische effecten van het urenlang boren verspreiden zich als een virus door het hele gebouw en tasten zelfs het zenuwstelsel van de grootste stoïcijn aan. Alleen tijdens lunchtijd stopt het gedurende een half uur. Dertig minuten paradijs op […]
Traagzaam en machtig als een Siberische tijger komt hij aanlopen. De kadaverkeizer van de onderwereld. Deze geciviliseerde blauwdruk van het veenmonster. De aanblik van zijn lange groenbruine leren mantel blijft voorgoed op ieders netvlies gebrand. Iedere ochtend hetzelfde ritueel. Twee koppen lauwe klaverbladthee. Dat versterkt zijn toch al onvoorstelbare concentratievermogen. Niemand heeft hem ooit een naïeve vraag durven stellen. Waarschijnlijk […]
Op maandag haalde ik in de supermarkt twee kilo mandarijnen, een pak rijst en een zakje cashewnoten. Op dinsdag haalde ik in de supermarkt twee kilo mandarijnen, een pak rijst en een zakje cashewnoten. Op woensdag haalde ik in de supermarkt twee kilo mandarijnen, een pak rijst en een zakje cashewnoten. Op donderdag haalde ik in de supermarkt twee kilo […]
Dit is een perfect verhaal, dat uitstekend bij een themaloze week past. De personages beleven, overleven en herleven stijlvol de meest onwaarschijnlijke verschrikkingen. De psychologische ontwikkeling van de hoofdpersonen is van een diepgang zonder weerga. Alles heeft een duidelijke functie; voor triviale handelingen en gedachten is geen plaats. Van schrijftrucs, manipulaties en dergelijke is geen enkel gebruik gemaakt, omdat de […]
In het ruisen van de boombladeren herkent hij een boodschap, een waarschuwing. Hij is uitgenodigd op een eindejaarsborrel. Zoals gebruikelijk pikt hij meteen alle negatieve vibraties op. De mensen glimlachen van oor tot oor en vertellen hoe extreem interessant hun leven is, waar ze allemaal geweest zijn en wat ze allemaal bezitten. Maar vanbinnen ziet hij uitgeholde wezens, die vooral […]
Biondetta heette ze. ’s Nachts werd ze vaak gillend wakker van het geruis van de rivier, zoals ze altijd zei wanneer ik het angstzweet met een zakdoek van haar voorhoofd veegde. Overdag rende ze urenlang over een verlaten schapenpad. Als ze dan weer terug was, beefde ze helemaal van emotie. Uitputting deerde haar niet, gehard als ze was door een […]
‘Mevrouw, ik kan u verzekeren dat ik er echt buikpijn van heb. Van die hele toestand nu.’ ‘Die buikpijn, is dat omdat u zo te doen heeft met uw slachtoffers, of omdat u nu tegen de lamp bent gelopen?’ ‘Mevrouw, ik had beter moeten weten destijds. Maar ja, collectieve tunnelvisie, hè? En die buikpijn is denk ik mijn straf. Ik […]
Honderden mensen heb ik gefolterd. Dat doe ik vanuit een vast dienstverband, met goede secundaire arbeidsvoorwaarden. Of het wreed werk is? Niet wreder dan als chef je kantoorpersoneel terroriseren, of in het abattoir levende wezens tot eetbare objecten verwerken. Ik heb ook onschuldigen gemarteld, maar iedere lezer die zelf ook af en toe martelt, begrijpt dat je daar niet aan […]
Ooit voelde ik het heelal uitdijen en het leven inkrimpen Ooit liep ik langs zonbeschenen weidevelden Ooit werkte ik met carrièrepsychopaten in schaapskleren Ooit kreeg ik een beloning, puur als zwijggeld Ooit was ik bang voor het leven Ooit rook ik hemel en hel in een ziekenhuis Ooit nam ik genadeloos wraak op een vijand van een dag Ooit had […]
De laatste keer dat ik Freya zag, was toen ze in de taxi stapte en naar me zwaaide door het raampje. Ik heb haar nooit meer gezien. Niet dood en niet levend. Haar zwaaiende hand verschijnt regelmatig in mijn dromen. Soms benijd ik types die automatisch alles kunnen verdringen wat ze niet aanstaat. Manipulatieve, destructieve figuren, die een spoor van […]
