Lid sinds: 9 juli 2015 (43 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
‘Meneer, mag ik u wat vragen?’ Het quinoa-typetje dat ik kriskras door de supermarkt zie lopen en minutieus iedere verpakking bestudeert, spreekt mij totaal niet aan – ze spreekt mij aan. ‘Natuurlijk,’ zeg ik. ‘Weet u waar de gierst ligt?’ ‘Gierst? Jeetje, onze parkiet at dat vroeger. Probeert u de dierenwinkel.’ ‘Glutenvrij, gezond voor hem’ – ze wijst naar haar […]
Ik hoef geen tijd neer te zetten. Als ik de eerste schaatsbewegingen maak, word ik vergezeld door de Kinks: Dedicated Follower of Fashion. Geheel tegen de weersvoorspelling in begint het te sneeuwen. Of moet ik zeggen weersverwachting? Algauw is het ijs niet meer te zien en ‘klapper’ ik door de sneeuw met Strawberry Fields Forever. Nights in White Satin is […]
‘In het kastje, je weet wel, waar jullie zakgeld vroeger altijd lag, ligt een envelop: ‘Voor later’. Welnu, doe er wat leuks mee, nu kan het nog. In het plastic tasje, duurzaam bestaat voor mij niet meer, zitten medicijnen die ik tot vannacht nooit meer gebruikte omdat ze toch niet hielpen. De huisarts moest tenslotte iets doen. Heeft hij mij […]
‘Meneer, kunt u niet lezen?’ ‘Pardon?’ ‘Dat bord daar.’ ‘Welk bord?’ ‘Daar, tegen dat grijze gebouw.’ ‘Nee, te ver weg.’ ‘Dageraad, staat erop.’ ‘Ja…? Een bejaardentehuis, neem ik aan. Want zo heten ze allemaal. Of Avondrood. Dat is mijn voorland. Nou, dan ben ik liever…’ ‘Nee meneer, het is een school. En u staat hier te roken.’ ‘Ziet u een […]
Laat in de middag ploetert een vermoeide jonge vrouw met een bakfiets en een half slapend kind door de sneeuw. Op weg naar een kant-en-klaarmaaltijd en haar burn-out. Een jonge vrouw ploetert door de sneeuw. ‘Hier moet je van genieten,’ zeg ik. Ze versnelt in de bocht waarbij de slee een ouderwets geluid door de verse sneeuw maakt. Het kind […]
Voor de dageraad ben ik al buiten. Niemand hoeft me hier te zien. ‘Ach jongen, ben je daar? Wat ben ik blij dat je er nog steeds ligt.’ Ik geef hem een tik tegen zijn kruis en sjouw hem behoedzaam naar boven. ‘We zullen je weer lekker aankleden hoor. Wat zie je er nog goed uit voor je leeftijd.’ Ik […]
Zijn door de bloedmaan, dageraad en zonsopkomst opgewekte energie dreigt meteen weer door het doucheputje te stromen. De heer Vreeswijk ijsbeert deze maandagochtend. Kan hij nu al bellen? Die mensen komen door de kou naar kantoor en willen ook eerst een bakje koffie nuttigen. En vinden ze dan dat hij zeurt, omdat er nóg oudere mensen zijn die het koud […]
Goede raad is duur, de dageraad is gratis. Wat je betaalt is aandacht voor de natuur die je vandaag een bonus geeft. Na een nacht met een prachtige superbloedmaan volgt als bonus een bloedmooie zonsopkomst. Bij een warm kopje koffie met de kachel op de hoogste stand, bekijk ik ‘laf’ het filmpje dat mij is toegestuurd door een vrouw die […]
Als ik Treintje Oosterhuis zo geschreven zie staan, denk ik: ze is toch geen zingende intercity? Ik ben op visite bij iemand die de ondertiteling heeft ingeschakeld op haar tv. Het heeft nog geen graad gevroren als de RTL-weerman op de achtergrond een foto laat zien van een paar schaatsen waar niemand meer op kan rijden. Nostalgisch, dat wel. Is […]
‘Het is jouw schuld niet, Theo.’ ‘Jawel, als ik niet zo stom was geweest dan had dat jongetje…’ ‘Jij kunt er niets aan doen.’ Vlak na de oorlog, niemand heeft nog een auto. Het voetbalelftal reist per trein. Onderweg stappen ze uit om koffie te drinken. Na twee kopjes weer naar het station om ergens in de kop van Noord-Holland […]
