Lid sinds: 9 juli 2015 (43 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
Een kind schopt tegen een duif. Waarom? Er is iets fundamenteel mis. Want ook al ben je niet of slecht opgevoed, dieren schop je niet. Dieren vind je lief en leuk. Dat zit diep in je en komt altijd naar boven. Tenzij je een heel slechte inborst hebt. Angst voor een hond of een kat, dat kan ik me nog […]
Het is waarschijnlijk aangeboren. Mijn moeder vertelde dat als het schemerdonker werd, ik in mijn wiegje begon te kraaien van plezier. Ik kijk nu al uit naar het terugzetten van de klok waardoor het eerder donker wordt. Dat is natuurlijk niet zo, het is de illusie van de klok. En een illusie verkoop ik graag begin oktober als ik de […]
‘Ik word er zwaar depressief van. We voldoen aan alle maatschappelijke normen. En nog is het niet goed. Een fabriek vlak bij het station, waar onze medewerkers keurig worden aangesproken met ‘beste reizigers’. Neem nou onze Cor… “Cor, kom er eens bij. Cor, heb je het hier naar je zin in de top?”’ ‘Eh ja, kan niet beter. Hier kan […]
Dingen die ik niet durf te denken en waaraan ik vroeger niet dacht maar nu toch doe. Ik houd ze voor mezelf en geloof vooral in ‘gedachten zijn krachten’. Dat betekent dat ik mijn negatieve gedachten een positieve wending moet geven. ‘Omdenken’. Ik gruwel van dat modewoord temeer er handige mensen zijn die pretenderen jou daarmee te kunnen helpen en […]
‘Hoe is het?’ ‘Och.’ ‘En met je polsen? Laat eens kijken… Nou, dat geneest mooi, hè?’ ‘Och.’ ‘Is mevrouw Wiegman nog langsgekomen? Aardig mens, hè? Als zij er niet was geweest.’ ‘Ik heb niets aan d’r.’ ‘Uiteindelijk moet je het zelf doen. Dat zei je tegen mij ook altijd. Ik ben je zo dankbaar. Dag in dag uit was je […]
Ik wond mijn nieuwe speelgoedauto op en zette hem op de grond, de plek waar mijn wieg moet hebben gestaan. Nog geen minuut later stond ie alweer op dezelfde plaats. ‘Hij rijdt alleen maar rondjes,’ klaagde ik bij mijn vader. ‘Het is maar speelgoed, maatje.’ ’s Zondags met mijn vaders auto rechtuit naar Hilversum. Hij wist de weg, kon goed […]
‘Sinds wanneer is ie, uh… nou ja, uit de kast gekomen, zeg maar?’ ‘De kast? Uit de wieg geschoten kun je beter zeggen. Ik dacht dat het wel goed zat. We zijn tenslotte een familie van dansers en artiesten. Maar toen ik eens goed naar die stevige beentjes keek, ging ik me toch zorgen maken. En hij vroeg later aan […]
‘Veilig’ wordt maar liefst zeven keer in de Troonrede genoemd; soms besloten in ‘veiligheid’, hetgeen vier keer voorkomt. ‘… Een betaalbaar huis in een veilige buurt.’ Maar waar vind je nog een veilige buurt, en wat is betaalbaar als je er een prijs voor moet betalen die altijd veel te hoog is: je leven. Als je nietsvermoedend naar je werk […]
‘Die rothitte was niets, maar die regen maakt me depressief. Ik ben Suzanne.’ ‘Helemaal mee eens. Ik ben Herbert.’ ‘Zoenen doe ik niet op een eerste date, Herbert, want je bent een vreemde.’ ‘Aan seks doe ik niet, Suzanne, veel te veel gedoe.’ ‘Ik heb trek in wat bitters, ober.’ ‘Een heerlijke wrange gin-tonic, mevrouw?’ ‘Bitterder kan niet, Suzanne. Ik […]
‘Goed dat u dat nog steeds doet. Over de helft van mijn wandeling doe ik nu twee keer zolang.’ Dat ‘nog’ accentueert mijn vorderende leeftijd. Jaren knikken we, nu staat voor het eerst het geluid aan. Ik stretch wat omdat ik dat altijd doe na het hardlopen. ‘Dat is eigenlijk maar goed ook. Wat moet ik thuis doen? Onze wiegen […]
