Lid sinds: 9 juli 2015 (43 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
De vrouw van de zingende BN’er heeft het zwaar. Haar ‘zielige programma’ is geschrapt, het bijbehorende gezicht gebruikt ze nu om ‘ons allen’ toe te spreken vanuit haar riante Gooise tuin. ‘Samen komen we erdoorheen.’ De een na de andere BN’er draagt niets bij. Of we aan W.A. van O. al niet genoeg hebben, weet Ali B zich geen raad […]
Een minirokje, lange of korte broek, hotpants, broekjes zonder kruis… Wijde en strakke pijpen, knieën door een broek Jeans of denim, corduroy of ribfluweel, het verschil is overeenkomst Ronde billen, uitgezakte billen, nauwelijks billen, we hebben er allemaal twee Romeinse rok, latex, draag het als een fetisj je fetisj is Wat past erbij en wie bij wie? Strak en wijd […]
Ik kan echt wel wat hebben, dat is het niet. En natuurlijk heb ik begrip voor de huidige situatie die ons allen raakt. Nu je weinig activiteiten buiten kunt ontplooien, zoek je vertier in huis. Draait wat langer – en misschien iets harder – muziek, want de hele avond naar het nieuws over het coronavirus kijken, daar knap je niet […]
‘Vind jij George Clooney een mooie man?’ ‘Hoe moet ik dat nou weten? Ik heb geen verstand van mannen.’ ‘Dat is toch gek? Vrouwen zeggen wel van vrouwen “een mooie vrouw”.’ ‘Ja, die…’ ‘Nee, gewoon heterovrouwen.’ ‘Je kunt je toch wel een beetje inleven in de vrouw? Trouwens, je zegt zelf dat je bukt als een vrouw in een kokerrokje.’ […]
‘Bel me niet zo vaak, nicht Alida. Ja, je bent eenzaam. Neen, ik niet. Waarom niet? Omdat ik dat niet toelaat. Ja, wel waar, dat heb je zelf in de hand. Denk aan leuke dingen. Ja, die van vroeger. Wat anders? Neen, ik ga jou geen verhaaltjes vertellen. Jij mij? O nee, ik hoef niet te horen hoe kort dat […]
Om het ‘scheurgras’ van Van Kooten en De Bie kan ik me nog bescheuren. Hun ‘Bescheurkalender’ bestaat al lang niet meer. Het waterige ijs van 1985 is gesmolten, misschien verdampt; hoe oud is het water in plas of kanaal? Rekenen hoe oud ik toen was, wat ik deed – besmet door het schaatsvirus. Mijn ouders waren nog gezond. Huisjes in […]
Zo weet hij nog alles, zo weet hij van niets. De gillende sirene, de lange weg naar een plaats waar ie nog nooit is geweest. Niemand bij hem. Geen telefoon. Kleverige latexvingers van de verpleging. Geluid van apparatuur, zo alleen. Vreemde ogen. Net zo bang als die natte van hem. Voor het eerst sinds… wanneer eigenlijk? ‘U bent hier in […]
‘“Sommige dingen ben ik niet met je eens.” “Sommige dingen ben ik met je eens.” Wat is positiever?’ ‘Het laatste natuurlijk.’ ‘Niet.’ ‘Het is toch prettiger als iemand het met je eens is?’ ‘In de eerste zin ben ik het met de meeste dingen eens, met sommige niet. In de tweede zin is dat net andersom. Het zit ‘m in […]
Iedereen had wel een uitgesproken mening. Behalve oom Frits. ‘Je mag wel uitkijken hoe je gaat zitten, meid. Ze kijken zo in je kippenhemel,’ zei tante Nel, die zoveel maten meer had dat ze twee stoelen kreeg om te gaan zitten. ‘Nee, zo’n minirokje is niet aan mij besteed’ – soms sprak ze wijze woorden. Tante Petra’s voortanden waren eerder […]
Hans zei Grietje, zal ik met dit mooie weer mijn korte rokje aantrekken? Hans, zei Grietje, zal ik met dit mooie weer mijn korte rokje aantrekken? ‘Een jongen draagt toch geen rokje?’ zegt ze misnoegd. Ze heeft moeite met taal. Vooral interpunctie. Ik dacht een voorbeeld van Herman Finkers te gebruiken. Vanaf vanmorgen ben ik al met haar bezig. Op […]
