Schrijver
Cesar Noordewier
Lid sinds: 5 augustus 2018 (39 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 308 (gemiddeld 118 woorden per stukje)
Biografie:
Biografie van Cesar Noordewier
Ik schrijf regelmatig (ultra)korte verhalen, die ik opstuur naar diverse websites in binnen- en buitenland, o.a. 120w. Dat doe ik vooral als oefening in bondig (en minder bondig) formuleren, als stijloefening en als een spel met taal.
Geschreven stukjes
11 november 2019 | 120w | 29 reacties
De grootste monsters ontstaan in de vroege kindertijd, dus het is niet bepaald verbazingwekkend dat onze naamloze antiheld, in overigens geheel vruchteloze pogingen compensatie te vinden voor de nooit gekregen aandacht, altijd de volumeknop geheel naar rechts draaide, waarbij de krachtige bassen de wereld der levenden en met name de wereld der buren in de aangrenzende sociale huurwoningen op een […]
8 november 2019 | 120w | 5 reacties
Ik maakte wat grappen bij de kassa. Aan het onbegrip op het gezicht van de kassaboy, of mannelijke caissière, of genderneutrale kassamedewerker, of hoe een vent achter de kassa ook heet, zag ik dat hij nog wat te jong was voor mijn licht venijnige humor. Maar de dame die achter me stond, ging er enthousiast op in. Toen mijn boodschappentassen […]
8 november 2019 | 120w | 11 reacties
Ik word nergens door beschermd. In tegenstelling tot haar ben ik niet van hier. Iedere keer dat ze op straat loopt, krijg ik het gevoel aan de rand van een afgrond te staan, maar zonder de gebruikelijke angst. Ze loopt niet strijdlustig, zoals haar vriendinnen, maar is uiterst op haar hoede, als een wild dier, alsof ze geluiden hoort die […]
6 november 2019 | 120w | 11 reacties
Nieuwe supermarktfolder. Hup, naar de winkel! Daar stond dus zomaar een soort sprookjesprinses. Met gesloten ogen rook ze duidelijk genietend aan een geopend potje vijgenconfituur. Van haar goddelijke glimlach zou zelfs de grootste gletsjer wegsmelten. Gebiologeerd liep ik achter die glimlach aan. Ik werd bevangen door een warme deken van geluk toen ik in de koffiehoek met haar aan de […]
3 november 2019 | 120w | 2 reacties
Sinds kort woon ik boven op een berg. De lezer die nu verwacht dat ik ga vertellen hierdoor het al dan niet ultieme geluk te hebben gevonden, moet ik teleurstellen. Aardse zaken als geluk, ongeluk, de terreur van de liefde of blauwe enveloppen blijken door de mens gecreëerde monsters te zijn en hebben geen vat meer op mij. De mensheid […]
3 november 2019 | 120w | Geen reacties
De politie heeft in het centrum van Sexbierum een man doodgeschoten, die met een groot zwaard door de straten liep. Hij droeg een pak van Spiderman, een cape van Superman en het logo van Batman op zijn borstkas. De politie had opdracht gekregen deze driedubbele superheld in de knie te schieten, maar de verwarde man kreeg drie kogels door het […]
28 oktober 2019 | 120w | 32 reacties
‘We hebben de indruk dat u in een fantasiewereld leeft.’ ‘Hoezo?’ ‘Op alle websites waar u verhalen plaatst, staat dat het om fictie gaat.’ ‘Wat is daar verkeerd aan, dan?’ ‘We zoeken een realist voor deze job, een harde werker.’ ‘Fictie schrijven is hard werken, hoor.’ ‘En hoe weten we dat u zelf geen fictief figuur bent?’ ‘Sorry, maar u […]
24 oktober 2019 | 120w | 17 reacties
‘De essentie van yoga is niet iets wat zich uitsluitend in je innerlijk beweegt; het treedt naar buiten.’ ‘Je denkt vast,’ antwoordt ze met een glimlach, ‘dat zoiets een moeizaam proces is. Je hebt geen flauw benul. Zelfs een kind voelt zoiets aan; het is een proces dat je sneller in zijn greep krijgt dan je denkt.’ Ze blijft me […]
23 oktober 2019 | 120w | Geen reacties
Door deze meditatieve vorm van yoga was de tijd als een razende verstreken. De buurvrouw had afscheid genomen met de woorden: ‘Slaap gezond en maak u geen zorgen. Morgen breng ik een heerlijke worteltaart voor u mee.’ Ik bleef me voor van alles verontschuldigen. Ik zou me nog hebben verontschuldigd voor het feit dat ik bestond, als de omstandigheden zich […]
21 oktober 2019 | 120w | 11 reacties
‘Menselijk contact is onze kracht,’ zegt ze in alle ernst in een interview. ‘Opportunisme is mijn tweede natuur’ was toepasselijker geweest. Op weg naar mijn yogales kruisten onze entiteiten elkaar op perron 18 van Utrecht CS. Ik keek recht in haar ogen, maar net als sommige dieren die zich bij gevaar dood voordoen, keek zij strak voor zich uit, als […]