Schrijver
Han Maas
Lid sinds: 9 juli 2015 (43 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
Geschreven stukjes
30 april 2019 | 120w | 2 reacties
Amerikadeskundige, Ruslandkenner, terreurspecialist… Laatstgenoemde doet me denken aan een in te huren terrorist, maar dit terzijde. ‘U moet niet alles geloven,’ zegt de gereedschapsdeskundige. ‘De vijl in de cake… U kunt zich voorstellen wat een lawaai dat maakt, een tralie doorvijlen. Onzin!’ ‘Ik dacht dat zoete vijl zijn naam eraan te danken heeft.’ ‘Welnee.’ ‘Bestaat er ook een zoute vijl […]
29 april 2019 | 120w | 7 reacties
De bijna kale man die zijn haar wilde laten bijknippen kwam teleurgesteld thuis. De kapper zei: ‘Nee, ik kan uw schaarse haar afknippen, maar erbij is echt onmogelijk.’ Zijn nooit afgevallen vrouw was door de zwaartekracht van een trap gevallen en brak daarbij haar nagels die ze wilde laten bijvijlen. ‘Nee,’ zei de nagelstyliste, ‘ik kan nagels korter vijlen, maar […]
27 april 2019 | 120w | 11 reacties
Het te duurzame sprookje Van Lippe-Biesterfeld is weer op pad. Een vaal zonnetje, meer is hun niet gegund. Het corpulente prinsesje neemt veel ruimte in. Achter haar die vreemde oom met die gekke verrekijker op zijn kop. Hij schudt geen handen zoals zijn broer. Zijn ogen turen naar op te kopen panden en hij rekent zich alweer rijk: een kwastje […]
26 april 2019 | 120w | 2 reacties
Bij de meeste mannen van mijn leeftijd is het andersom, maar ik moest mijn beste pak laten innemen. Je weet maar nooit… ‘Pas op, meneer, het is nog nat.’ Een bezwete, oude wegwerker wijst naar de hoes die bijna over de kalkstrepen sleept. Hè, Humberto Tan, Gerard Spong? Gladde Tan had een talkshow die geen mens meer trok; al had […]
26 april 2019 | 120w | 3 reacties
Midden jaren zestig, 29 april. Ik loop met mijn vader over de Middenweg. Ik krijg mijn eerste paar voetbalschoenen – met een uitroepteken zal het voor altijd in mijn geheugen gegrift blijven. ‘Pas op!’ zegt een man die net een uitroepteken kalkt achter BEZET! ‘Ik zou een nog groter stuk claimen als ik jou was,’ zegt mijn vader. ‘Bemoei je […]
25 april 2019 | 120w | 2 reacties
Ik heb nieuwe buren. Wie het zijn? Voorstellen is er tegenwoordig niet meer bij. Wel weet ik dat ze voor veel overlast zorgen: ‘Ja, ja, hij zit erin, ga door, ga door…’ Moet ik nog meer vertellen? Ik heb al zo hard tegen het plafond geramd dat de kalk naar beneden kwam. Ik bel aan. Een man van in de […]
25 april 2019 | 120w | 3 reacties
Op de tekenkamer werkt Henk. Een man die tijdens zijn militaire diensttijd een motorongeluk heeft gehad. Na lang revalideren is hij er zo goed als bovenop gekomen. Een paar keer in de week zwemt hij in werktijd om doorbloeding in zijn been te houden, waardoor amputatie kan worden voorkomen. Na nog geen twee uurtjes staat hij weer achter de tekentafel […]
24 april 2019 | 120w | 4 reacties
Knikkeren om het echie heb ik nooit gedaan. Mijn felgekleurde knikkertjes en de grote stuiter wilde ik niet kwijtraken aan een bijdehandje dat tijdens het spel de spelregels verandert. Ik wilde mijn knikkers niet zien verdwijnen in een washandje anders dan dat van mij. Veel zakken zitten vol bonusknikkers. Buitenlandse zakken worden amper lichter dankzij ons knikkerparadijs. Handige spelers rollen […]
23 april 2019 | 120w | 2 reacties
Gestremd op 19 april van 22 april t/m 1 mei Afgesloten op 27 april Het is 22 april en ik sta voor een geel bord van de gemeente met daarop de voornoemde data, die ik probeer te interpreteren als inwoner van een te kleine wijk waar eerdaags (op welke datum in godsnaam?) een luidruchtig festival wordt gehouden voor jeugdigen die […]
23 april 2019 | 120w | 2 reacties
Ik kom uit een beschermd milieu. Veel broertjes en zusjes die elkaar in de weg zaten, maar aan wie je ook gezelschap had. Toen kreeg ik de vrijheid, ik kon gaan en staan waar ik wilde. En juist dat beperkte me: waar moest ik heen? Ik kreeg scharrel met Mick ‘The Little Red Rooster’: seks, drugs en rock-‘n-roll. Voordat ik […]