Schrijver
Cesar Noordewier
Lid sinds: 5 augustus 2018 (39 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 308 (gemiddeld 118 woorden per stukje)
Biografie:
Biografie van Cesar Noordewier
Ik schrijf regelmatig (ultra)korte verhalen, die ik opstuur naar diverse websites in binnen- en buitenland, o.a. 120w. Dat doe ik vooral als oefening in bondig (en minder bondig) formuleren, als stijloefening en als een spel met taal.
Geschreven stukjes
12 februari 2021 | 120w | Geen reacties
Tommy heeft zijn leven lang al een zwak voor rondborstige dames met een zwoele stem en hij is heus niet achterlijk, want hij dreunt regelmatig moeiteloos alle 23.288 eilandnamen van de Indische Archipel op en hij kan zelfs in dertig talen ‘taxi’ zeggen en in tegenstelling tot Henk en Ingrid doet hij altijd wat hij belooft en dat is nu […]
4 februari 2021 | 120w | 4 reacties
Afgelopen maand was er een retrospectief van mijn gedichten op rijstkorrels, in het piepkleine poëziemuseum in een buitenwijk van Moermansk. Het gebouw is zo klein, dat er steeds maar één bezoeker naar binnen kan. Dit kunstkabinet bestaat voornamelijk dankzij giften van mecenassen en wordt tevens gul gesponsord door een bekende Russische keten van opticiens. De recensies in de dagbladen waren […]
2 februari 2021 | 120w | Geen reacties
Hoe vaak heb ik inmiddels het woord ‘perspectief’ gehoord? Een retrospectief overzicht van mededelingen die zeer recentelijk in diverse media de revue passeerden: ‘Herman Pleij duidt avondklokrellen vanuit historisch perspectief.’ ‘Scholieren moeten weer perspectief hebben, anders krijgen ze enorme leerachterstanden.’ ‘Vanuit het perspectief van de vrouw is dit een kans voor herbezinning en vernieuwing.’ ‘Wat ik mis, is perspectief en […]
30 januari 2021 | 120w | 8 reacties
Tien manieren om te weten of iemand liegt. 1. Als iemand glimlacht als een chimpansee 2. Als iemand klinkt als een castraatzanger die een madrigaal van Monteverdi repeteert 3. Als iemand zich voortdurend van onder tot boven staat te krabben 4. Als iemand moedwillig nepnieuws als confetti rondstrooit 5. Als iemand zonder zichtbare aanleiding een been in zijn nek legt […]
29 januari 2021 | 120w | 5 reacties
Er zijn van die periodes waarin je aan werkelijk alles twijfelt. Als de zon schijnt, vraag je je af of het toch niet de maan is. Als je een goed boek leest, vraag je je af of het toch geen chicklit is. Als je een toastje met kaviaar eet, vraag je je af of het toch geen boterham met pindakaas […]
29 januari 2021 | 120w | 6 reacties
Vragen, vragen, allemaal vragen. Hoelang moet ik me hier nog schuilhouden? Hoeveel kogels heb ik inmiddels afgevuurd? Waarom moet ik uitgerekend nu ineens aan de groene bergen van mijn jeugd denken? Waarom heb ik eigenlijk jarenlang kranten gelezen? Wat is de evolutionaire functie van jaloezie? Waarom drinken mensen slobberwijn? Waar komt dat bulderend gelach vandaan, dat ik ’s nachts hoor? […]
23 januari 2021 | 120w | Geen reacties
Vier gouden hoektanden als statussymbool. Zelfs in Rogelio’s wereld van de grote drugshandel indrukwekkend. Niemand kon hem echt goed volgen als hij aan het woord was. Het menselijk brein heeft vaak moeite met visuele en auditieve synchronisatie. Mensen hoorden vaak maar flarden van zijn betogen, afgeleid als ze waren door die vier blinkende en scherpe stukken goud wanneer tong en […]
22 januari 2021 | 120w | Geen reacties
‘Wat denkt u te kunnen bijdragen aan het behalen van de klimaatdoelstellingen?’ ‘Allemaal nepnieuws! De echte natuurramp is de tsunami aan testosteronbommen, knoflookvreters en gelukszoekers die op ons afkomt. Het is tijd om onze hoektanden en onze vuisten te tonen en ze allemaal op de boot richting Zuidpoolgebied te zetten!’ ‘Is daarbij rekening gehouden met het leefgebied van de pinguïns?’ […]
16 januari 2021 | 120w | 4 reacties
De mieren, de kevers, de muizen en zelfs de onvolprezen fluithazen kruipen geheel ontspannen over het monument dat daar ter nagedachtenis aan de Mensheid is geplaatst. Ja, met een hoofdletter. Natuurlijk. Uit respect. De afgrond bleek uiteindelijk de redding te zijn. Soms ligt de oplossing aan de overkant van de Styx. Honger, pest, oorlog, luchtvervuiling en klimaatproblematiek zijn allemaal uit […]
8 januari 2021 | 120w | 4 reacties
Het is veel, maar nooit genoeg. De geluiden en het licht aan zee. De zandkorrels, die als zijde tussen mijn vingers wegglijden. Het leven wordt tastbaar, alle besef duurzaam. Ik staar een hele poos naar de horizon en verdiep me weer in de ochtendkrant. ‘Hiroshima’ lees ik weer eens. Gemakzucht? Lafheid? Of speelt degeneratie hier een belangrijke rol en is […]