Schrijver
Cesar Noordewier
Lid sinds: 5 augustus 2018 (40 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 308 (gemiddeld 118 woorden per stukje)
Biografie:
Biografie van Cesar Noordewier
Ik schrijf regelmatig (ultra)korte verhalen, die ik opstuur naar diverse websites in binnen- en buitenland, o.a. 120w. Dat doe ik vooral als oefening in bondig (en minder bondig) formuleren, als stijloefening en als een spel met taal.
Geschreven stukjes
17 mei 2020 | 120w | 2 reacties
Toen het eenmaal tot mij doordrong wat een weldadig effect het op haar had wanneer ze gelijk kreeg, wist ik dat daar de sleutel tot het succes lag. Steeds als ik haar gelijk gaf, zag je onmiddellijk hoe huid, haar en nagels van puur geluk begonnen te glinsteren. Aanvankelijk ging ik vrij subtiel te werk, maar het verlangen naar gelijk […]
14 mei 2020 | 120w | 4 reacties
‘Meneer de rechter, ik ben helemaal geen moordenaar. Ik ben heel lief voor mijn honden. Net als Adolf Hitler. Dat zegt toch genoeg?’ ‘Meer dan genoeg. Uw slachtoffer had overigens zes kogelgaten in zijn rug. Hoe verklaart u dat?’ ‘Zelfverdediging.’ ‘Wablief? ‘Hij valt me ineens zomaar aan en net als ik wil schieten, draait hij zich doodleuk om. Bekende truc. […]
8 mei 2020 | 120w | 10 reacties
Moses Blueberry werd tijdens het joggen in het park door een groep honkballers doodgeknuppeld. Iemand met een donkere huid die zo hard liep, moest wel een dief op de vlucht zijn. Jesse van Dinxperlo werd, terwijl hij lag te slapen in zijn geïmproviseerde bed van karton en oude kranten, met benzine overgoten en in brand gestoken door drie tienervrienden. Zo’n […]
7 mei 2020 | 120w | 5 reacties
‘Meneer de rechter, ik ben volkomen onschuldig!’ ‘Maar u heeft toch echt wel zelf die nietsontziende klappen uitgedeeld. Dat staat allemaal op camerabeelden.’ ‘Ja, maar het is de schuld van God. Die heeft de mens geschapen. Die laat ons zondigen.’ ‘God gaf ons de vrije keuze om iets wel of niet te doen. Maar het woord keuze zegt het al. […]
1 mei 2020 | 120w | 7 reacties
Slechts één keer per jaar voelde hij de behoefte om alleen te zijn. Dan bracht hij tien dagen door in zijn berghuisje, duizenden kilometers van huis. Ineens was het anders. De gedwongen afzondering maakte dat hij zich bewust werd van de omstandigheid dat hij zijn leven lang was geleefd. Een eigen bestaan was ook geen gemakkelijke keus in de ratrace. […]
30 april 2020 | 120w | 3 reacties
In de romans van Javier Marías wordt de liefhebber van meerlagigheid in dialogen op zijn wenken bediend. Natuurlijk kun je door aandachtig te interpreteren wat je leest, tot een bepaald begrip van de tekst komen. Niks mis mee. Maar je kunt als lezer ook je absorptievermogen verder openzetten en dan zie je ineens wat dialogen zo boeiend kan maken, namelijk […]
29 april 2020 | 120w | 7 reacties
Het forum is gestopt. Klik hier om terug te gaan naar de site. Dat lees ik als ik op schrijversforum klik. Ik weet niet hoe democratisch het ineens verzwinden van het schrijversforum is. Misschien is dit vooraf al meermaals aangekondigd in alle grote landelijke dagbladen en was ik voornamelijk met het lezen van allerlei onbelangrijk nieuws bezig, waardoor ik zoiets […]
29 april 2020 | 120w | 9 reacties
Aan de penseelstreek herken je de schilder. Dat is ook metaforisch toepasbaar op alle mogelijke beroepen, evenals op stromingen of andere uitingen der mensenkinderen. In een Nederlandse krant lees ik bij het binnenlands nieuws: ‘Man overleden na arrestatie. De politie onderzoekt de zaak.’ In andere media staat daar nog een nadere uitleg bij: ‘Hij verzette zich hevig tijdens zijn arrestatie’- […]
26 april 2020 | 120w | Geen reacties
Sommige mensen gaan er prat op dat ze totaal geen technisch inzicht hebben. Ikzelf word alleen maar wanhopig van dat mankement. Daar werd ik vandaag weer eens pijnlijk mee geconfronteerd. De bezorger bracht een doos, met daarin de langverwachte spiegelreflexcamera. De enorme blijheid bij het openen van de doos, wat trouwens moeiteloos verliep, maakte al snel plaats voor een verlammende […]
25 april 2020 | 120w | 11 reacties
Ik ren achter de kippen aan. Ze schrikken. Overal veren. Ik moet niezen. Eentje holt zo het weiland in. Met de kop er nog op. Ik ben bang voor hun ogen. Zij zijn bang voor mijn worstenvingers. Ik pak mijn trommel. Zachtjes begin ik te roffelen. Ik zit op muziekles. Sinds kort nog maar. De kippen worden rustig. Ze kijken […]