Lid sinds: 5 augustus 2018 (39 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 308 (gemiddeld 118 woorden per stukje)
Biografie:
Handige Henkie wordt hij hier in het appartementencomplex genoemd. Kabels, bouten, moertjes, schroeven en zelfs perforatietangen kennen geen geheimen voor hem. Mijn eigen technische vaardigheden beperken zich tot het bedienen van enkele fotocamera’s. Daarom kijk ik vaak best wel tegen allerlei Handige Henkies op. Ik heb echter ook de aangeboren neiging om mensen in het algemeen en Handige Henkies in […]
Barre tijden braken aan. De perforatie van de welvaartsstaat was een feit. Het woord optimisme werd zelfs officieel uit het Van Dale woordenboek geschrapt. Maar onze demagogen brachten zekerheid. Zij wisten de problemen eenvoudig te benoemen, door alles terug te brengen tot de essentie. Dat bracht opluchting. Alleen de kleuren zwart en wit waren nog toegestaan, wat veel fotografen overigens […]
Dit verhaal zal voor velen heel herkenbaar zijn. Niet in de laatste plaats omdat ik het idee van een gerenommeerde schrijver heb gejat. Ook is het een bijzonder ontroerend verhaal. Tijdens het schrijven ervan heb ik toch zeker vijftig tissues verbruikt, om mijn toetsenbord niet in tranen te doen verdrinken. Deswege zou het mij volstrekt niet verbazen ingeval het bij […]
‘Tarzan! Rambo!’ Dat hondenvrouwtje verschijnt weer als een duveltje uit een doosje. Zou ze huidhonger hebben?’ ‘Hallo, meneer!’ ‘Dag, mevrouw.’ ‘Maakt u weer foto’s?’ ‘Ja, maar ik krijg nu vignettering.’ ‘Vreselijk!’ ‘Nou, dat…’ ‘Laatst werd u ook al zo ziek. En nu dit weer. Heremetijd, wat een pech…’ ‘En met u, alles goed?’ ‘Het lijkt wel of ik ziektes aantrek, […]
Ons wereldbeeld hangt vaak als los zand aan elkaar en we zeggen: ‘Maar ik ben er zelf geweest!’ om aan te geven dat we weten waar we het over hebben, maar als je nooit veel moeite hebt gedaan om zorgvuldig te observeren en verschillen genereus te aanvaarden, kun je pal voor alle wereldwonderen gaan staan, doch je conclusies blijven steevast […]
‘Ik droomde dat ik op de vlucht was.’ ‘Dat kan duiden op een behoefte aan meer vrijheid.’ ‘Het waren minstens vier achtervolgers.’ ‘Volgens de pythagoreeërs staat dat getal voor rechtvaardigheid.’ ‘Ik rende uit alle macht, maar kwam nauwelijks vooruit.’ ‘Dat kan een gevoel van machteloosheid aanduiden.’ ‘En het ging maar door en door. Er leek gewoon geen einde aan te […]
In een ‘Bijbel voor schrijvers’ lees ik dat modern Nederlands proza uit korte zinnen bestaat, bij voorkeur in de tegenwoordige tijd geformuleerd. Laat ik eens de tijdgeest volgen. Zelf ben ik best wel trots op het resultaat, ook al omdat meerdere generaties binnen een familie van hetzelfde verhaal kunnen genieten. Het is zondag. Barend en Vanessa gaan naar het park. […]
De onrust hing schier tastbaar in de lucht. We zochten verlichting in hoopvolle mantra’s. Die inspanning stimuleerde onze zweetklieren overmatig, wat veel insecten aantrok, met resten aangekoekte uitwerpselen en opgedroogd braaksel aan hun onzalige poten. We keken uit naar het moment waarop een rammelende sleutelbos de hoop op een menselijk bestaan zou aanwakkeren en het weerzien met de opaalkleurige nevel […]
Schrijver H schrijft zoals ze thee drinkt: met haar pink omhoog. Waardigheid vóór alles. Haar stukjes voelen aan als een zacht aprilzonnetje bij weinig wind. Alles blijft keurig binnen de lijntjes van de fatsoensnormen der bourgeoisie. Schrijver I kijkt met open blik naar de wereld. Bijna alles heeft haar aandacht, want het kind in haar is nooit verdwenen. Als ze […]
Schrijver E ziet altijd kans om met weinig woorden veel te vertellen. Zijn verhalen vormen tezamen een caleidoscoop van de menselijke mierenhoop op deze planeet. Hij is rationeel genoeg om zich niet mee te laten slepen door volksopstanden, fatalisme of soapachtige dramatiek. Schrijver F is van de intermenselijke communicatie, intermenselijke verhoudingen en intermenselijke verhalen. In de open inrichting die aarde […]
