Lid sinds: 9 juli 2015 (43 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
‘Nee, ik eet zo wel wat.’ ‘Vergeet je cobalaminepil niet. En neem het niet met bier in.’ ‘Nee. Stil nu even.’ ‘Zijn ze al begonnen dan?’ ‘Hè, praat er toch niet doorheen. Ik luister naar de analisten.’ ‘Waarom ouwehoeren die vrouwen overal over? Je ziet toch wel wat er gebeurt?’ ‘Als je toch naar de keuken gaat, neem dan een […]
Oortjes heb ik nooit in tijdens het hardlopen. Irritant, zowel het verkleinwoordje als het gevoel. Een liedje schiet me sowieso te binnen. Vandaag is het ‘Zeg Maar Niets Meer.’ Herhaaldelijk moet ik uitwijken voor fietsers die alleen maar oog hebben voor hun smartphone. Ik denk aan het themawoord van deze week: cobalamine. Hebben deze appende fietsers daar soms gebrek aan […]
Ik vraag aan de specialist of een verstoord cobalaminegehalte erfelijk is. Geen antwoord. De lift gaat langzamer naar beneden dan dat mijn herinneringen als vertoonde dia’s naar boven komen. Ik kijk naar mijn moeder, zuster en neef. Als een maagbeschermer verzachten ze de pijn. We weten voor wie we verder moeten. De receptionist belt op mijn verzoek een taxi. ‘U […]
Ik googel cobalamine en lees over rode bloedlichaampjes. Opengesneden karbonkels, littekens op zijn armen en benen, bloedvergiftiging na bloedvergiftiging. De mof heeft het niet geweten. Hij heeft het ze nooit vergeven. Ik drink koffie in het ziekenhuis en wacht netjes tot het bezoekuur begint. Zijn bed is leeg. ‘Wie zoekt u?’ vraagt een absoluut niet lieve verpleegster. ‘Mijn vader, waar […]
Je kunt wel zeggen dat je dan met niemand meer kunt praten, maar de vraag is: waarover? Dat haar man gezellig een pilsje met Poetin dronk, was ook al discutabel. Hoe consequent kun je zijn? Ik tank waarschijnlijk ook benzine afkomstig uit Saudi-Arabië en wie weet welke producten ik uit foute landen koop. Maar ik praat er niet mee. En […]
‘Hoe is het met je, heb je het volgehouden?’ ‘Dat wel, maar vraag niet hoe. De biefstukken worden steeds groter ’s nachts en de frikandellen langer.’ ‘Je doet het voor de dieren. Misschien leeft er wel een koe langer door jou. Dat is toch mooi?’ ‘Af en toe voel ik me een beetje duizelig of afwezig en ik kan moeilijk […]
‘Lieke heeft een pijnlijke teen, Vreeswijk.’ ‘Het interesseert me geen bal, nicht Alida. Bij mij is die jicht er weer in geschoten zonder een bal geraakt te hebben. Mijn ‘medische staf’ stuurt me een gepeperde rekening terwijl voetballers bulken van het geld.’ ‘De vrouwen niet.’ ‘Logisch, vrouwenvoetbal is kwalitatief veel minder dan mannenvoetbal.’ ‘Hoe kom je daar nou bij, Vreeswijk?’ […]
Heeft de Hollandse garnaal nog wel de Nederlandse identiteit en behoort hij tot ons erfgoed? De Joden eten uit geloofsovertuiging geen garnalen: kruipend gedierte. Anderen lusten ze gewoon niet. Oma kookte en pelde de garnalen vroeger zelf. Met een ijzeren krultang roerde ze in de pan waardoor de garnalen rozerood kleurden. Gepeld kopen was te duur. Bovendien, wie controleerde de […]
We zijn tevreden met onze Nederlandse identiteit. Dat beweert Het Sociaal Cultureel Planbureau. De bulk van de Nederlanders vindt dat, terwijl juist onduidelijk is wie die bulk is waardoor de Nederlandse identiteit onzichtbaar lijkt. Of is het nog steeds de makkelijkste weg door te zeggen dat de Nederlandse identiteit niet bestaat zoals ‘onze’ Argentijnse koningin beweerde? Als er gevraagd wordt […]
Haar haar was steil, maar ze had geen stijl. Ze stond altijd vroeg op, en erop dat haar kinderen goed ontbeten, zette thee en de kinderen de drukke weg over. Werken deed ze niet en haar auto meestal ook niet. Ze bulkte luid na het eten en van de centen. Verbond de gewonde kinderknieën en alles verkeerd met elkaar. Ze […]
