Lid sinds: 9 juli 2015 (43 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
‘Tramlijn Begeerte,’ zeg ik tegen Joost. ‘Huh?’ ‘Laat maar zitten.’ De tram stopt omdat hij nog niet verder kan. Behalve bouwketen staat er nog niets op de zandvlakte. We zijn hier voor de tweede keer sinds zijn scheiding. Zand en harde wind op dit karakterloze stuk ellende. ‘Kijk…’ Joost tekent een plattegrond in het zand. ‘Hier komt de tuin met […]
Wegkijken kan natuurlijk altijd. Zelfs over een hoge muur. Cement is zacht nog verwerkbaar; eenmaal uitgehard kun je er niets meer mee. Gewassen en gestreken overhemden versus een creditcard. Hij neemt alles aan en zij ook. Vroeger letterlijk, nu ‘troffelt’ hij iedere dag verder. Wat eerst een randje was, is nu een gebouw met cement dat keihard is. Alleen een […]
Verhaaltjes, trioletten en overpeinzingen. Ik lees het als ik het stof van de harde kaft heb geveegd. Trioletten verbaast mij, want zover ik me kan herinneren heb ik nooit van poëzie gehouden. Het ochtendgloren en de goudgele hemel vond en vind ik te theatraal. Toch schrijf ik soms een gedichtje; dan zie ik iets en schrijf het op. Maar dat […]
Hij kijkt op zijn horloge en zet het gelijk met de kerkklok; scheelt toch weer een minuut. Na de pauze nog meer rekesten schrijven. Of liever gezegd: afwijzen. Het bordje haalt hij uit de bureaulade, zoals hij dat al veertig jaar doet. Uit zijn fietstas het broodtrommeltje dat al lang aan vervanging toe is. Hij ook. Maar hij moet door. […]
Het kost me moeite om door de menigte de ingang van de supermarkt te bereiken. De waan van behoefte creërend Black Friday waait op Cyber Monday gestaag door. Het is hard gegaan dit weekend. Dus ga ik halen wat ik nodig heb. Het drinkwater is in de aanbieding: twee verpakkingen voor de prijs van een. ‘Mag ik u wat vragen?’ […]
Zoek je geluk niet bij anderen, maar bij en in jezelf. Ik pik die oneliners eruit die bij mij passen: sommige clichés zijn zo gek nog niet. Ik schop in een grijs en druilerig bos tegen een eikel die eigenlijk een dennenappel is. Toch noem ik hem zo. Een eikel of niet, degenen die mij zo noemen zijn mogelijk nog […]
‘Jij kunt nog goed lopen.’ ‘Welnee. Iedere dag wordt de pijn erger.’ ‘Die wonden gaan maar niet dicht.’ ‘Vanmorgen had ik dikke voeten. En mijn dochter belde, van die hond, die toen zo is gebeten…’ ‘Ken ik niet. Je dochter is gebeten door die hond?’ ‘Nee! Die hond.’ ‘Wie heeft dan je dochter gebeten?’ ‘Zij is niet gebeten! Haar hond […]
Het voelde of hij al die jaren vaker de in- dan de uitgang had genomen. Met één druk op de knop miljoenen verdienen. Twenty-four seven. Risico was theorie. Thuis… een plek om te slapen, te douchen en een schoon overhemd aan te trekken. Dagkoers werd ramkoers. Ramkoers werd ‘daaag koers’! Een keuze, hij heeft een keuze. De knop naar de […]
‘”Voetbal is een simpel spel: 22 mannen rennen achter een bal aan en uiteindelijk winnen de Duitsers,” zei ooit oud-voetballer Gary Lineker. Zo moet je het zien.’ ‘Ik begrijp je niet…’ ‘Ik zal het uitleggen: op maandag begin je vol goede moed een stukje te schrijven. Je schrapt, voegt toe, herleest… Enfin, je herkent dat wel. Dan publiceer je het […]
‘We gaan snel beginnen met de sinterklaasloterij, anders worden de biefstukken koud en de oesters lauw. Nummer 24? Meneer Pechtold. U heeft een draaitol gewonnen; hij wijst al referendum aan. Alstublieft. Nummer 6? Een jaar lang onbeperkt spareribs eten bij Van der Valk. Voor u, mevrouw Thieme. Nummer 1,4. 1,4…? Oh, ik begrijp het. Meneer Rutte, een boek: Hoe kom […]
