Lid sinds: 9 juli 2015 (43 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
Niet dat de heer Vreeswijk nu al de kerstboom wil optuigen – dat kan ook niet, want de echte kerstbomen zijn nog niet te koop, en er gaat niets boven écht – maar hij wil zich ervan vergewissen dat de spulletjes er wel degelijk liggen. “Idiotensicher”, dat zei vader ook altijd. Vader was er nooit zo zeker van of de […]
‘Het volume is gering, wijst de xylometer aan. Afmeting is goed. Wat zeg ik, zelfs aan de grote kant. Drinkt u veel water?’ ‘De hele dag door.’ ‘Daar moet u toch mee uitkijken. Een beetje minderen kan geen kwaad. We kunnen natuurlijk kiezen voor een ander soort zaagsel, met een hoger soortelijk gewicht, maar daardoor kunt u wel nekklachten krijgen […]
Het is niet de satire die je van Arjen Lubach op zondagavond verwacht als je ziet hoe varkens worden geslacht – geen karbonade meer. Iets heel anders natuurlijk, maar bij het weekwoord ‘xylometer’, worden mijn hersens zo geprikkeld dat ik aan een xylofoon denk. Wat zou je dan moeten meten? Ja, het lawaai van een deur die iemand in de […]
Prachtig! Zowel kleur als structuur. Het ‘lijf’ van de rodekool bestaat uit bladeren die op schubben lijken. De buitenste snijd ik wel weg, die worden nooit gaar. Het mes doet verder piepend zijn werk. Er horen kruimige aardappels bij, die straks met de kool tot een homogeen geheel gestampt worden. Lekker veel, want een kliek is niet te versmaden, anders […]
Regen, laat op de avond. Het water sijpelt door de schubben van zijn nep slangenleren schoenen. Hij schopt tegen een blikje, een putdeksel ligt scheef en hij breekt haast zijn nek. De tram giert bellend door de bocht en mist hem net. Beslagen gezichten van individuen, niemand ziet iemand, iedereen is onbelangrijk echt. Door angst om te denken komt alles […]
Armen zwaaien doelbewust richting neuzen. Getatoeëerd met de meest uiteenlopende afbeeldingen, zoals een vis met schubben. Alles heeft een betekenis, en iedereen heeft een mening. Voeten trappen op voeten, omdat ze dat allemaal doen. Twee armen worden ontbloot: een lichte en een donkere, een donkere en lichte, zoals u wilt. Ik weet niet eens of er tatoeages op zaten. Ik […]
Als tante Jo een hond had gehad, zou het een mopshond zijn. Ze leek ook op haar handtas, met al die schubjes. Drie weken na haar laatste bezoek was ik alweer groter geworden. Een prikkende zoen, haar handtas vlak naast de stoel, bedachtzaam op dieven, zo leek het. Ze haalde een knetterende zakdoek eruit die naar oude Boldoot stonk. Of […]
Kunst en klassieke muziek moet je leren waarderen. Dat is mij altijd gezegd. Ik vraag me af of er nog museum- en muziekles bestaat waarbij kinderen naar diverse musea en het Concertgebouw gaan. Naar schilderijen van Rembrandt en Vermeer stond ik met open mond te kijken. Het oudroest van het Stedelijk zei mij daarentegen niets. Ook de muziek van ‘Schubbert’ […]
‘Schatje, draai jij de plaat even om?’ ‘Toch niet weer die Schubert?’ ‘En als je zo naar de keuken loopt om de vuilniszak te verwisselen, neem dan gelijk een pilsje voor me mee. Wil je doen?’ ‘Ik word zo chagrijnig van die muziek, alsjeblieft…’ ‘Even doorzetten, schatje. Het hele jaar door hoor ik die shittroep van jou.’ ‘Dat is niet […]
Verontschuldigend kijkt ze hem aan: ‘Ik mag dat niet eten. Het ziet er mooi uit, hoor.’ Ja, hij had het kunnen weten, haar naam is Sarah… Het was nog wel zo goed gelukt: wat een mooie balans, niet te veel whisky. De saus tot een lobbig geheel opgeklopt, verse Hollandse garnalen op een bedje van botersla. ‘Het hoofdgerecht is vis. […]
