Schrijver
Han Maas
Lid sinds: 9 juli 2015 (43 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
Geschreven stukjes
16 april 2018 | 120w | 9 reacties
Een kronkelend duinpad. Het briesje wordt nu wind: ik ben vlak bij de zee. Op Terschelling is het altijd wat kouder. Vaak nemen we onze toevlucht tot de duinen. Waarom dan Terschelling en niet Zuid-Spanje? Juist omdat het hier fris is. Met brede stranden en hoge duinen. Hierbij vergeleken stellen de Spaanse stranden niets voor. Smalle strookjes zand of zelfs […]
16 april 2018 | 120w | 1 reactie
De seizoenen vervagen. Niet alleen doordat het niet meer zo koud is – uitzonderingen daargelaten – maar ook door het voedselaanbod. Het hele jaar door hetzelfde, van aardbei tot iedere slasoort. Behalve die ene die we vroeger ‘Hollandse sla’ noemden. Ja, het ligt wel in de supermarkt, maar met zijn donkergroene, harde bladen niet te vergelijken met de kroppen van […]
13 april 2018 | 120w | 5 reacties
Zo soepel als Max zijn vrachtwagen de parkeerplaats op draait, zo stram stapt hij uit. Hij trekt routinematig de banden van het doek boven het bordje Max Laadvermogen nog even aan en doet zijn riem alvast wat losser. ‘Grüß Gott,’ zegt hij tegen Angela die hem als vaste gast begroet. ‘Bitte,’ beantwoordt Max haar vraag: ‘Strammer Max?’ En voegt daaraan […]
12 april 2018 | 120w | 6 reacties
‘Je moet het zo zien: de tramrails liggen er al. Stap in de tram die je brengt waar je moet zijn.’ ‘Waar ik wil zijn, rijdt geen tram. Ik heb een kruiwagen nodig,’ zei ik tegen Kees. ‘Die kruiwagen ben je zelf, jongen. Kwestie van de juiste mindset en vooral een goed netwerk. Zit je al op Facebook?’ ‘Nee, ik […]
11 april 2018 | 120w | 4 reacties
Als ik met tramlijn 9 door de Linnaeusstraat rijd, kijk ik altijd naar het Manor Hotel, het voormalige Burgerziekenhuis. Ik ben hier geboren, hier heb ik ‘roomservice’ gehad. De nooit bestrafte boef Bernhard heeft er ook nog gelegen nadat hij met hoge snelheid in Diemen tegen een vrachtwagen was gereden. Maar goed dat hij het overleefd heeft, anders hadden de […]
11 april 2018 | 120w | 8 reacties
Met een paar tientjes op zak stapten we op tramlijn 9. In je achterzak een gulden voor de nachtbus, want je moest toch ook weer naar huis, als het weer licht werd. De keuze werd op halte Tropenmuseum gemaakt: naar Paradiso of het Leidseplein? Vaak werd het beide. In ieder geval stapten we daar op lijn 10. Paradiso was de […]
10 april 2018 | 120w | 10 reacties
‘U zult op de volgende tram moeten wachten,’ zegt de conductrice. ‘Er is hier al een passagier met een kinderwagen.’ ‘Maar ik moet naar het consultatiebureau,’ zegt de moeder beteuterd. ‘Ik heb al een volle tram voorbij moeten laten gaan om dezelfde reden. Zo kom ik er nooit.’ ‘Als die jongelui hun voeten van de bankjes halen en gaan staan, […]
9 april 2018 | 120w | 9 reacties
De getraumatiseerde trampolinespringer slikt in de tram een tramadol De piloot neemt als de tweede motor in de fik staat automatisch afscheid De wielrenner die frontaal tegen de tram rijdt zegt dat de bestuurder van zijn lijn afweek De automobilist wil de schade niet betalen aan de fietser omdat zijn vouwfiets toch al verkeerd gevouwen was De kleurling beklaagt zich […]
6 april 2018 | 120w | 1 reactie
Als het lopend buffet (dat nóóit loopt!) wordt geopend, legt de norse, morsige ober de regels uit: ‘Gaat u niet stapelen, er is genoeg voor een tweede ronde.’ Vervolgens wordt allereerst de schaal met Hollandse garnalen en paling door Hans geplunderd. Maar niet door Hassan en Levi. Beteuterd, maar gebroederlijk kijken ze naar de worstjes en spareribs en staan stil […]
4 april 2018 | 120w | 5 reacties
‘Hoe is het met mijn vader?’ ‘Ik vind het vervelend om te zeggen, maar uw vader doet vreemd de laatste tijd.’ ‘Dat doen ze hier toch allemaal? Dat hoort bij hun ziekte.’ ‘Dat hoeft u mij niet te vertellen, maar dit is nogal gênant.’ ‘Wat doet hij dan?’ ‘Hij maakt vreemde bewegingen met zijn handen, alsof hij… nou ja, u […]