Lid sinds: 9 juli 2015 (42 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
Soms ligt plezier, misschien zelfs een beetje geluk, voor het grijpen. Je kunt er alleen niet bij. En dat frustreert. Enorm! Slechts op een luttele tien kilometer afstand. Je zou je er wel door wilde paarden heen willen laten slepen. ‘Jij gaat niet? Wat jammer.’ Tranen zijn er om te huilen, maar wie droogt ze op mijn natte gezicht waar […]
‘Je kunt mij niet meer raken. Die tijd is voorbij, jongen!’ ‘Dat zullen we nog weleens zien. De helft van de inboedel; dat was toch de uitspraak?’ Ze walgt van de natte plekken onder zijn oksels. ‘Wil je wat drinken? Je doet zó je best, jongen. Zaag maar lekker door, zoals altijd.’ Hij zegt niets en zaagt de bank in […]
Hij weet wat er achter ieder deurtje van het ouderwetse dressoir zit. En alles ruikt nog hetzelfde: naar meubelwas die ook nooit is veranderd. Er zijn wat scheurtjes gekomen; ook in het eikenhout. Wie hoort bij wie? Is hij onderdeel van de inboedel of andersom? Een vertrouwd gevoel of een saai bestaan? ‘Waar zit jij met je gedachten?’ ‘O, nergens. […]
Als je in haar mooie ogen kijkt, zie je al prachtige zinnen verschijnen. Maar nu niet: ze zit bleekjes te wachten tot ze aan de beurt is en eindelijk, eindelijk haar verhaal kan doen. Matthijs van Nieuwkerk behandelt geroutineerd de onderwerpen. Tafeldame Daphne Bunskoek lacht vooral. De Vlaamse schrijfster Griet Op de Beeck schuift nu aan. Ze legt haar geestelijke […]
Ze hebben weer toegeslagen. Nietsvermoedend log ik routinematig in en schrik me wezenloos: er is weer ingebroken! Het is de bende van Arjan van Essen. Sinds gisteren actief. Dat zie ik, want ze hebben hun sporen niet uitgewist: HB lees ik overal. En dat doet me denken aan de hardheidsaanduiding van een potlood; zoals wij, oudere jongeren, die vroeger op […]
‘Kijk niet achterom, mam. Dat heeft geen zin.’ ‘Nee, alles is zinloos. Rijd maar door.’ Geen opkoper wilde de inboedel hebben. Haar inboedel… Haar leven staat op straat; die ze nu uit rijdt. Zelfs het grootste bijzettafeltje wordt steeds kleiner. ‘Huil je, mam?’ ‘Welnee, mijn oog traant. Een ouderdomskwaaltje, meid.’ ‘Wie weet hoe leuk je het er vindt, mam.’ ‘Ja, […]
‘Het is goed. Dat is het altijd al geweest. Ook aan reservetijd komt een einde. Bloedafnames en opgevangen fluimen geven geen inzicht in genezing. Slechts een bevestiging van wat iedereen al weet. Ik ook.’ ‘Ze houden van je. Allemaal.’ ‘Ja, nu wel. En het is heus goedbedoeld. Maar ergens irriteert het me toch ook. Zelfs mijn eigen uitspraken. Machteloosheid en […]
‘Wat zijn u sterke en wat uw zwakke punten?’ vraagt mr. Jonker. Hij zit achter een ouderwets hardhouten bureau waarin je je haar kunt kammen. Bij de openhaard ligt een poedel in zijn mand. De sollicitant begint een ingestudeerd verhaal te vertellen. Hij onderbreekt dat door een hevige hoestbui. Het resultaat is een flinke fluim; had hij nu maar zijn […]
Mooie bordjes met de tekst ‘verboden te spuwen’ in ouderwetse letters verbloemden de gore lading niet. In trams waren ze met koperen schroefjes in de houten interieurs geschroefd. Vaak heb ik me afgevraagd wat de sanctie was als er toch werd gespuwd. Een bekeuring? Werd de fluimende passagier de tram uitgezet? Kwader kun je me niet krijgen als iemand voor […]
‘Lekken uit de Miljoenennota? Nou en! Wij hebben Frits Wester.’ Wacht even… Nee, Frits zou als hij dat had gekund de haren uit zijn hoofd hebben getrokken, want dit keer is het ‘urineverlies’ opgevangen door De Telegraaf, die als inlegkruis daar bij uitstek geschikt voor is. Een ‘oepsmomentje’ mag je dit al lang niet meer noemen: dat komt plotseling en […]
