Lid sinds: 9 juli 2015 (43 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
‘Ben ik nu gek, hier staan ze toch?’ zegt het in vaalblauw geklede meisje van de supermarkt. ‘Is dat een mandje?’ vraagt de man. ‘Neemt u mij in de maling, meneer?’ ‘Zeker niet! Ik heb maar een paar boodschappen nodig…’ ‘Die kunnen daar toch in?’ ‘Mag ik misschien even uitpraten? Fijn! Als ik veel en vooral zware artikelen nodig heb […]
In de slotfase tegen de paal Zeven meter en tweeëndertig centimeter breed En dan toch die paal… Coen Moulijn, Gerrit Mühren, Piet Keizer en nu weer Rob Rensenbrink De linkspoten, ze sterven uit, ze worden schaars In de schaduw van en niet centraal Uiterst links Beweeglijk als een slang Geen schopper, trappen doe je tegen een bal Linkspoten zijn sierlijk, […]
Ik heb het uit- en weer opgerold, gala na gala Bekende voeten van bekende mensen Ze betraden het allemaal Het is mijn werk en het is altijd rood Mij geboeid heeft het nooit Het maakt mij warm noch koud Totdat ik in alle vroegte en in de stervende kou Dat ene stukje mag leggen In Sneek bij dat bruggetje Misschien […]
Ze maakt zich op en ritst de hoes van haar galajurk open. Hij worstelt met zijn strikje. ‘Het zit scheef, Oscar. Wil je me even helpen met mijn jurk?’ Ze borstelt haar lange blonde haar: ‘Hoe zie ik eruit, Oscar?’ ‘Prachtig. Heb je je speech?’ ‘Zal ik toch wel weer niet nodig hebben.’ Na een paar keer ‘oh my gosh’ […]
De heer Vreeswijk staat in de rij bij de zelfscan omdat er lange rijen bij de schaarse kassa’s staan waardoor iedereen gaat scannen, met als gevolg ook hier een file. ‘Snelfiltermaling’ staat er op het pak. Niet goed gekeken. Daar kun je zelfs die slecht acterende zogenaamde manager van de supermarkt niet de schuld van geven. En dat móét natuurlijk […]
Bij ieder gala is hij aanwezig. Met gebogen hoofd kijkt hij naar de sterren die over de rode loper paraderen. Hij kijkt ze niet aan, maar staart naar hun voeten – hoe ziet een voetfetisjist er precies uit? In ieder geval doet hij niemand pijn zoals een pedicure. Ik wil het weten en stap op hem af: ‘Meneer, mag ik […]
‘De vraag is natuurlijk: hoe lang moet die rok worden? Tot de enkel, de knie, er juist boven of nog korter?’ ‘Laten we daar een inspraakavond over houden na de yogales.’ ‘Goed idee! En met plooien?’ ‘Dat denk ik niet, dan krijg je weer de associatie dat een vrouw moet strijken om die plooien erin te krijgen.’ ‘Zou je denken?’ […]
Juffrouw Ploos van Amstel heette ze, een dame van de etiquette. Jos werd ze genoemd, en dat vond ik nu weer minder adellijk klinken dan haar voornaam voluit: Josine. Haar vriend heette gewoon Jan. Als ze de telefoon opnam, sprak ze haar naam heel snel uit waardoor het klonk als ‘met juffrouw Plamstel’. Juffrouw Ploos van Amstel vond me galant […]
Het zal geen toeval zijn dat juist op Blue Monday naar buiten wordt gebracht dat het Depressiegala van 2017 nagenoeg niets heeft opgebracht. Overheidsgeld van een ton of drie is verdwenen in de zakken van de directeur en managers. De opbrengst van toegangskaarten – vijftig euro per stuk – is gegaan naar het tv-productiehuis, sprekers, externe deskundigen et cetera. Het […]
‘We is dat?’ vraag ik aan Herman. ‘Dat is mijn neef Gerrit.’ ‘Waarom zit hij zo stil in een hoekje?’ ‘O, let maar niet op Hem. Gerrit is stewardess. ‘Je bedoelt Steward.’ ‘Nee, die worden niet veel meer gevraagd. Af en toe heeft hij een aanval.’ ‘Waarvan?’ ‘Vliegschaamte.’ ‘Wat vind je ervan dat minister Van Englishcourts het goedvindt dat Engels […]
