Schrijver
Cesar Noordewier
Lid sinds: 5 augustus 2018 (39 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 308 (gemiddeld 118 woorden per stukje)
Biografie:
Biografie van Cesar Noordewier
Ik schrijf regelmatig (ultra)korte verhalen, die ik opstuur naar diverse websites in binnen- en buitenland, o.a. 120w. Dat doe ik vooral als oefening in bondig (en minder bondig) formuleren, als stijloefening en als een spel met taal.
Geschreven stukjes
1 februari 2019 | 120w | 4 reacties
Een nieuwe supermarkt. Vijfduizend vierkante meter walhalla voor je boodschappen! Bij mijn eerste bezoek verdwaalde ik onmiddellijk en vroeg aan een winkelmedewerkster waar de appelmoes stond. ‘Naast de visconserven,’ zei ze. Dus ik vroeg waar dan de visconserven stonden. ‘Ja, naast de appelmoes natuurlijk,’ was haar antwoord. Dan maar geen appelmoes. Aan de filiaalchef vroeg ik waar de pindakaas stond. […]
25 januari 2019 | 120w | 10 reacties
Ik lig op m’n kussen stil te dromen tot aan de dageraad. Mijn muze wekt me met de woorden ‘Jongen, ik maak me zorgen.’ En eerlijk gezegd heb ik haar nog nooit zo bezorgd zien kijken. Ik vraag waarom ze zo bekommerd is. ‘De winter was lang. Nu zijn alle cd’s met onze vakantiefoto’s op zolder kapotgevroren. Ik heb alleen […]
22 januari 2019 | 120w | 5 reacties
Na honderd sollicitatiebrieven besloot ik maar eens op zoek te gaan naar ongeschoolde arbeid. Bij het UWV hing een vacature voor magazijnmedewerker.‘Zeer goede beheersing van de Nederlandse taal vereist,’ las ik. Ik nam geen enkel risico en bestudeerde een week lang, tot de dageraad, alle mogelijke taal-, stijl- en spellinggidsen. ‘We werken hier met meer als veertig mensen…’ ‘Meer dan!’ […]
17 januari 2019 | 120w | 15 reacties
Maandag, 14 januari 2019, 22.25, trein Den Haag richting Utrecht. Praktisch lege stiltecoupé. Ik probeer een vrij ondoorgrondelijk werk van Kant te begrijpen. Pal achter me neemt een bellende jongedame plaats. ‘Ja, dat zei ik nog tegen haar. Maar wat wil je, eigenwijs als ze is. Jahaaa, weet ik…’ Ik draai me om en wijs haar zo neutraal mogelijk op […]
12 januari 2019 | 120w | 1 reactie
Gaandeweg was het een prestigekwestie geworden, een obsessie, een levensdoel. Ik had de wolf achternagezeten door de toendra, de steppe, het naaldwoud, het loofbos, de moerassen en de bergen, maar steeds was hij me te slim af. Ik gaf echter niet op. Na tien maanden en acht dagen wist ik hem dan eindelijk zodanig uit te putten, dat hij zijn […]
11 januari 2019 | 120w | 6 reacties
Het was tijdens een receptie op het werk dat de zoon van de uitvinder van tegeltapijt ineens oogcontact kreeg met de dochter van de uitvinder van diepvrieskip. Wellicht een cliché, maar ontegenzeglijk liefde op het eerste gezicht. Al twintig jaar zijn ze nu een onafscheidelijk stel. Drie kinderen hebben ze: een jongen en twee meisjes. Uiteraard kent iedereen ze als […]
31 december 2018 | 120w | 4 reacties
Evert woont nog steeds in dezelfde achterstandsbuurt, maar hij rijdt tegenwoordig in een Porsche, eet in de beste restaurants en vrouwen komen op hem af als strontvliegen op een dampende drol. Wat slechts weinigen weten, is dat Evert sinds een jaar gebruik maakt van digitale data voor kansberekeningen. Zo wint hij iedere maand grote bedragen bij loterijen in binnen- en […]
27 december 2018 | 120w | Geen reacties
De discussie over wel of geen verkoop van vuurwerk aan particulieren, wel of geen vuurwerkvrije zones, wel of geen gemeentelijke vuurwerkshows, zou nog zeker tientallen jaren in beslag nemen, gezien de economische belangen. Maar ineens was daar een daadkrachtige burgemeester, die besloot tot actie over te gaan. Ze organiseerde een openbare uitvaart, waarbij alle op 1 januari verloren lichaamsdelen in […]
21 december 2018 | 120w | 2 reacties
Twintig jaar lang had hij de scepter gezwaaid in zijn regio. El pulpo, de octopus, werd hij genoemd, maar niemand wist meer precies waarom. Het zal wel nooit exact bekend worden voor hoeveel doden hij direct en indirect verantwoordelijk is geweest. Diepe massagraven hadden heel wat bewijsmateriaal weggewerkt. Maar ineens zat hij vastgebonden aan een stoel, met opgezwollen gezicht van […]
15 december 2018 | 120w | Geen reacties
Op de jaarlijkse plantenbeurs kocht Erna een mooie cactus. Nogal prijzig, maar absoluut zeldzaam. ‘s Nachts hoorde ze een vreemd geluid, als van knarsend piepschuim. Waarschijnlijk een droom. Maar het geluid hield aan en klonk steeds dreigender. Ze stond op, liep naar de huiskamer, deed het licht aan en keek met slaperige ogen in het rond. Bewoog de cactus nu […]