Lid sinds: 9 juli 2015 (43 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
Een verhaaltje over aardige, norse of treurige mensen. Maar altijd mensen. Hij was al oud toen ik heel jong was. De verhalen vonden hem op de Albert Cuypmarkt of waar dan ook in Amsterdam. Ze stonden op van de straat om in hem te kronkelen. Gekleed in een oude regenjas, een versleten tas in zijn hand, paste hij zich in […]
‘Pilsje, Bert?’ ‘Ja, graag.’ ‘Wat willen de bloemetjes drinken? Roos?’ ‘Doe maar een watertje.’ ‘Fleur?’ ‘Doe mij ook maar een watertje.’ ‘Alsjeblieft. Drinken jullie helemaal niet meer?’ ‘Nee. Een pilsje is de moderne gifbeker van de hedendaagse mens.’ ‘Noemden ze je vroeger niet “Spons”, Roos? Alles absorbeerde je. Altijd met een peuk. Als je een grotere neus had, zou je […]
Het begin is altijd veelbelovend. Dan denk je: ze is toch wel aardig. Eigenlijk zegt dat “toch” al genoeg. Ze neemt een fikse slok uit haar volle “gifbeker” en komt dan met een diepe steek onder water die moeilijk te beschrijven, maar o zo pijnlijk is. ‘Ik heb je verhaal gelezen.’ ‘Leuk?’ ‘Als jij er tevreden over bent. Weet je […]
‘Ik leg nu een nieuwe rol voor de deur, nicht Alida.’ ‘Ohhh…’ ‘Gaat het wel, Alida?’ Hij dacht haar nog wel te verwennen met een heerlijke bananenschuit. ’s Morgens was de heer Vreeswijk al vroeg op pad gegaan om vers gebak te kopen. Nee, niet bij een supermarkt, maar bij een luxe patisserie. Dat de verse stroopwafels niet handig waren, […]
Bart de groenteman was scheel. ‘Bart kijkt wat vreemd,’ zei mijn moeder. Het maakte niets uit, behalve een verschil. ‘Mag hij een plakje worst?’ Mij werd niets gevraagd. Als de slager het vergat of een slechte bui had, keek ik vragend mijn moeder aan. Maar kinderen die vragen worden overgeslagen. Bart vroeg niets, zei niets. Hij pelde het banaantje alvast […]
Ergens in een ver vreemd land wonen twee kinderen. Een broertje en een zusje. Ze wonen daar sinds kort. Ze verstaan de mensen niet. De mensen verstaan hen niet. Zelfs met hun eigen moeder kunnen ze niet praten. Ze hadden in hun eigen land gelezen over ‘hun’ land. Een bananenrepubliek. Ze hebben nog geen banaan gezien. Ergens in een ander […]
‘Hallooo allemaaal! Hier ben ik weerrr. Ik heb een lekker glaasje Pisang Ambon ingeschonken. Available bij deze slijter, rechtsboven in beeld. Met een banaan ben je nooit de pisang. Haha, just kidding. Je kunt hem overal instoppeeen… In je mond, heel diep, in de vla en natuurlijk… yoghuuurt! Hoe? Wacht, eerst nog een glaasje inschenken. Je kunt hem prakken, maar […]
‘Alles goed? Thuis ook alles goed? Prettige dag verder.’ Als ongeschoolde werklozen gekleed in rode jacks, ridiculiseerden Van Kooten en De Bie de lachwekkende jaren 90. Ik kon om hun tot nu toe ongeëvenaarde satire hartelijk lachen. Leernichten persifleren kon toen ook nog. Sybrand Buma kondigt een ‘Goedemorgen’-dag aan. In een groen jack loopt hij met zijn tas, waarin als […]
‘Gevlucht in een gammel bananenbootje uit een bananenrepubliek. Ik was zo groen als gras.’ ‘Of als een banaan.’ ‘Dit bedoel ik nou.’ ‘Grapje.’ ‘Ik was de laatste van een tros. Waar de rest is gebleven…?’ ‘En het klimaat hier?’ ‘Over het broeikaseffect niets te klagen. Door de opwarming zal het hier subtropisch worden. Dat we als banaan belachelijk worden gemaakt […]
Een banaan is geen fruit. Fruit is sappig. Uit een banaan komt hooguit sap als hij verrot is. Als je hem koopt is ie zo hard dat je ‘m als hockeystick kunt gebruiken. Zeiknat ligt dat groene kreng in een bak van de supermarkt. ‘Fyffes’, staat er met zo’n plakkertje op dat als je het secreet eindelijk kan pellen aan […]
