Lid sinds: 9 juli 2015 (43 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
Ze heeft hem – beter gezegd ‘haar’ – in een doos bewaard. Alleen het strikje is vergeeld. ‘Die vlecht moet er nu toch echt af.’ Het was ‘te kleine meisjesachtig’, volgens haar moeder. ‘Doos!’ zegt ze tegen zichzelf en doet het deksel erop. Opstaan is moeilijk in haar pencil skirt, die vroeger kokerrok werd genoemd. ‘Nice’, ‘awesome’ vond de styliste. […]
‘Zullen we het over iets anders hebben? Heel graag!’ zegt haar broer. Tussen de amuse en het hoofdgerecht zitten minstens drie glazen wijn. ‘Nog even geduld,’ roept haar vader uit de keuken, ‘het moet wel gaar zijn.’ Haar bagage staat onuitgepakt in haar meisjeskamer. Alleen de muren herinneren aan vroeger, waaraan ze ooit wilde ontsnappen. De scheuren zijn nog zichtbaar. […]
‘Dit is een trottoir, jongeman.’ De heer Vreeswijk schrikt zich een hoedje. ‘Nou en, boomer…’ Opvallend aan de fiets van de appende potentiële klimaatspijbelaar, is het ontbreken van een bagagedrager. Maar als je niet veel meekrijgt, heb je die ook niet nodig. ‘Oude van dagen’ had nog iets respectvol. Hij is een babyboomer, tegen wil en vooral dank. Als kinderloze […]
Mijn bagagedrager is te klein, of mijn tas is te groot en te zwaar. Dat kan ook. Ik knijp in mijn handremmen. Door de regen gaat dat moeizaam. Mijn tas is voor de tweede keer onder mijn snelbinders zijwaarts naast mijn achterwiel gezakt. Snel bind ik de tas weer vast. Om een hogere versnelling te schakelen moet ik eerst terugtrappen. […]
‘Papa!’ lacht ze. Haar jas heeft ze al aan. Een koffertje met meer speelgoed dan kleren. Onder d’r arm haar lievelingspop. Maar niet iedere blauwe Opel is haar vaders auto. ‘Papa komt niet meer,’ zegt haar moeder – Mama liegt. Spullen slingeren over de bagageband. Ze had de koffer toch op slot gedaan? Een tandenborstel, T-shirts en truien… ‘Het kan […]
Op het versleten damasten tafelkleedje opent hij zijn laptop om op te schrijven wat hij deze middag gaat beleven. Het zijn van die gedachtekronkels over een mannetje met hetzelfde probleem, dat ongevraagd aan zijn tafeltje komt zitten. Hij laat hem zeggen wat hij had opgeschreven: ‘U mag het best weten,’ zegt het mannetje, ‘tussen twee jonge klare spoel ik die […]
‘Houdt papa in de hemel nu van andere kinderen?’ ‘Waarom vraag je dat?’ ‘Hoger dan de blauwe luchten (…) woont je vader in de hemel die van alle kinderen houdt.’ ‘Het is maar een liedje, dit gaat over een andere vader.’ ‘De vader van Marcel?’ ‘Marcel…?’ ‘Ja, die heeft nu een andere vader.’ ‘Eet je konijn nu maar.’ ‘Maar Marcels […]
De sekszusjes Krista en Marcelle vinden het interessant om met een spiegel tussen hun benen naar elkaars ‘verschillen’ te kijken. Daarna gaan ze ‘kutjekleien’. Op straat wordt voorbijgangers gevraagd te raden welk model bij wie hoort. Lize heeft geen zin meer in seks met haar vriendje, zegt de documentairemaakster. Haar seksuele prikkels worden door een apparaat gemeten (dat niet in […]
Het antwoord op een niet gestelde vraag is slechts een mening en hoeft mijn zienswijze niet te zijn zoals jouw bedoeling is. Wat ik er wel van vind, is irrelevant op het moment dat ik niets toe te voegen heb aan datgene wat ik heb gezegd. Een retorisch antwoord krijg je niet op de door jou gestelde vraag uit diezelfde […]
HN-99-72. Mercedes 190D. Je bracht mij weg en haalde me weer op. Mijn beste vriend en trouwste (voetbal)fan. Voetbalgenen van jou geërfd. ‘Hij moet zijn eigen weg vinden,’ zeiden degenen die heel graag meereden. We trokken ons er niets van aan: jij en ik. Jij wees mij veilig de goede weg. Eén vraag heb ik nooit durven stellen, heb jij […]
