Lid sinds: 5 augustus 2018 (39 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 308 (gemiddeld 118 woorden per stukje)
Biografie:
Cynisme betekent vaak niet meer en niet minder dan ’t bezweren van het eigen ongeluk. Zodra er sprake blijkt te zijn van systematisch cynisme weet je dat het foute boel is. Meelij zou het juiste antwoord op een dergelijk verschijnsel moeten zijn, maar opkomend maagzuur drijft je steevast in de armen van afschuw, weerzin en walging. Wat er allemaal wel […]
Soms zijn het 120 woorden, soms wat meer, soms wat minder. Handpalmverhalen worden ze genoemd, of microverhalen, of op z’n Engels flash fiction. Voor de een is het een mooie manier om het nieuws, alledaagse indrukken of (dag)dromen te verwerken. Voor de ander is het een kans om de schrijfvaardigheid te ontwikkelen, een oeuvre bij elkaar te schrijven of zelfs […]
Urenlang liep ik met mijn jerrycan door de Sahara, op zoek naar een tankstation. ‘s Avonds bereikte ik een oase. Het enige teken van leven was een boekwinkel, met de naam ‘Ulysses’ in blauwe neonletters boven de deur. Geen kip te bekennen, maar de deur stond open. Ik pakte een boekje uit de doos ‘Gratis en voor niets.’ Een verzamelbundel […]
Elektricien Henk is al acht jaar met pensioen. Zijn enige bezit is een berg haat, hoger dan de Mount Everest. Soms staan we op dezelfde lift te wachten en dan begint hij opgefokt zijn gif te spuwen, waarbij ik achteraf met een doekje zijn consumptie van mijn brillenglazen moet afvegen. Zijn geprojecteerde zelfhaat omvat een breed palet: joden, asielzoekers, politici, […]
Ik fiets door de wijk naar huis. Tien meter voor me: twee jongeren die de stoep negeren en over de weg lopen. Links van de weg een stel met twee loslopende honden. Een stemmetje draagt me op linksaf te slaan en een andere route te nemen. Tien tellen later een flinke knal. Een fietsster op de grond. Ziet er niet […]
Ooit was ik lid van een radicale groepering. ‘Het bejaardenbevrijdingsfront’ werden we in de media genoemd. We deden regelmatig invallen in bejaarden- en verzorgingstehuizen. De bejaarden stopten we in touringcars en daarna lieten we ze los in het voedselbos, waar ze voldoende en gratis te eten hadden. Althans ’s zomers. Helaas stierven velen van hen tijdens een reeks vrij strenge […]
Hier in de witte wildernis van het noorden jagen ze vanwege gebrek aan supermarkten. Puur om te overleven, zoals vroeger bij de Kaninefaten en de Swifterbantcultuur. Door de moderne mens wordt als hobby gejaagd, om de orgastische macht te voelen van het doden van een levend wezen, middels het buigen van de wijsvinger. Functioneel dieren doden is ook populair. Dit […]
Kees heeft nooit geen eigen mening. Hij waait met alle stormen mee. Hij behoort tot een van de felste voorstanders van het opportunisme. Laatst heb ik hem opgetelefoneerd om hem een windje in de rug te geven, maar hij irriteert zich aan mensen die willen nachecken of hij zich beseft dat hij door de war is vanwege het rondcirculeren van […]
Als kind kreeg ik van mijn vader drie abonnementen van de openbare bibliotheek. Sommige bibliothecaressen, uitgesproken ongelukkige wezens, lagen flink dwars. Ze vroegen me, de lippen ver voorbij hun tanden teruggetrokken, hoe ik aan zoveel abonnementen kwam. Desondanks kwam ik steeds met een grote tas vol boeken thuis. Ik las vele prachtig geïllustreerde boeken. Het was alsof ik twee boeken […]
Regelmatig zie ik voetgangers, iets minder vaak fietsers, en nog wat minder vaak automobilisten, het rode licht in het verkeer negeren. ‘Er komt toch even geen verkeer aan.’ ‘Ik kan zelf het gevaar wel inschatten.’ De vraag is of ze daarmee het eigenbelang dienen. Het is een veelvoorkomend verschijnsel, dat ook wel ‘rationeel egoïsme’ wordt genoemd. Hierbij ga je namelijk […]
