Lid sinds: 9 juli 2015 (43 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
In de verte kijken is moeilijk bij dampig weer. Ik kijk links naar mijn neef en rechts naar mijn zuster. Als ik dat niet had gekund, dan zou ik hier alleen in de drukte lopen. Een angstige gedachte. ‘Uitgerekend op mijn verjaardag is het slecht weer,’ moppert mijn neef. Een jongen zet zijn scooter op slot en gaat op het […]
‘Hoi meid! Ben je op de scooter?’ ‘Ja, jij niet dan?’ ‘Nee joh, zó 2017. Ik heb een e-bike. Welk luchtje heb je op?’ ‘Nina Ricci.’ ‘Verkopen ze dat nog? Wat neem jij als voorgerecht?’ ‘Ach, ze hebben escargots.’ ‘Dat is wel heel erg vintage.’ ‘Vintage is toch “in”?’ ‘Al lang niet meer. Hoe vond je mijn nieuwe vriend laatst?’ […]
Op de plek waar de scootmobiel van mijn overleden buurvrouw altijd stond, zet een jonge vrouw haar scooter op de standaard en trekt met haar roodgelakte nagels routineus haar slipje uit d’r ‘gescooterde’ bilnaad. Ze doet een map onder haar arm. Haar verkooppraatje heeft ze vast al klaar. Ze zal een ‘EO-smile’ opzetten en zeggen: ‘Kijk eens wat een ruimte’ […]
‘We kunnen het haar niet verbieden,’ zegt haar vader als ze voor een felblauwe scooter gaat sparen. ‘Iedereen wil zo’n onding.’ Sparen betekent werken bij de supermarkt. Dat schiet niet op en daarom besluiten haar ouders de helft erbij te leggen, waarbij ze gelijk al een schuldgevoel krijgen voor het geval er iets gebeurt. ‘Mooi hè?’ zegt de verkoper. ‘De […]
Vrijheid, blijheid, snelheid. De brommer van vroeger werd opgevoerd, want veertig kilometer per uur was niets. Opvoersetjes mochten wel worden verkocht, maar ze monteren was verboden. Bij een politiecontrole was je de pineut. Een beleid net zo krom als het frame van een tot wel negentig kilometer per uur opgevoerde Puch. Waarom zou je een – later verplichte – helm […]
Een vrouw van ‘opgeruimd staat netjes’. Letterlijk en figuurlijk bedoel ik. Een verzorgd, mooi uiterlijk beïnvloedt haar innerlijk, wat je weer in haar uiterlijk terugziet. Zo is de voorwaarde geschapen om samen met een goed stel hersens in de hedendaagse maatschappij te functioneren. Zeker ook zakelijk. Haar leidinggevende ziet dat anders, voelt dat anders. Ziekelijk jaloers hanteert ze ‘oude wetten’ […]
Denken, altijd maar denken, denkt de heer Vreeswijk. Herinneren is nog pijnlijker, omdat hij bang is zich eerdaags niets meer te herinneren. Dat hij dan beseft dat ie geen herinneringen meer heeft. En er vervolgens weer over gaat nadenken. O nee, dat klopt natuurlijk niet, want je weet het niet. Wat een opluchting! Het verre verleden beleeft men dan vaak […]
Alle dagen gesloten staat er op het loket. Bij noodsituaties kunt u na sluitingstijd het volgende telefoonnummer bellen… Ik bel het nummer en krijg een keuzemenu met maar één optie: Voor dringende zaken zijn wij nooit aanwezig. Niet verjaard moet worden verwerkt. Onverwerkt is nooit verjaard. Waar moet ik met mijn declaratie naartoe? Een reçuutje zoals dat van de garderobe […]
‘Dat moet een traumatische ervaring voor u zijn.’ ‘Off the record?’ ‘Als u dat wilt…’ ‘Natuurlijk heb ik geen trauma opgelopen. We hebben eerst lekker gedronken in die hotelkamer en daarna… hoppa… Welke naar seks hunkerende jongen wordt hier nu traumatisch door? Ze kan er wat van… tjonge! En het mooie is dat ik niets hoefde te betalen. En nu […]
Een sportprestatie kan ik als (duur)sporter waarderen. Bij een sportprestatie voor het goede doel krijg ik een dubbel gevoel. Waarom fietsen mensen een berg als Alpe d’Huez op als er ook gelijk geld kan worden gedoneerd? Het is bewonderenswaardig als (ex-)kankerpatiënten zo’n prestatie leveren, maar welke bedragen verdwijnen als declaraties in de zakken van een commerciële organisator? Ik hoop dat […]
