Schrijf mee!

Schrijver

Han Maas

Lid sinds: 9 juli 2015 (43 dagen geleden voor het laatst geschreven)

Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)

Geschreven stukjes

Het is te veel

12 maart 2020 | 120w | 6 reacties

‘Het is te veel, gewoon te veel. Iedere dag word je er tenslotte mee geconfronteerd.’ ‘Ach, overdrijf niet zo. Kijk dan niet naar de nieuwsuitzendingen op al die zenders. Trek je er niet al teveel van aan.’ ‘Het staat los van elkaar! Je weet niet wie besmet is, er is geen stereotype. Jong of oud, eenieder zou in een stereotiep […]

De voetzoen en de ellebooggroet

10 maart 2020 | 120w | 4 reacties

De wachtkamer zit vol met mensen die beenletsel hebben. Dat is normaal in de winter: patiënten met knie- en enkelletsel, want als je niet naar de wintersport gaat, tel je niet mee. Ongetraind wel te verstaan. Dat is vragen om moeilijkheden. Maar dit jaar is het na die ‘paniekaanval’ door dat virus toch anders: mensen die ondanks dat ze regelmatig […]

Een stekelig gevoel

9 maart 2020 | 120w | 4 reacties

Het was ergens in de jaren zestig dat ik mijn laatste paniekaanval heb gehad. Daarna werd het een stuk rustiger in mijn hoofd ondanks harde rockmuziek. Tegen een bepaald geluid – niet eens zo hard – kan ik echt niet. Dan verkramp ik, zie beelden en krijg een stekelig gevoel. Dat gaat nooit meer over hoewel dat specifieke geluid jaren […]

Geen compensatie voor dwangarbeiders

9 maart 2020 | 120w | 4 reacties

Op het eind begint alles weer opnieuw voor hem. En voor de zoveelste keer schrijf ik erover, omdat ik niet anders kan. Zijn paniekaanval is nieuw. Juist die kenmerkende stilte hield mij altijd bezig. Maar het was zijn recht om niet te uiten wat hij voor zichzelf wilde houden. Misschien was er al paniek uitgebroken in de pikdonkere trein waarvan […]

Leeuwenmodel

6 maart 2020 | 120w | 6 reacties

Niet dat ik op iedere hoek van de straat gevaar zie, maar ik ben wel alert. Een gewaarschuwd mens telt voor twee. Ondanks dat is het toch gebeurd. Meestal heb ik als hooggevoelig persoon een voorgevoel. Nu niet. Misschien was het wel mijn jeugdig enthousiasme – voor mijn leeftijd ben ik namelijk zeer jeugdig. En dat is geen verdienste maar […]

Gespreksstof

5 maart 2020 | 120w | 2 reacties

‘Uiteraard weet jij niet wat dat woord betekent, het is niet uit jouw tijd. Vroeger las je bij de kapper of tandarts wat er allemaal gebeurde in showbizzland; niet dat je het wat interesseerde, maar je moest toch wat doen om de tijd te doden.’ ‘Waar weet ik de betekenis niet van?’ ‘Viraal.’ ‘Dat weet ik toevallig…’ ‘Alles gaat iedere […]

Virtueel viraal

4 maart 2020 | 120w | 4 reacties

Ik sluip achter haar aan en kom langzaam dichterbij. Ze is lang, met staken van benen in grote, platte bruine schoenen. Op ruikafstand (bah!) haal ik mijn been naar achteren en met de punt van mijn schoen tref ik haar vol op haar achterwerk. Ze slaat met haar voorhoofd tegen het bord; de vlinderbril vliegt door de lucht en het […]

Vlogyoghurt (7)

2 maart 2020 | 120w | 12 reacties

‘Long time no see! Zo fijn om weer viraal te gaan. Dat betekent hetzelfde als viral, hoorrr, maar dan op z’n Nederlands, zeg maarrr. So nice to be back! Ik had een gigantische burn-out. So akward. Ik kon niets meerrr. De huisarts stuurde me door naar zo’n eh… spychi… therapeut, zeg maarrr. Ik moest meer van mezelf leren houden. En […]

In een blikje zingen

2 maart 2020 | 120w | 7 reacties

Iedereen met een beetje verstand van opnametechniek gaat maar viraal tegenwoordig en verdient er aanzienlijke bedragen mee. Vloggers, rappers… noem maar op. In ‘blikjes’ zingende (nou ja, zingende) handige figuren worden gestreamd bij het leven. Van nauwelijks te verstane teksten wordt bij ondertiteling amper de betekenis of bedoeling duidelijk – dan moet je maar thuiszijn in de toonaangevende straattaal… Je […]

Jezelf blijven

28 februari 2020 | 120w | 25 reacties

‘Je hebt nog in mijn poesiealbum geschreven,’ zegt ze op een toon alsof ik een bevoorrecht mens ben. Ze heeft mij herkend, ik haar niet, en begint een verhaal over de lagere school te vertellen. ‘O ja, nu weet ik het weer,’ zeg ik. Niet dat ik me herinner wat ik had geschreven, maar wel over wie: een leuk, verlegen […]